ատկէ յառաք եկած էր իր ծուռ ն/չարագիրր
։
Գալով
մօրր, որ Եզնեկ
կ՚րսուէր
,
ան ալ ամուսնին
մեռնելէն
վերք օղի կըՀան էր « Ամ Էն ազգի
մա րգի կ կ՚ախորժ՜էին
իրմէ
տ
շաա ալ կը մեղքնային եւ ա յգսլէսով գէշ
աղէկ կըՀոգային
իր ճաշը, վրան գլուխը եւ գրամ կուաային
:
Ո աա բոպիկ , երկար շապիկ մր Հագած՜, աս գին անգին կը գեգերէր
ամ բողք
օրը։ Գեռ ժամերգութիւնը
չսկսած
,
թաղէ թաղ կը պատէր
եւ մօրը գրգում ով մեծ՛աձայն
կ՛ աղաղակէր
.-.
^ Ո՛վ բարի
քրիսաոն–
հաներ, մամ Հրամմեցէք»
Արութինին
Փեսքիմէթ
(
պաքս
իմատ)
տուէք, փերթ մրն ալ ապուխտ տուէք, քիշ մրն ալ կարագ տուէք • • • >
Յետոյ կը մանէր
եկեղեցին
,
գաւիթին մէկ անկիւն ր կը կենար*
անընդհատ
ձեռքը կը խփէր
կուրծքին,
որպէս թէ
խաչակնքելու
Համար։
Երբոր տղաքր Հետր
կ՚իյնային,
գէմքը կր թթուեցնէր
եւ
*
Հ ՛Բռո՛ղ » կը պոռար։ իսկ եթէ բզէզներր
իրենց
մատը
տանէին
իրենց
գլխուն ու « մեռելին
ոք իլը » ըսէին,
ինքն իրմ է կ՚ելլէր
եւ
կօ՜իկը կը դնէր։
Նմանապէս
կրակ կը կտրէր , երբոր
Հայհոյէին
*
գէէ
ս
*
ո
ր ի
ս
Հ
ս
1
է
ս
աեսանք
մօրր ապրուստի
միքոցն էրէ
Գիմին
ամէնէն
Հ
սիրած
բանը
սայլին
ճրճռոցն
էր՛
Փա՛ռք
Աստուծոյ
,
կիրակի
օր այգ կառքերուն
Համրանքը
չկար,
որովՀետեւ
յա քորդ առտուն
աազար
կ ըլլար
քաղաքին
մէք
։
Ե ր քան կութ են էն՝
գինովցած՝
ամբողք °րր կր Վազէր
անոնց ետեւէն,
արիւն
քրտինք
կը մտնէր
եզնասայլերր
Հրելով
Հրմշտկելով։
Արութինին
ոտքերը
շատ
խոշոր էին,
52
ք^ք"– ԿէՀ Հագնէր
յ
Տեղացի կօշկակար
մը
մեղքն ալով, մէկ ոտքի
ե 1^\քէ"ն."|րւ^5#
կաղա սլա րր
կը Հանէր , թաղէ թաղ կը պտտցնէին եւ գրամ կը Հաւաքէին
%
Յետոյ
միւսն ալ կր շինէր եւ իրեն կուտա ր ։
Անաց որ, անգամ
մր երբ գիմը
գիւղ գա ցած էր պտղի
Հաւա­
քելու,
մեր Աերորիկ աղան, - որուն վրայ խօսած՜ եմիր տեղին, -
երկու պարկ ցորեն նուիրած էր իր մօրր եւ փոխագրութեան
ծախքն
ալ Հոգացած
։
Այս առթիւ
Հետեւեալ
զուարճալի
գէ՚գքր պա տա
Հած
է, զոր կ՚արմէ որ պատմեմ•
Աերոբիկ
աղան վար կր գնէ մեր խենթր, որ գիշեր ր կր պառկի
Համեստ
խշտեակին
վրա յ % Եկու տես որ պատուական
ազգայինը
ուրիշ
Հիւր մրն ալ կ՚ունենայ,
որ Համր էր դժբախտաբար
:
իյեղճր
վախնալով
գիժէն, գոզաՀար կր մերմէ
անկողին ր բաժնել անոր Հետ է
Արութին երբ կ՛իմ անայ
թոթովախօսին
ձայեր,
մէկէն կ արթննա
յ,
գլուխ ր կր ցցէ
ջանավար
ի պէս եւ այնպէս կր ՀայՀո յէ
դժբախտ
մարդուն, որ խելայեղ կր ձգէ կր փախչի
։
Մօրր մաՀուրնէն
ասդին,
Արութին
շատ կը վախնար
մեռել–
ներէն , բա յց մէշտ առա քէն ր կ^րլլար
եկեղեցին
մանող
։
Յուղարկա–
ւ որն երր անպատճառ բան մր կուտա յ էն
։
Արճարանատէր
քրեճէպ աղան
օրին մէկր
ձայնագրի
գործիք
մը
- 40 -
Fonds A.R.A.M