աանլւ վճո ել էր
ն բան
անՀ ե տացնե
լ
ել
գյսղանի
հրագիրներ
էր որոճում
,
ճարպիկօրէն
օրօրում
էր Հայ քաղա­
քական
ղեկավարներին
,
եւ
սպասում
էր ււլաաե ՝» աո ի թի ;
Բոնկւ
ելյ
Համա
շխաբՀային
Ա—
ոաՓիե
պատերաղմր։
Հակառակ
Տաճ–
կաՀայ
ժողովուրդի
րսնահ
օրինա­
կան
ղփ րքի
ն ե ւ. ՛հր ա քա ղ ա
ք
ա
կ
ա ն ե ւ
կ բ օն ա կան մարմին)//,
րի անկ եղհ լա
յ –
ա արար
ութ
իւններին
՚
հթթիՀաւոա—
կան
Տ ա ճ կ ա ս ա ան ր
ի ր պե տա կան
ե ւ
չէթա
յա կան իշխանաւ
որնե ր
ո
վ
ւզատ–
րասաւեչ
էր բղկւոել
,
եւ անՀե աացնե
ւ
Հ,ա յ Ժողով
րդին
իր ւ;լ ա ամ ա կան ~* /// յ—
րենիքից:
ՀՀոլբ տեղ մի շարք
Հ ա յ
քաղա—
քական
անմեղներ
այգ ոճիրների
գե—
րում , եւ այսօր
աշիւատում
Լն ք*թ—
թ ի Հ ատի
-»
ամա
լն ա կ ան
ո ւ\ իրն
երբ
ւիաթաթե
լ
ղեբմանադիների
վղին :
Գերմանիան
եւ \)ւրոպական
րո՚ չո՛ր
պեաութիւ
ններր
,
ճիշգ
Է ,
մեղսակից
են Տաճկական
վերքին
2()()–
ւսմեայ,
Բալկանեան
եւ Հ"
յ
լ
ժոզովուրգի
վրա
լ գորհ^աղրւահ
ոճիրներին
,
բայց
191;*)—
ի
ոճիբր
ղուա
թրքահ՜ին
Է եւ
թրքամիւո;
Այգ ոճիրների
միակ
պա­
տասխանատուներ
ր տաճիկներն
են ,
եւ այղպէ
ս է լ պէաք է աւանղել
գա–
լիք Հ
111
ք սերունգՆերին
:
191
օ—
ի
պատերազմի
սկզբից
թթի
Հ ա ա ա կ ան Տաճ կա սա ան բ
սեղ­
մել էր օղ ակր
Հալերին
խեզգամաՀ
անելու՝
Հա ւ կա կան նաՀանգներում
:
Բաքդ Վաս
սլ ո լ ր ա կանին
եւ Տ ա րօնի
ն
նա
մօաենում
էր
*
ա ա
զ ղ
ք ք
յ ձ ^ վախե—
նալով, որ ա ր լ երկու
նաՀանգներում
կր
Հանգիպէր
մ եհ"
զիմ աղբ ու թե աս :
\*
թթիՀաւոական
գի պ լօմ ա
աներբ
գիմեցին
թուրքերին
յատուկ
,
ւլդւե–
լի կե զհ^իքի եւ կա ր ո զա ց ան Հ ա ք ղե–
կավ ա բներին
քնացնել՛.
կւ
ռ
րթ
Վասպ
ո լրականի
՚
էՀաաախ
գա
լա­
ռում , Տաճիկ
կառավարութեան
Հր–
րամանով,
կոիւնեբ
էին հ՛այր
աւել
Զէվղէգր,
Վանի
կուսակալը,
կարո­
ղացաւ
Հայ քաղաքական
ղեկավար­
ներին
՝
> ա մ ո զ ե լ , // ր գնան ե ւ Հյ ա տա­
խի
կոիւներին
վեբչ
տան ,
ւ\ամրին
երանց
կոտորել
տալու
ոճրային
գի—
աաւ
ո րո ւ թե ամ բ : էք լ Հայոց
^ււրում
Ջէվղէղն
իրաղոբհեց
իր
գիաաւո—
բութիւնը
չէթանեբի
ձեււքով
սպան—
նելով
է
1
շխանին
եւ ընկերներին
:
Մի
ամրո
ղ
9
աս,
րի՝
(1914-15)
զուր Հայ ժողովուրդի
հ՜ո ց ո ւ մ ա սյ—
ր ո զ
ւի որձա
ռ ու
յե զա
ւի ո իւ ա կ ա ննե ր ը
զ զ ո լ շացբին
մեր քաղաքական
ղե կա—
վարեերին
չր քնել , լինել
զգոյշ
,
լ ի ֊
նել
սլ ա ա ր ա ս ա : /–ա յ դ ա
յգպիսինեբը
միշտ
է լ զսպլե ցին ՛մեր
քաղաքական
մեհ երի ւլոգմիս։
վերԸ
վ ե ր ի յ
կ"ի
Լ
Ր
բռնկւեց
Վասպուրականում
,
երբ Հայ
ղին լորն
երին
տաճի
կներն
ար գէն
զինա
թ ալի ա բ ահ՝ կո տ // բ ել եւ
խրամների
մէ9 էին թաղել,
1
ւ
սկիզբն
էին
ղրել
մասնակի
կո տ ո րահ՜նե րի՝
Հայկական
նաՀանգներում
եւ
ա
ձԼ
վայրերում
:
Պատմական
է
ղալւձել
աբգէն
Վա սպուր ակ ան ի
1915—/»
ե ր կ րո ր գ
Հերոսամարտր
: 1896–/՚
կռիւնեբում
ը ն կահ"ն՛ե ր ի որգիներն
էին , ա յ ս ան—
գամին
պա ան է շձւ ե րի
յեաեւ
,
Հույ—
րե
վս
նասէր
,
վրէժիւնդիր
եւ
ւսաելա֊–
Ն
ո
րից
կանգնեց
,
մի
մարդու
պէս , Վասպոլրականի
Հայ
ժողո—
զ
ո
վ
ու
Րզր
գիմագբական
մի
այնպի—
սի վճռական
կորովով,
՛՛
րի
նման
Հա յոդ
նորագոյն
պատմութեան
մէՓ
Հազիւ
մի քանի
նմուշԳւեր
լինեն ար—
ձանագրւահ՜
:
Ղքորիդ
Հերոսաբար
գիմաղբե—
ցին
,
Ա* ո կս ը , & ա ա սյ իւ բ ,
(
հ շտ
ււ ւ–
նիքը,
Հայոց Ջ"բը ել քՒիմարի
գիւ֊"
զերր , եւ կարողացան
Վասպուրա–
կանի Հալ ժոզովուրգի
մեհ՜ամաս—
նութիւնը
աղատել
կո տ ո բ ահ՜ն ե ր ի դ ,
ել
թ շնամոլն
Հասցրին
մ եհ՜ վԳւաս—
ներ : Ա՛՛ իւ , եթէ
մ իա
յն ա յղպէ
լլ
11
Fonds A.R.A.M