19
Նոյնպէս
Յոյն էին քաղաքին
բոլոր պղնձագործները
,
մոլչ–
աա կա գործն
երը
եւ. Հի լյաները
։
Արմա իքի
եւ. կերպասեղէնի
վաճառականութեան
մէջ
Հայերը
գրաւած
էին առածին
աեղը :
Հա յ բնակչոլթեան
գրեթէ
կէ"(՛ կը
ԴՐ
ա
դէր
կօ չկա կա բու–
թեամրւ
Հայ էին առՀասարակ
երկաթագործները
Հ
դարբինները*,
վառարան
շինողները
եւ. դերձակները
։
1909/2՛
Ջիւրիւքաիշեան
եղբայրները
Հիմնած էին ընկերու­
թիւն մը «էղանիաոն»
անուն, որ աղ ի տա
յ կը պատրաստէր եւ կվար­
տա ծէր ւ
Հայերը
Հիմնած
էին նաեւ վեց գործարաններ
՚
Լ
ո
Ր՚էի
(
Սալ–
լապաչեան Աեգրաք
,
Հաճի Գալուստ եան կարապետ
ք
Յարութիլնեան
Տուէս է փ
1
Պօ յաճ ե ան (Հա կոր , Հյամդուլեան
Գէորգ
դ
Տէր Մ ատթէոս–
եան Եղբարք , ՕսմանՀեան
Եղբարք , Չղյլրկանեան
ԱբրաՀամ
)
որոնք
ամէնաղգի
դո բծաւորներ
կ աշխատցնէին
։
Ասկէ զատ Հայ եւ Ց
ո
յ ն տուներու մէջՂ
Ո
ՍԴ ^ԼԼ\ Գ
ո
Ր°^
ոլ
էբ
։
կուտինա
յի ղորդերը
առՀասա բակ կը դնէին
Եղմիրի
Գ
ո
բդէ
վաճառականները
։
Րսկ
յաիւճ ապակեգործութիւնը
^ որ երբեմն
այնքան Փա յ շուն
վիճակ
մը ունեցած է եւ կուաինա
յի Հայեր ո լ. գլխաւոր
ղրաղում՛ը ^
բոլորովին
անշքացած էր :
Միայն
50
~55
տարի առաջ այդ արուեստը
ունեցած էր վերա­
զարթնում
մը եւ վերքին
երեք գործարանները
սկսած
էին արտագ­
րել բաւական
գողտրիկ
դո բծեր , որոնցմով գեղազարդուած
են կու­
աինա յ ի կառավարչատունը
եւ կ» Պոլս ոյ թղթատարական
պաշտօ­
նատան ճակատները
,
Գոնիա յի մ է վլէ վիներ ու
մենաստանին
գըմ–
բէթբ • բրիտանական
խորՀբդարանի
անգամ Մարք Աայքսի
մասնա­
խուցը
եւայլն :
Հայոց\
ձեռքն
Էր նաեւ ոսկերչութիւնը
Հնուց ի վեր
։
Յայտնի
ոսկերիչներ
Էին՝ Հաճի Արս լան եան
1
Հաճի Ատեփան
աղա,
Տուզագլըեան
ՅովՀաննԷս
աղա , Հեբիքնազեան
Յ
ա
կոբ աղա
եւ արդի
,
Խողակեան
Գէորգ աղա , Տէր Մեքսիլեան
Նշան եւ որդի,
Գաւիթ եան
եղբարք։
(
Ստեփան
Ար սլան եան ի , $րամա
ք
տեղեկոլ–
թէ՛*)
՚
գ
Հայ
բնակ չաթ եան
մ եծամասնութիւնը արՀեստաւոր
էր ։
Գալով կուտինա յի բնակչութեան
ըստ էվլիյա
Ջէլէաիին
է
որ
1672/՛2՛
ա
յ ց ելա ծ է քՎօթաՀիա
եւ բաւական
շաՀեկան
տեղեկու­
թիւներ
կուտայ
անոր մասին
, 10*000
տունէն
աւելի էր եւ անձե­
րս ւն թիւն ալ
50 ՚
ՕՕՕՀծ
աւելի %
Վ
Սակայն
աւելի
շաՀեկան են ճոն Ա՝աւլաոնալա
Գիննէրի
տե–
Fonds A.R.A.M