կանոնի
Կ
Ա
մտնէ, նորաՀաստատ
Հայեր ո Մայր
եկեղեցին
կր
շինեն,
իսկ մատակարութէւնը
կր փոխագրուի
քաղաքին
մէք։ Երկար տարէ–
նե րու
առատութեան
պատճառաւ
,
րերգի
շտեմարանին
կորեկի
մթերքր
կր մգլոտի
եւ Ասլանն ան
տան
պաշտօնին
վերք կր
արուի,
մեր գերդաստանին
թ
ոո
լով
Էբր
ռլ
֊
մ՛առանդ
Տէօմլէթեան
մականուեր,
ինչ որ կր նշանակէ « Կառավարութեան
մարգ
»
հ» :
իերդին
Հիւսիսակողմի
քուրին երկու
կողմերը
եկւոր Հա յերր
կէս
՚
քէքքի բարձրութեամբ
պատ
կր ՛քաշեն , իսկ ատոր վրայ ալ կր
շարեն
քարէ տաշտեր . կիներ ր Հոն կ երթան եւ իրենց
լ
ա
թր
կր լուան
։
Հոգը
բաւական
բարձր է եղեր,
այգ
վայրին
տեղացիներր
«
Օ^ախ
»
անուն ր կ ուա ան : ք*այց , եկուր տես
որ թուրք
զօրքեր
կամ
Ենիչերի­
ներ,
-
որոնց մեր նախաՀայրերր
«
Տելի ^
անունը կուտային
, -
կը
սկսին Հարս ու աղքիկ փախցնել
:
Ընտանիքի
պետերը
կ՛արղիլեն
կիներուն
որ չերթան
չաթ լուալու
այդ կողմերը,
սակայն
մտիկ
ընող
ՀԸէլա ր ել առեւանգո
ւթիւննե
ր ը կը շարունակուին
:
Ս տմ տուքը
ծայր կուտայ
քաղաքին
մէք։
Հիւսիսեան
ընտանիքին
մեծը
Մզ տեսի (ֆակոբ աղան
,
կը խորՀի
քուրին ակը
չորցնել։
Հաստ
թաղիք մը կ՚առնէ , խողովակի
մը ձեւը կուտայ
եւ քանի մը
օխա
սնդիկ
բերել տալով
ղէշերանց
անոր մէքէն
կը Հոսեցնէ
քուրի
ակին
բերանը
եւ կը ցամքեցնէ
եղածին
պէս։
իայց
թուրք
կառավարու­
թիւնը կը կասկածի։
Մեր նախնեաց պատմածին՝
Համաձայն,
Հնարա­
գէտ
ծերունին
իր ամ բողք Հարստութիւնը
քսան
քոր ինև րու վրայ կը
բեռցնէ
եւ անոնց
ոտքերուն
ալ թաղիք
կապելով
,
ձայն
ծպտուն
չՀանած
գիշերանց
կծիկը կը գնէ Եւգոկիա :
Ղ՚արաՀիսար
կը նեղուի
խմելիքէ,
կը ստիպուին
քուր
բերել
Մեռեսէէն
եւ էթխերէն՛. *ք՝անի մը տարի վերք, մեր քաղաքէն
մէկ ժամ
Հեռու
,
թունաց
Ղ^գըխ գի
ւ
գէն
կը սկսին
&՛
խմելիք
քուր բերել
քարէ
խողովակներով։
Մինչեւ
1897
ա
յ
ս
ձել կը շարունակուի
,
բայց
եկու
տես
որ քուրին կէսր
Հազիւ մեր կողմերը
կը Հասնի։
1899
րԹ
արդէն
քուրը մեր քաղաքը
կը փոխադրեն
երկաթէ
խողովակներով։
րերդին տակի
քուրը
ոա
^Ք
ռ
լէ
ետք,
Հողը կամաց
կամաց
՛
յ . –
4 — 5
մեթրի
չափ
կը կքի մինչեւ
Զա թալ
Կէօլ եւ ատոր Համար մեր
վերը
յիշած
«
ՕյնայՍ »
անունը կուտան
։
Ըստ մեր պապերու
պատմածին
,
Հին բաղնիքը
Հողին տակն
է
եղեր, վրան այծ ու ոչխար կը ծախէ էն
ժամանակէն
։
Օրէն
մէկը,
այծէ մը ոտքը բաղն իքի
գմբեթին
կլորակ
փոքրիկ
բացուածքին
մէք
կը խրի եւ դուրս
չելլեր։
Կ՚երթան
կ՛աղատեն
կենդանիին
ոտքը, այն
ատեն կը տեսնեն
որ տակր պարապ
Է
՛՛՛
Հ
կառավարութիւնը
Հ րամ ան
կ՚ընէ,
փորել կուտայ
եւ աՀա
բաղնիքը
մէքտեղ
կ՚ելլէ։
Ղյորոդել
տալով՝
զայն կը գործածեն
մինչեւ
մեր
օրերը։
Ոաղնիքր գտնուած
շրքանին
նոյն ատեն
Հնութիւններ
ալ
երեւան
կ՚ելլեն՛. Այն ժամանակ
կը Հասկնան
թէ նախկինը
ներկայ
քաղաքէն
Fonds A.R.A.M