151
Ըլրճայի հրապարակը որուն ներքեւ կը գանուի մեծ
բաղնիքին աւազանը:
մարմարեայ քարերով, ինչպէս նաեւ աւազանի՛ն յատակն է ՛ դիմացը
աջակողմը լողարանէն
(
դուրնա)
լայն եւ մեծ առատութեամբ տաք
ջուրը կը թափի աւազանին մէ ջ , անոր քովէն մութ բացուածք մը
ժայռին մէջ լաւ լողացողները կը տանի 8-10 մեթր աւելի իոբերը՝
այսինքն ակը
Լկէօվ)
։
Առողջ եւ լալ լողացողներ միայն կը համար­
ձակին մինչեւ հոն, հետերնին տանելով ձմերուկ մը, զո ր հոն կը
ճեղքեն ու կ՚ուտեն՝ անոր զովացուցիչ ազդեցութ-եանը տակ վայե­
լելու բնութեան այս հրաշալիքը, ուր ժայռերու բացուածքէն մեծ
առատութեամբ կը ցայտէ տաք ջուրը ճերմակ շոգիներու մէջ : Այ
1 1
բաղնիքին ներքնամասին մէջ ալ մարդկային ձեռքեր հարիւրաւոր
տարիներ առաջ միայն այն մարմարեայ քարերը զետեղած են, կը
պատմուի թ է անոնք ալ Հոովմէացիներու կամ Յոյներու օրով շին–
ւած ե ն։ Մնացածը բոլորն ալ բնութիւնն է հայթ՛այթած՝ վարուած
հսկայ ժայռի մը մէջ , որո՛ւն հետաքրքրաշարժ
գ1քղե՜ցկււ՚ւ֊թ֊լւ՚ւԱ մը
կուտան առաստաղի եւ պատերը կազմող ժայռերու իյռրտուբոր–
տութիւ նը: Աւազան մտնողները նաիյ կը լողան մինչեւ գուռի աո–*
ջեւը, հոն նեցուկ մը գտնելով իրենց կռնակը կուտան այդ ուժգին
յորդահոս ջոլրին միայն քանի մը վայբկեաններ, որուն բուժիչ ոյժ
մը կը վերագրեն մարդիկ: Բնութեան անբացատրելի մէկ հրաշա­
գործութիւնը եղող այս բաղնիքը եւ անոր ջուրը անպայւման բժըշ–
կական մեծ արժէքներ ալ ունի, մեղք որ ցարդ մարդիկ անով չեն
զբաղած։ Եթ-Է այս եւրոպական հողի վրայ րլլաբ, անկասկած երկ­
րորդ Պատ-Կասթայն մը կ՚ըլլար:
Այս բաղնիքէն Է որ ջոլրին մէկ մասը կ՚երթայ
՝
Բէւչէւ.ք
Հա֊
Fonds A.R.A.M