Ու֊ յոգնած ձեռքը գըրեց ճակատին
կտրիճ հայդուկը նայեց դէպի ետ–
— «
Խըմբապետ , ասաւ , ընկեր խըմբապետ,
Տեսնում եմ ահա՛, ինչպէս ափիս մ է յ ,
Սեւ Ծովից մինչեւ ծովը Վըրկանայ ,
Մինչեւ կովկասի պատնէշը ձիւնոտ •
Գալիս են սեպով մեգի օգնութեան:
Իջնում են Սիւնեաց մ ո ւթ - մ ո լթ սարերից,
Ելնում Գոլգաբքի խոր–խոր ձորերից ,
օիբ ա կի
դաշտից մինչեւ Այբաբատ,
Ու ողջ ափերը Անուշ Արաք սի
Անլ
|հրջ տագնապով իրար են անցնում • • • •
Գալիս են ամէն կողմից կովկասի ,
Դալիս
են
հեււո՛՛ւ , հեււու կողմերից,
Գալիս են կարօտ պանդուխտներն ամէն,
Գալիս են ցըբուած սւըզերքը նորից ,
Գալիււ
են
պալպած՝ դրօշն հայրենի • • • »
— «
Հ է ՜ յ , ընկե՛ր, ասաւ իւըմբապհտը փորձ,
Հ Է
Հ
յ , ընկե
՛
ր , ասաւ , սուր աչք ունիս դու ,
՛
Նայի
՛
ր դէպ հիւսիս, աւելի հեււու,
Չի՞ շաբժ՜ւում արդեօք Հիւսիսր հ զ օ ր – – » ։
Ու նայեց Հայդուկն աւելի հհոու ,
\
>այեց սրբատես աչքով արծուհնի.
—
Խըմբապե՛տ, ասաւ, ընկեր խըմբապետ,
Աչքըս
չի
կըտրում որտեղից մինչ ուր՝
Շաբժւում է,
ահա,
Հիւսիսն ընդհանուր.
Յորձանք է տալիս ծովն րււուսական ,
Յորձանք է տալիս ծանր ու ահաւոր ,
Դէպի ամէն կողմ —ափերն հհոաւոր.
Եւ , հուր ու շոգի շընչհլով ուժգին ,
Գընացքը կըտրած գրնացքի ետհլ,
Ու , գալաբուելով հովիտից հովիտ,
Գալիս են, ինչպէս վիշապներ սհլ-սեւ–.–»
— «
Հ է ՜ յ • ընկե՛ր, կանչեց իւըմբապետն արի,
Հ է ՜ յ . ըԹկէր, կանչեց , դէ՛ ցած եկ արագ ,
Ա՛ո հըրացանըդ , դաշտն իջի՛ր շուտով,
Իջի՛ր Սըրբսպան ավւը Եփրատի,
Հին պատերազմի վերջին գարկն է
սա
ձին
ոճրագործի հոգհւարքն է սա– • •»
— «
Խըմբապետ, կանչեց, րնկհբ իյրմբապհտ,
Խըմբապե՛տ, կանչեց հայգուկր ջահել,
Հայոց երկնահաս լհոների լլըբայ
Խո՜ր, իյորհըբգաւոր ձայներ են լաում .
Դըզըբդում է խուլ երկինքը վերից
էն անհուն, անքուն, անթիւ ձայներից...»
— «
Հ է ՜ յ
5
ըն կ ^ ՚ Ր յ կանչեց խըմբապետըհին,
26
Fonds A.R.A.M