150
Ըլըճայի ջերմուկին գէպի
կոճայի րսպնիքին հանոլհլու
աւազան մուաքը
եւ հանգչելու տեղը
կերը: Աւելի վերը արդէն եղեւինի անտաոը կը սկսի: Խանէն հազիւ
քանի մը հարիւր քայլ անդին կաոքերը կը կենան
Պէօյիւք
Համ ամի
աոջեւը, անշուք աննշան պատ մըն է տեսնուածը, րաց գոնէ մը
10—12
աստիճան վարիջնելով բաղնիքին րակը հասնելու համար։
Հոս մարդկային ձեռքերը ժամանակին երկու երեք պատ քաշեր են,
վրան տանիք մը եւ վարը տախտակամած մը եւ արդէն պատրաստած
են տեղ մը հանուելու եւ հագուելու համար։ Մարդիկ հոս իրենց
հետ կը բերեն բացի սփածանելիէ ու սրբիչներէ նաեւ գորգ մը կամ
կապերտ մը, որուն վրայ կը հանուին եւ բաղնիքէն վերջն ալ իրենց
հանգիստի տեղը կ ՚ ը լ լ
ա
յ այս : Գտհվէճի Մուսթաֆտն միեւնոյն ու­
տեն պահապան է հոն իր
մանկային
գլուխը եւ փափաքալներուն
սուրճ կամ թ է յ մը կը հասցնէ։ Այս նեղ բակին մէջ մեր դիմացը
քարաշէն պատին մէկ բացուածքէն ճերմակ շոգին անընդհատ դուրս
կուգայ , ասիկա մեր մեծ բաղնիքին մուտքն է գրեթէ առանց դրան :
Այս միակ բացուածքն է եւ մուտքը բնութեան կերտած հրաշալի
բաղնիքին, ուրկէ նաեւ օրուան լոյսը կամ երբեմն արեւի ճառա­
գայթ մը ներս կը թափանցէ՝ ցոլացնելով մեծ աւագանին մակար­
դակը եւ այսպէս պզտիկ անուղղակի լոյս մը տալով բաղնիքի ներք­
նամասին : Հոս մեր աոջեւ ունինք 40—45 քառակուսի մեթր
ընդարձակութ-եամթ աւազանը 1,50-1,80
ս՞եթը, խորութիւնով
ք
եզերքը երե ք կողմէն սալայատակուած խոշոր քսսւակոլսի
Fonds A.R.A.M