1 •
Յեղափոխական առաջնորդ­
ները իրենց զէնքերով, դեսպանների
ներկայութեան, պէաք էր անձնա­
տուր լինէին Տաճկական դինւոբա–
կան իշխանութեան •
2
.
դեսպանների երաշխաւորու­
թեամբ նրանց անձին ոչ մի վնաս
չը պիաի հասնէր, այլ բոլորը միա­
սին պիաի աքսոբւէին Աքիայի բան­
տը •
3
•
Հակառակ
պարադային՝
Տա&կական ուժերը պիտի ռմբակո­
ծէին այն բոլոր վայրերը, ուր կեն­
տրոնացել էին անդէն Հայերը, մէջը
լինելու) նաեՆ միսիոնարական շրջա­
նակը •
(
$ե դա էի ո խ ա 1վ ան
1
լո լս ա կս ո լթ ի լն—
սերի
խո ր Հ ր գ ա ^ ո էյ ո էիր ,
գիշերային
մի
Հհողուիոլմ
,
ուր Հրալիրլաճ
Էի՛"
նսյեւ
բոլոր
գիրքերի
իսմբապետնե–
րր
սեղանի
էիր այ Էր գրած՜
երեք
կարեւոր
Հարց՛ ( * )
1 •
Ղեկավարները յանձն կ՚առնեն
անձնատուր ւինհլ , եթէ դեսպաննե­
րը կ՚եըաշխաւոբեն ժողովուրդի ա–
պահուիււթիւնը , եւ իրենց ապահով
Աք իա փոխադրւիլր •
2 •
Պայթեցնել Վարադայ կիբ–
սում գտնւալ ՞ք^էշիշ–Գէօլի թումբը
ուշ վերջալոյսին, դիշեբա| ողողել
տաքւկական թաղերը եւ ՇԱՄԻՐԱՄԻ
ՏԱԿԸ , եւ շարունակել կռիւը Վա­
նում եւ գաւառներուս*:
3
•
Զինւած խմբերով դուրս դալ ,
եւ կռւելա| անցնել Պարսկաստան :
( * )
Այս Հողով
ի
ման
րամ ասնոլ -
թ ե ան ես
հ՜անօթ
եմ
Հանգուցեալ
եղբօրս
ԱսքանաւլԷւ
մԷ՛տոցով
1 "
ր թէ ՚
Արմեն ական
ղե կա վա րնե ր ի ց
Էր , եւ
թ Է՛ կուի յա լան
ի
իւմ բա
սլ ե աս ե ր ի ց ,
որոնւյից
մի քանիսին
,
որպէս
պատա­
նի սու րՀանգակ
է՚նք
ուղարկեցին
կանչելու
այգ ժ՝ո դովին :
Վերջին պարագային էլ հաւանական
էր, որ խաղաղ ժողովոՆրդի հսո-սւ–
քավայրերը
չուքբակոծւէին: Այղ
յոյսն էին ներշնչում միսիոնարները
—
Ռէյնօլդսը եւ Քիմրըլը •
Զա յների
մեհամասնութեամ
ր ո–
րոչլում
է ընտրել
՚
Ր ՚ Ր ^ Է "
ճանա–
սչարՀբ : Ե
1
–
յե ղավա
խ ականն
Լ ր ի մի
խումբ,
թէ՛ դինւահ
եւ թէ՛
անզէն,
մօտ
1500
Հոգի
դ է ՚ ^ ՚ Ր
ո ։
Լ
բարձրացան
Վարաղայ
սաբր, եւ ապա
գիմ
հ ցին
գէպի
Պարսկաստան
,
նախ՝
Արմ ե–
նականներր
,
եւ ապա՝
Գաշնակ
-
Հնչակներ
ր ,
տարբեր
ճան ա պա
ր–
Հով,
եւ. տարբեր
ժամանակ։
Գիւղէ
լ – Գարայի
եւ Աղբակի
Ա բ-
ք՝ա ր թ ո ւդի մ է ո ս ի կոիւնե
րում՝
Հ եր ո–
սա բա ր րնկան
Արմ
են ա կաննե րր , ի ս կ
Գա ր ա Հ ի ււ1X1բու մ
(
ք՛աղի—Գաղում
)
րնկան
,
լ 5
օր յետոյ,
Գաչնակ—Հնչակ
ռազմիկ
սռ
րր
Հերոսական
գիմագրոլ–
թ եամբ
X
Արանք
պատկանում
էին Վ^ա ս—
պո լրական
ի աոաջին
յեղափո
էս ակ ան
-
մարտական
սերնղին
,
որոնք
մեռան
Հե ր ո ս ա կան
մաՀ ով
,
բա
յց
թո դին
մի
սրբազան
կտակ
իրենց
ձ
ա
ւ\"(
3
Ղ՜
ս ռ
~
րունղին
/ / ՚
^ ՚ ^Հ
ա չալուբ^
,
է է
ս ս
է
պատրաստ
յա Հո լւգ
մ եհ" ել
արիւնոտ
պայքարին,
որ պիտի գար
անէսուսա–
փելիօրէն
: \
քւ ա յգ պատմական
պա
յ –
քարէւց
20
տարի
յետոյ՝
բոնկւ եց
Համ աշխարՀա
յ էւ ՛ե
աոաջին
պաաե–
րաղմր
X
Աելանիկ
«
Բ՝րքական
օճաէսի»
/»
թ–
թիՀաւոական
Հ-իմԳւաղի
րնե ր ր
,
գ ե ռ
եւս
\
ՏՀ\\–ին
,
վճռել
էին
իրագորհել
Պ ան—քծ՝ ո լ ր ան ա կան
մ իութեան
գ ա–
ղավւարր
:
Ա յգ
գաղափարի
ի բաղ որ հ՜ման
ճանապարՀին
,
իր սեպՀական
Հա
յ –
բենի քում,
Գ
ա
Ր^ր1՚Ց
է Վ^Ր
նսաաՆ
էր Հնամեայ
,
կոլլաոլրապէ
ս
բարձր
եւ յառա^ագէմ
Հալ
մ՜ո
զո–
վու րղւ՛
՚.
I
1
թ թիՀսւաական
Տաճկաս–
10
Fonds A.R.A.M