սիքից , գաղթում
        
        
          էր Կ • Պոլիս , ծ՜ովափնեայ
        
        
          քաղաքները
        
        
          ,
        
        
          կով–
        
        
          կաս
        
        
          յ
        
        
          Բալկաններլյ,
        
        
          Պարսկաստան
        
        
          ^ աւելի
        
        
          ուշ Հեռաւոր
        
        
          Ամերի
        
        
          կա; Եւ եթէ ի նկատի
        
        
          ունենանք
        
        
          ,
        
        
          որ Հայութեան
        
        
          մեհ՜ագոյն
        
        
          մասը
        
        
          գի ւղա ս ի ո ւթի ւնն էր՝ Հայ Հայրենիքի
        
        
          սլաՀողը
        
        
          ,
        
        
          ասլա
        
        
          սլարղ կը
        
        
          լինի) թէ ինչ աՀա
        
        
          ւ որ Հարուած՜ էր Հասնում
        
        
          Հայութեան
        
        
          ել Հա
        
        
          յաստանի
        
        
          վերակառուցման
        
        
          գործ՜ին;
        
        
          «
        
        
          Հ ա յ ի ապագան. Տաճկաս–
        
        
          աանումն է, ա սում են կ արճա տ եսները։ Մենք չենք հասկանում,
        
        
          թ է ինչ ապա գ այ կարող է լինել մի ե ր կ րռ ւմ, ո ւր կեանքի ե ւ կ ա յ 
        
        
          քի ա պ ահո վ ո ւթիւն չ կ ա յ »
        
        
          գառնութեամբ
        
        
          գրում
        
        
          էր
        
        
          Ր ա ֆ ֆ ի ն ։
        
        
          Վերլուծ՜ելով
        
        
          Հա յոց Հասարակութեան
        
        
          կառուց ո ւած՜քը
        
        
          ք* աֆֆին
        
        
          գտնում
        
        
          էր^ որ նա ունի վաճառականների
        
        
          եւ
        
        
          «
        
        
          հողա գ ո ր ծ մշակ
        
        
          ների»
        
        
          գաս;
        
        
          Ս սլան իչ խօսքերով
        
        
          որակում
        
        
          է նա Հայ վաճառական
        
        
          ներին ^ որո ք չունին
        
        
          ոչ անձնական
        
        
          եւ ոչ Հասարակական
        
        
          արմա
        
        
          նա սլա տուո ւթէւն
        
        
          :
        
        
          «
        
        
          Մն ո ւ մ է մշակ դասը, որ հասարա կ ութե ան
        
        
          գ լխաւոր ո ւ ժն է կազմում– նա իր հայր ենի ե ր կ ր ռ ւմ հանգստու
        
        
          թ ի ւ ն ե ւ ապրուստ չ գ տնելո վ ՝ իր կեանքը նոյնպէս պանդխտու
        
        
          թե ա ն մէջն է անցկացնում ե ւ նրա ամո ւր ձե ո ք հրը , որ հայր ենի
        
        
          հողը պէսւք է մշակէին, մ ե ծ քաղաքներում ց բ աղւ ո ւմ են ստոր
        
        
          ծ առայա կ ան պ արա պմունքներո վ ։ Եւ մշակը, արդար երկրա գ որ
        
        
          ծ ը , ժողո վ ր դ ի պարէնը հ ա յ թ ա յ թ ո ղ ը դ ա ոնո ւմ է համալ , բ ե ռ 
        
        
          նակիր, գ ր ա ս տ » * ) ։
        
        
          պանդխտութեան
        
        
          եւ Հայրենի
        
        
          Հողի կորստի
        
        
          մասին
        
        
          խօսում են
        
        
          Ժամանակի
        
        
          գրեթէ
        
        
          բոլոր Հայ Հբասլարակագիրներն
        
        
          ու Հասարա—
        
        
          կական
        
        
          գործ՜ի չներբ , ամբոգ^
        
        
          Հա յ՛՛ ՛յ մ ամ ուլբ , վէպն ու բանաս
        
        
          տեղծ– ո ւթ ի ւն ը : Դեռ (յՕ—ական թուերի
        
        
          սկղբներիս
        
        
          գաղթականու
        
        
          թեան
        
        
          Հարցի
        
        
          վրայ
        
        
          ոլշագրութիւն
        
        
          էր գարձրել
        
        
          մեր
        
        
          մեծ՜ագոյն
        
        
          Հրապարակախօսը՝
        
        
          Մ ՛ "Սալթանդեանր • «Ա գ գր ,
        
        
          գրում էր նա
        
        
          ,
        
        
          օր
        
        
          ըստ. օրէ թ ո ղն ո ւ մ է իր երկիրները ե ւ կենարոնանռւմ է քաղաք
        
        
          ներում : Աղք ա տ ո ւթիւնը ս տիպում է նրան թողնել ի ւ ր տունը,
        
        
          իւր ընտանիքը, ի ւ ր ամուսինը, ի ւ ր գաւակները ե ւ գնալ Պոլիս ե ւ
        
        
          այլ քաղաք՝ աղք ա տ ո ւթիւնից ագատուելու համա ր : ք^այց այս
        
        
          տ եղերում եւս նրա հանդ է պ դ ո ւրս է գալիս էապէս նոյն աղքատու
        
        
          թ ի ւ ն ը » * ) ;
        
        
          ՛
        
        
          կոյն
        
        
          սլան գիւտ ութ եան
        
        
          աւերիչ
        
        
          Հետքերի
        
        
          մասին
        
        
          խօ
        
        
          սում են նաեւ
        
        
          Խբիմեանը, Արուանձտեանը
        
        
          եւ ուրիշներ
        
        
          :
        
        
          Գագթբ
        
        
          գառնում
        
        
          էր Հասարակական
        
        
          չա րի ք , //րի պատճառ
        
        
          ը
        
        
          տնտեսական
        
        
          լինելուց
        
        
          առա^ քաղաքական
        
        
          էր՛ Տեսանք
        
        
          արգէն
        
        
          ,
        
        
          թէ
        
        
          Ի
        
        
          ս
        
        
          լ\
        
        
          գ է ՚ ՜ ^ ՚ յ է "
        
        
          նպատակներով
        
        
          թուրք
        
        
          ի շխանութիւնը
        
        
          Հա յա ստանում
        
        
          Հաստա–
        
        
          * ) «
        
        
          Տ ահկ ահայք » , է ջ 8 2 - 8 3 ։
        
        
          * * )
        
        
          Մ– "Նալբանդհսւն, «Երկերի Լիակատար ժողո վ ա ծ ո ւ » ,
        
        
          1940,
        
        
          Երեւան, հատոր Գ • , էջ 68 :
        
        
          38
        
        
          Fonds A.R.A.M