317
ման
շարժման
մը ղեկավարութիւնը
ընդունած
է% իրապէս
ան
պէաք էր ամէն մարգէ
աւելի
գիտնար թէ ֆրա ես ական
իշխսնու
թ իւն սե րոլ
կողմէ գրաւուած
Հողամասի
մը վրայ
գո յո
լ
թ իլն
ունե
ցող
ուէժիմր
կրնայ
փսխուի
լ միայն
Բարձր
փո միսէ րութե ան Հրա
մաններով
%
ինչ որ ալ րլլայ
է
այո ցոյցը մեծ ւքհ սս
Հասցուց
Հ ՛սյե -
բուն
է
ո
ր
ա վ Հետև
ւ
՚
ս քառօր Էն ան չաՀագո րծ ուեցաւ
իրենց դէմ
է
Պէաք է ր՛՛ե
լ թէ Հաքկ սկան
զանգուածը
չմասնակցեցաւ
այս
Յ
ո
յ ~
ցին ե բազմաթիւ
բողոքներ
եղան
անոր
Հեղինակներուն
դէմէ»
(
Հ.,
ց
կա
։
Է
–
Ն
Տ
-
րեոիրք,
Ա
369)
ԳՆ՛Ի. է. ՊՌԷՄՈՆ
ԼԱՅ
ԴԱՏԸ ԼՕԶԱՆԻ խՈ°ձՐԴԱԺՈԴ.Ո«–ԼհՆ ՄԷՋ
^"•ք-աղո-ւաօ՝ էե(՚ա(ւսւսկսւն կառավարութեան՛ կողւքե
նրատարակուած « Գ եղին Տ իւք»են^
Լօզանի Խորհրդաժողովի
1922
՚
Ւեկտ.
12
ի նիստին մէջ
կը
քննուի
փոքրամասնութիւննե
րու
Հարցը։
ԽորՀրդաժողովին
նախագահ
Լորտ
՚
Ւրրզրն երկարօրէն
կանգ կ՛՚առնէ
Թուրքիոյ մէջ
Հա/երու
ենթարկուած
ծանր վիճակին
վրայ եւ կ՚ընէ
Հետեւեալ
առաջարկութիւնը.
-
սԱյժմ պիտի
յիշեմ
Հայերու եւ անոնց բոլոր
բարեկամ
ներուն
կողմէ ներկայացուած
ծանօթ
առաջարկութիւնը,
որով
կ՝ուղուի ստեղծե/ Հայ Ազգային Օճախ մը։ Բնականաբար
ժողո
վուրդ
մը, որ ունի այնքան
զօրաւոր
անհատականութիւն
մը,
այնքան
նշանակալից
պատմութիւն
մը՝ թէեւ
այնքան
ողբերգա
կան , Հաստատ
ազգային ոգի մը, ան պիտի տենչայ
բնակիլ իր
սեփական
Հողին վրայ։ Եթէ առարկուի
թէ արդէն
գոյութիւն
ունի Երեւանի
Հանրապետութիւնը,
պէտք է պատասխանուի
որ
այգ
շ ոք ան ր թշուառ է օւ բազմամարդ
ու Հոն տիրող
իրաւա
կարգէն կր խորշին շատ մր Հայ ր։
Ասոր Համար
կ՚ուզուի,
ինչպէս յա "ախ պարզուեցաւ,
որ
Թուրքիան
Հայերուն
Համար գտնէ իր ասիական
Հողերուն
վրայ,
կամ
Հիւսիս-արեւ
ե/եան եւ կամ Հարաւ-արեւ
եյքր
Կիլի՚/իոյ ու
Սիւրիոյ, իր փափաքած
Հաւաքումի
կեդրոնը։
Պարագաներր
այս յոյսին
իրագործս՛
մր, կրնան
աւելի
դժուարացուցած
րԱա(, ինչ որ երբեք չէր եղած,
բայց
մենք
Fonds A.R.A.M