դարշտկին
շատ կը ծեծեն
*
երկար
մ ա–
՚
Լ^Օէ*" հՍ Ք
ա
ւՔձ^ն
,
ր
ա
յ * յ
ո
Հ/՚^՚Հ
կրնան
առնել
րերանէն
։
ք\ւ կր ձգեն կր Հե
ռանան : Վաղարշակ
ան միրապէս
կտրել
կո
ւա ա յ իր աղեկնա
յին
մ աղեր ր ՚. էքս ալ
մ կր ա ա ր մօրս
ձև ոքը
տուի
իմանալուս
պէս
։
Տ ան կարօ՜
նկատեցին
ո ր Տ աճ աա ր
ներկաներու
մէ$ր չէ . « / ^ ւ ֊ ր
Հ»
Հար
ցուցին
:
Պարզել
րսաւ որ
անկողնոցն
Հ
մ տեր
,
ե րկա րահ՜ ան կ ո զ ի ն ն ե ր ո ւ վր~
րա
յ * անՀանգիստ
1
լերեւար%
Աղեցին որ
քնանա
յ ; Արդէն
իւօսք—վէճի
տղայ
^ է ր Հ
Անոր
իւօսքր
զո ր օ՜ն ական
կ ա ր գ ա գ ր ո ւ –
թիւններու
ատեն կր Հնչէր
ւ
Տետոյ
որէ/շուեցաւ
գփմել
կ . կո–
մ իաէ
ին եւ նորէն
պաՀանՓել
որ մ եր
ղէնքերր
մեղի ետ արուին
%
Պարգեւի
մայբր
շուտ
շուտ
ներս կր
մ անէր եւ Համ ա՛ն , աղա՛ք
յ
քիչմ ր կա–
մ/ււ ւլ , փորձանք
պիտի
րերէք ձեր ԳԼՀԼ~
խուն$> կր թոթովէր
։
Պարգել
միշտ
խնդալով
, «
Աարէ՛
,
նորէ^ն
եկար , քեղ
րսի մի վախնար
, "
Նոր–
Ս
եբնգականնե–
րուԹ
րան մր ^1*էէար՝5>) կր պատասխա—
նէ ր
յ
եւ թեւր
մտնելով
զուրս կր ա ա–
նէր,
Ց րու եցանք կէս
զէ՚շերին
:
Ատիկա
I, II III I մեր վերջին
«
մոգովը»
։
Տ ա Գ ո ր գ
օրր , Մ արտ
10 ,
վէ"օրէ
յետոյ,
ք|ւրսաթ
ա Ո Ո Ն
կոչուած
գա
շար
ազանե րով կ ր
խաղայինք
։
ք
1
ր ի կո ւան
կողմը,
մէկ
ա
Լ •> զէնքերու
ձայն է որ
սկսաւ գալ : «Պարգեւ
,
պոռացի
,
Տ ա–
ճատ
*\՝
աւօն
զարկաւք;
«
Խենդ
մի ր յ –
լար ,
ա
յ գ ո՞ւրկէ
Հանեցիր»
,
րսաւ
։
Բայց ես աւելցուցի
*
ըսածս գ է ՜
ւոեմ գ ես տուն
կ՚երթամ»
,
եւ մէկ
շունչով
կտ րեցի կէս մ ա մ ո լա
յ մ ի^ոցր
։
ճամ
րան
իմ ացա
յ որ Ղ*աւօն
զար
նուած
էւ Տունր
ՀասնելԷս
քիչ
յետոյ
արդէն
յայտնի
եղաւ
որ Տաճաւոն
է
ւլարնողր
Հ
«
հարկած
եւ ւիախահ՜
Է՜Ֆ ՚ աՀա ա—
մէնքի
խօսած
ր՛.
«՛՛
ծ»
Գ
ա
ցԻ՝ք>
է
ԷՀ
ս
1՛
մօրս
ու
այգին
ելայ։
Բայց
գիշերով–
ո
0
ւր
գտնէի
գինք։
իյելամտեցայ
ու ա զ գ ա
կանի մր տունր
գէՀարեցի
Հ
Յաջորդ
օրը կանուխ
գացի
1՚
րսւխ–
աը(*) ,
տեսնելու
գործակատարները՛.
Ըսին որ տեգր չեն դիտեր։
ԱնՀամըե–
րութենէս
կր գողայի
•
Հիւանդ
էի։
Խնդրեցի
որ երթան
Արամր
տեսնեն
,
եթէ ան չ՝ արտօնէ
,
ա յն ատեն
միայն
ատկէ
պիտի
Հեռանամ
։
՝
Բ ի չ
յետոյ
լուր
րերին որ իրիկունր
այսինչ
տեղր
գտնուիմ՝
,
որպէս
զի զի" առաջնորդեն
։
/*
րիկունլչ
զիս տարին
,
եւ որո՞ւ
տու
նր , Հօրաքոյրս
Տիկին
Զանազան
Շի–՜
րաքեանենց
տունը
։
Երր
ներս
մտայ մեծ երկար
սենեա
կը լեփ լեցուն
զինուոր
էր : Վերր
նրս—
տած
էր Արամը
,
ք ո վ ր Տաճատր
:
\
յ ս
յառաջացայ
.
ան ինծի
վազեց
.
ա
ԸՐ՜
կումով
զրկեց
զիս : Այն օրէն
մինչեւ
այսօր
,
սրտիս
ճակատագիրը
եղաւ այդ
հալքթոյ բլւ:
" * "
ո միտէն
շատ ո I ւյ I, ւյ $ աճ ատբ
անմիրապէս
Պարսկաստան
անցնել.
Բ
ա
յ °
ա
^՛ Ղ
տ
Ր
ոլ
–
Ղ
կերպս
ւի մերէԼաձ՝ Էր
եւ
ոլզահ
Էր ԱրամԷն
<ր բաժնուիլ։
է լ
անոր
Հետն ալ բռնուեցալ
վեբ9էն
:
Հազար,
Հազար
օրՀնութիւն
ձեզի,
ո՜ վ տաք—գլուխ
ել իւ են զ տզաք
.
շփա–
ցտհ– եւ ա՛հ ա ո ակ
զաւակներ
Դ՛աշնակ–
ւ/ա թե ան Հ Գո՛լք
անկաշառ
գլուխներ
.
գո՛լք՝
անխարդախ
սիրտեր
.
գո՛լք՝
աներկիւղ
բազուկներ
,
այն
ԱՐԳԱՐ
դատին
Համար,
որ
մեր ազգփ դատն Է ։
Կ՝ ուշանա
յ՝
բայց
պիտի գայ այդ
դ ա տ ի
յաղթանակին
օրը .
ել ղրօշր պի—
տի
հ–ահ– ան ի ոգիով
՚
Ն - ֊ ր –Սերունդի :
( * )
Դրախտը այն վայրն Էր, ուր
պէտք էր երթալ , ընդհանրապես , տես
նելու գործակատար մը, կարենալ յա –
րաբերելու համար
պարոններու
հետ։
42
Fonds A.R.A.M