Զս՚իւո-քփոյ վարժարանաց նպատակը ե ւ որո՛՞նք
են ա յ դ նպաաակին հասնելու մի ջ ո ց ն ե րը » : Մ *
հ ա մ ա ր ե ա ն ՝ «Տնտեսական գիտութեանց՝ վը–
ր ա յ » , « Թ է հ ա յ մանկտին օտար վարժ՛արաններ
յաճախելո վ , օգո՛՛՛ւտ թ է վնաս ո ւնի ա գ գին» ,
«
Զմ ի ւ ո ն ի ո յ հ ա յ հասարա կ ութիւնը օտարաբը–
նակ հ ա յ հասարա կութեան նկատւքաւքբ յաււա–
•
ագէ"ւք է թ է յե տ ա գ էւք» ,
եւլն . : Ատենախօսած
են Նաեւ. I)րոլանձտեանց
%
Ա արգիս
Պ՛ո լա սլան–
հաս» Գալուստ
(
ք տրկոսօֆ
(
ֆրանսերէն
լեզ–
ուա/)
,
Աղա թօն , եւ. Օրիորդ կԼէստի՝ Հայ կինե­
րու, րաւրքա թհուն տսՓեւ , ուր , յաճախ
,
տեղի
չգոյութեան
պատճառաւ
,
Հաւաքսյթներր
տեգի
կ՚ունենային
Հոիւիսիմե
ան վարժարանի
րնդար­
ձակ
սրաՀին
մէք։ Հայ Ընթերցատան
՝
Հ,աւմհտյ
յոբելեանր
կատարուած
է մեծ շա քով
%
1
Տ91
Փհւոր . §ին : կրթական
եւ մշակութային
ահ սա­
կէ աոո վ իւի սա կարեւոր
գեր կատարած
է
ա
, 1 "
Հիմնարկութիւնք/
ՏէմիւոնաՀայ
սլա ամու թ հան
մէք։
"
ԱՆՁՆՈՒԷՐ ԸՆԿ ԵՐՈՒԹԻՒՆ
(1878 - 1882) •
ՀիմՊւուած
սլան դո ւ իւ ա եւ անուս ազգայնոց
ու­
սում 9ամրելու
նււլաաակաւ
Հ Ընկերութիւնր
իր
աւս ր հ (լան ծախքր կր Հոգար
անգամներս
ւ բա­
րոյական
ու նիւթական
օժանդակ
ո ւթենէն զատ ,
նուիրաաա
ութ համ ր ել թատերական
ներկա–
րսցաաիւհ լավ : կր
յիշ՚՚ւի
1880
Յուլիս
\\
էն Պ .
Ե* Մ* Չափրաստնեան
դերասանական
խում րի
ներկայացում ր ի ն սլա սա (Ընկերութեան
:
ՏԻԿՆԱՆՑ ՀՈԳԱՏԱՐ ԸՆԿ ԵՐՈՒԹԻՒՆ
(1879
- 1 8 9 3 ) •
Ա՛՛յն օզտաշատ
ընկերութիւնս
մօւոա–
լո բաւղէս \(\ տարուան
րեզան
Հէթ$ան մ ր
բոլո­
րած է գ Աելքիսեդեկ
Ասլս
•
Մուրաաեանի
օրով :
իր նսլաաակն
էր Ա՛ք ՛լ • զ՛՛ յ՚լ
վարժարաններու
աղքատ ա շակե լաւութեան
զգեստ եւ դասազ
իր­
քեր
Հայթայթել
ինչպէս
եւ ձեոաւլործ
սորվե —
ցնել
սանոլՀիներու
:
Պաւորասաած
է
վարժււլ–
Հիներ չքաւոր
աղջիկներէ
%
նորալած
է նորա–
կաս ոյց
Հոիվաիմհան
աղջկանց
վարժարան ր :
Րր ջանքերով
նմանապէս
դպրոց ր օժ աւլած
է
գրադարանով
մր՝ որուն
նուիրատուն
եղած
Հ
մեծ բարերար
քծ՝աւլւոր
I) ոլա ր թ ա լ հ ան ; Ա ա Հա ե
Աւետիքեան
եւ Տիկին
Հոիփսիմէ
կ ո սա անգեան
բերած
են իրենց
մասնակցութիւնը
:
Հոգ ատար Ըն կ ե ր ո ւթիւնը
իր կեանքի
ամ–
ր՚՚՚լջ
տեւողութեան
մեծ վստաՀութիլն
ներ՛ն–
ՏԻԿԻՆ Վ Ա ՐԴՈՒՀԻ Չ1ՎԻՆԿԻՐԵԱՆ
| |
Հիմնադիր-ա տենապետուհի Տիկնանց Հո գ ա տ այ
Ընկերուշ>եան
(1879 -
1893)
ապա
1
չած է ՏՀմիւոնաՀայ
Հասարակութեան
,
ել վար–
ձաալաւած՝
անոր լիառատ
եւ մշտատեւ
նր–
սլա սաներ այ :
ՏԻԿՆԱՆՑ ՀՈԳԱՏԱՐ - ՈՐԲԱԽՆԱՄ ԸՆԿԵ­
ՐՈՒԹԻՒՆ ( 1 8 9 3 ) ։
%
ախ
ՈՐՐԱԽՆԱՍք
ինքնին
կազմուած
էր
1
X91 / ծ *
՝՛՝
Հիմնարկութիւնը
կը
պարտինք
Ազզ • Հո ի ւի սիմ ե անց
վարժարանէն
ո հ ււ ա Հ տ
ււ տասնի
՛
ափ
սանուՀիներու
:
Երեք
տարի
կաւլն էէ կագ
նոյն իսկ
պաշտօնական
մարմ՛իններու
Հալածանքին
կ ենթարկուի
: 1893
Ապրիլ
)/՚
ն,
ՏԻԿՆԱՆՑ ՀՈԳԱՏԱՐ ԸՆԿԵՐՈՒ–
ԹԻՒՆ/ ՛ է
,
/
,
" / ' ' / / '
իրատեսութեամբ
ճ
որբասիրադ
ձեռնարկին
սատարելու
մտօք՝ կը միանայ
նո–
րակազմ
Ո Ր ԲԱ1սՆԱՄ/ձ
%
ծնունդ տալով
ՏԻԿ­
ՆԱՆՑ ՀՈԳԱՏԱՐ - ՈՐԲԱԽՆԱՄ ԸՆԿԵՐՈՒ–
՛
ԹԵ ԱՆ
Հիմնած
Է որբանոց մը՝ ուր պատ
ըս–
սլա ր ո ւա ծ Էին որրուՀիներ՝
Տ աճ կաՀայա ոտա­
նի զանազան
քաղաքներ
Էն՝
կարին , 1ս արբ երդ ,
Ակն , ԷվԷրԷկ
է
Արաբկիր , Ուլերդ , Տիգրանա–
կերտ եւ Մ ո ւ շ :
Իրեն
նպ ատակ
ունէր
նախնա­
կան
կրթութեամբ
մը դաստիարակել
եւ անոնց­
մէ
ընդունակներն
ալ ուսուցչութեան
պատ­
րաստել :
Որբանոցը
նախապէս
ցերեկեայ
,
տարի
մը
վերջ կը վերածուի
՚
լիշերօթիկի
:
Այս Հաստա­
տութիւն
ր իր յատուկ
չէնքն
ունենալու
բախ–
26
Fonds A.R.A.M