տին արժանացած է Տիկին Ա՝ • Պալիօզեանի ա՛
ււտտաձեոնոլթԼամր
:
ւ*ործօն
անղամներէն
մասնաւո բարաբ կր
յ քշուին
%
Տ է ր 3 արա թ իւն
ք հ •
Եղ |ո| արդ եան .
Աւետիս Տիվրիկեաս,
Օր. Լուսի Տի| աէրեան ,
Օր– Ացնխ Ալթ-անեան, Վ արդ ուհի Չի ( ին կ ի ր ֊
եան ք Եւ ք արիս Սվագլեան , Իսկուհի Ադադար–
եան,
Օր • Մերսե տ էս Զմիւ ոնակէսեան , Մար–
յ>ա Պէրկամալեան, Մարինա Պացրնհան , Մա–
րիամ Ս|ս| րիս արեան , Իս կ ուհի
թօք
ար յհան ,
՚
Րրիս տին Յակորեան, Զաաէ) Սիմոնհան, Ա ֊
ոաւնի Գ ա յո ւմս ե ա ն , Մարի Սիմռնեան. Մարի
Արապեան , Լ™Լւփ Պարտիզպանեան ,
Լւն . :
ՀՈՓՓՍԻՄԵ ԱՆ8 ԿՐԹԱՍԻՐԱՑ ԸՆԿԵՐՈԻ–
ԹԻԻ՛Ն (1881 - 1922) :
Առաքին
հիմնադիրներ՝
Օր • Խոսրո վ ուհի փէօլէ ե ան , Սրբուհի Ջսւքըր–
եան . Մարիամ Հիւսենե ան , Վ երոնիքա *ք*էշիշ–֊
եան, Ջաաէլ Սվադլեան , Վ երդինէ էլմասե ան«
Տիրունի Հալէ պլե ան, Սրբուհի ԳարադաշեաՕ
եւ Սրբուհի 7»ահա մեան :
Հիմնուած է կրթու՛­
թիւն եւ ուսում տարածելու
ն սլա տա կով: Եր
յաք ոգին բանալ
իրենց
մ ան կա պարտէ ւլր որ կ րէ՛"
Iա I Զմիւոնահայ/ււ֊թ՛Լան
աո աքին Հաստատա
-
թիւններէն
մին
%
այս տ ե ս ա կին
մէք։
իացումր
կատարուած է Հանգի սաւո րապէս
1888
Սեպ­
տեմբեր
\՚
Հին : Հայոց
քոազին
(
ւլ ե տեւլե րք) կ
ս
Դ՜~
րոնր Ա*ան կա պարտէզի
ւիաււաւոր
սեպհական
շէնքր
նուիրատուութիւնն
էր Զմի» ոնիացի
Ե—
սայեան
եղբայբնեբուն
:
կպաաակ
՝
Հէն
7
տարեկան
մ ան կանց
հ իմ—
նա կան
դաստիարակութիւն
եւ
միանգամայն
ազգային
վարժարաններու
համար ընտիր աշա­
կերտներ եւ աշակերտուհիներ
պատրաստել։
կրթասիրաց
Ընկերութեան
անդ
ամուրինե­
րու շարքին՝
Տիկին
Ա՛ ա րիամ Վյէմեանի
անունը
յէւ՚՚՚-է՛–
Ա՝ տնակներու
թիւր
կը հասնէր մօաա ւո րա­
պէս
ւ50էն
200
ի
տ
Կրթասիրաց
մանկապարաէզը
ունէր անթոշակ
40 - 50
աշակերտներ
որ Թրքա–
Հայաստանի
այլեւայլ
կողմ երէն
Զմիւռնիա
գաղթող
թշուառ
ընտանիքնեբու
զաւակներ
էին
եւ կր վայելէին
ամէն
իւնամք ա յս
օգտակար
Հաստատութեան
մէք :
ԱՐԵՒԵԼԵԱՆ ԱԿՈՒՄԲ ,
Հիմնուած֊՝ \աին
II ւդարթալե անի , էքսա յեան ի եւ Պ ա լ իօդ ե ան ի
