միտի
արքունիքին
Պալթաճի
Պա չրին
ազքիկր,
որ
դարաշրջանի
"
լէ ԴՐէ աարիներուն
աքսոր
ղրկուած՝
կր իր էրկան
Հեա։
ՄէՀմէա
էմին
սչէյ , ուրեմն,
քաղաքէն
երկու
քիլոմեթր
վար
Պաչթաճիենց
աունր կր բնակէր
,
որ շր Լա սլա տուած
էր գեղատեսիլ
պարտէզներով։
Շաբաթր
քանի մր անգամ
Հայոց
առաքնորգարանր
կր Հանդիպէր
%
բայց
աւելի շատ կ՚երթար
Ա էկեաՀիին
մօա։
Միշա նուագ Լ չ կուտաբ
անոր,
նոյն ատեն կր նոթագրէր
իր եւ ԳարաՀիսարի
միւս
աշուղ–
նե բուն
բանաՀիւսութիւններր։
Հքատ բան գրէ առած
է այսպէս %
ՄէՀմէտ
կմ էն պէյ մասնաւորաբար
կր Հե տա քրքրուէ
ր
աշուղ
•«
Աերսերի
»
է գործերով։
ինչպէս
րսի ասկէ
առաք,
ԱէկեաՀին
կարգուած
էր այս վերջնոյն
թոոնուՀ
իներէն
մէկուն
Հետ եւ նշա­
նաւոր
աշուղին
գործերր
իր մօտ կր
մնային։
Օր մր»,
սրճարանին
մէք, իմ ներկայութեան
էմին պէյ գրի առաւ
լուսահոգի
տաղասացին
չաւագոյն
քառեակներէն
Հատուածներ
:
Թուրք
բանասաեղծր
չկրցաւ
զսպել
է
ս
քզէնքր
եւ Հէացած
բացագանչեց
•
—
Աոաջին անգամն է, որես մեր գրականութ՜եան մէջ, զուսւ
թ-ուրքերէն , այսպէս սքանչելի քաոեակներ կը լսեմ:
Աշուղ « Աերսերէ » էր էսկ կեանքին
վրայ
յօրինած
էր այդ
քառեակներ
ր ։ Ե" ալ ամ բոգքր գրէ առած էէ* բա՚յց
1920/՛
նաՀանքին
ս՛՜րիչ շատ մր գէրքերու
Հետ ձգեցի
Աարր—Գամիշի
Վերէշան
գէ*֊ղր՚՛
ք*ա րեբա իյտա բա ր տակաւին
միտքս
մնացած
են այգ
գոՀարներր,
–
միայն
երկու
պարբերութիւնն
եր
յիշողութենէս
կր վրիպին
-
Պենտէ պիլիրիաիմ սւահա միւհթեթ-իմիգ վար,
Լաքին զահպէ Ֆելէկ թէգ ալտը կիթտի–
Ֆելէկ պենտէն նէ ալտը կիթ-տի,
էալընըգ իւչ տէօրթ– աբշըն պէյագաը կիթօոի։
էւու պենիմ տէլի կէօյնըմ ֆարըմազ տէբտիմ,
կէօր նիւսէ ֆարըտը օսանտը կիթ-տի–
Ալըշտըմ, թ-ութ-ուշտըմ եանտըմ պիրզէւքսա,
Օտա պիր սէվտայա նար ըտը կիթաի:
Չըղրըշտը պիւլպԻ^Աեր կելմէաի պազպան,
եյոյրադ տոսթ– պազընտան կիւլ ալտը կիթտի–
էիւգ պին մէօհնէթիլէ, պիր պադ պէսլետիմ,
Գաշը պէն պէսլետիմ, սել ալտը կիթ-աի:
Սաֆը սէնմիսին, մուրատ ալմայան, սէֆիլ Սերսեբի,
Նեչէ աշկու ալար, ֆարըտը կիթօռի–
Պէն էօլտիւքտէն սռնրա, տեսինլեր քի
Աերսերի վար իտի, կիթ-տի։
- 58 -
Fonds A.R.A.M