քունքերով:
կ %
ՈՒՍՈՒՄՆԱՍԷՐ ԸՆԿ ԵՐՈՒԹԻՒՆ,
Հիմ–
նա ած* ա&&7ին Հ ՛է, պա տակ՝ Մե սրաղեան եւ Հր–
ոիվւսիմեանց
վարժարաններուն
փայլուն
շրքա–
նաւարտներէն
երկուական
Հողի ք/լրոպա ա–
ւլարկել
ուսումի
Համար
Հ
Եւ ր ադա
ուղարկուած՜
են աո աք ին
անդ ամ
կատարելագործուելու
Համար , օրիորդք՝ Թա
գուՀի
Եր կան եան
,
Վաո վաս է
Ս՛կրտի* եան
( //
օնրելիէ
)
եւ Թաւ/ւ որ Ա՛իքտյէլետն
Հ
(
թ՛ուլուղ)
ուսուցի ա թե ան պատրաստուելու
Համա ր :
ՄԵՍՐՈՊԵԱՆ ԳՐԱՍԻՐԱՑ ԸՆԿ ԵՐՈՒԹԻՒՆ,
Հիմնուած՝
1891/&,
որ յետոյ կոչուած՜ էր նաեւ
Երիտասարդաց Քրիստոնէական ՄիութիԱ » .
Ուս ցած է կիրակնօրեայ
եւ ւլիշե բային
ղ տ սա—
լ
անդ ութ իւննե ր Հայ անուս եւ թերուս
երիտա­
սարդներու
Համ ար :
ԱՐՈՒԵՍՏԱՆՈՑ,
Հիմնուած՝
Հիմ՛–
նաղ իր
կարապետ Արապեան :
Այս Ս՛ իա թիւն ր
մասնաւոր
շէնք մր կառուցած՛ է
ճեսարուեստ
սորվեցնելու
Համար
Հայերուն
•
ունէր Հի* սնու­
թեան
յ
թիՀժե/լադււբծւււթեան
եւ կօշկա կայւ
ու–
թե ան մ ա սնաւո ր սրաՀ ներ :
ԳԹԱՍԻՐԱՑ ԸՆԿ ԵՐՈՒԹԻՒՆ (1896 - 1898)
Հիմնուած՜
Հռիփսիմեան
վարժարանի
սանու­
հիներուն
կողմէ , բարեսիրական
նսլա տա կով՝
կաղանդի եւ Զ
աԱ
ւկի
տօնեբուն
առթիւ
աղքատ
աշակերտներու
ւլդեստ եւ
Կ°Հ
1՚
Կ
նու իրե լոլ<։
1
Տ.)
I
ին վարժարանի
աշակերտուՀբները
նաւս–
դաՀանդէ ս մը կր սարքեն , ինպաստ
աղքատ
սանուհիներու,
որ բարոյական
ու
նիւթական
մեծ
/
աքսղութիւն
ունեցաւ։
/*
վերքոյ
ընկերու­
թեան
անձուկ վիճակը
կը թողու
բարի
վարաց
տարուան
մը յ ի շատ ակր :
ՆԵՐՍԷՍԵԱՆ ՈՐՐԱՍԻՐԱՑ ԸՆԿ ԵՐՈՒԹԻՒՆ
(1897)
•
Մ ի շ՛" Հա յ ժողովուրդի
թշռւառութիլնր
թե թե լցնելու աոաքադրա
թե ամր , խումբ մր
երիտասարդներ
, 2897
Ս*արա ՏՕին
Հիմնեցին
Որբանոց
մը՛.
10
տարուան չափ յարատեւած
:
կոյն
ամիսը
ղ թասէր
աղղայ իններու
գումար­
ներով գաւառներէն
կը բերուին
19
Տիգրանա–
կերա դի որբեր : Հետզհետէ
Հայաստանի
զանա­
գան
քաղաքներէն
բազմաթիւ
որբեր
բերել տո­
ւած է խնամելու եւ դաստիարակելու
Համար
սոյն մարդասիրական
յարկին տակ ,
նոյնպէս
Պալիօզեանի
նա իր ած տան մէք ՚
27
Fonds A.R.A.M