125
խարՀի մեծ դատաւոր
Անգ լիան
կ՛ուզէ
վերկացնել
Հայուն դ ա ար
է
ԱԱ
Հրաւէր
կարդալով
աչքսարՀի
միւս դաաաւորաց,
երբ
սեղանի
չուրկ
նստին, որ իւ ր
Հե տ միանալով
խորՀիՆ,
Համաձայնին
է
վճռեն
ե վերկ տան Արեւե լեան
խնդրոյն,
ասա ա Հ ա խոյս կ ուտ այ
Աւե­
տարան
ի մա ր գ ա ս ի ր ա կ
ահ
Հոգին
եւ կը յակորգէ
քազաքակա֊
նոլթ իւն ե գի* անաղ իտու թ իւն
*
Ալ դու ք քակ գիտէք • Տէ՛ ր , թէ
մէն մի տէրութիւն
իր առանձիՆ
չաՀա բաժին
ունի
Արեւե
լեան
/
սնգրոյն
մէկէ Ե*– որովՀետեւ
անտնարին
կը թուի որ
չաՀաբաժիններ
Հաւասար
լ ին ին 1ւ Համաձա յնութեամբ
վ ե ր կան ա յ
խնդիր
,
սորա
Համար
Է որ խ^գ ի Ր գմ ուա
բութ ե ան կը բազխ
ի , 1լ
ՀետեւապԷս
ղ ժ բախտ
Հ ո՛յ ու խնդիր
ան լոյծ կը անւոյ ե. գատաւո
բներ
կը թ ո -
ղուն ատե ան ը է էք լ ինչ կը լինի
յայնժամ
է
չաա
յայտնի
Է այս է
Աետ
ինն
չ՚՚՚Ր կը
լ ին ի ե աւե
լ ի եւս վատ
թ ա ր ա գ ո յն քան
ղ առա
-
9
ինն
։
Եթէ այս անգամ եւս , Աստուած
մի՛ արասցէ ,
Աուլթս՚ն
իէ֊ր
օձիքն աղատէ
Անգլիոյ
ձեռքէն,
ս/յնոլՀետեւ
նա գիտէ թէ
ի՛նչ
պիտի
ընէ
ւ
Այլեւս
նորանոր
Հա րս տաՀա րո ւ թ ե ամբ
պիտի
կ լ ատէ
իսպառ
Հայուն
ուժը եւ նս ր ա կե ան ք ը պիտ
ի բառնայ
Հայոց աչ–
խար
Հէն %
Ես որ Հա յրապետ եւ Հով իւ կարգուած
եմ Համա
յն
Հայոց
աղգին
(
տեսնելով
եւ լսելով
Հօաիս տառապանքն
ու չարչարանք
(
չ ե մ կ ա բող
Հանդուրժե
լ
գ
սիրտս ցաւով ե ւ վշտակրութեամբ
(
ԸՅ՜
ւոէծ է եւ Հոռիս
ճնչուելով
ձայն կը բառնամ
գէպի քեզ, "՛՛վ գոլ
գրկե*»լ եւ անկեալ
աղգերուն
մեծ պաշտպանէ Ես լ
Ա
եցի
քո
մար­
դասիրութեան
ձայն, եւ ա Հա արձագանգ
կը լինեմ
քեղէ Փոքր ինչ
երկմտութիւն
ցոյց կ ուա ա ք այն բանախօսութեան
մէկ, զոր խօսած
է ք ներկայացեալ
Հայոց
պատգամալորնեբուն
,
թէ պէաք է
սպասել
մինչեւ
յանձնաժոզով
ին քննոլի)եան
արգիլհք
երեւան գայ, թէ ըս–
տռյց են արդեօք
այն ամէն բար բաբոս
եղե
լու թիւն ք, որք գործ
ուած
են իՀայաստան
է
Այո՛ , իրաւունք
ունիք
այդպէս
մտածել ել այդպէս
պահանկում
են օրէնք եւ արդարութիւն,
եւ գուցէ դու յ ո ւ չ
բերիր
Ս. ՚հրոՑ այն պատմութիւն,
ղի երբ Աոդոմայ
և. Գոմորայ
չարու֊
թեան
աղաղակ
երկինք
Հասաւ, Տէր Աստուած
լսեց,
բայց
ասաց,
իկնամ
տեսնեմ
ստո
❁
յղ է
արդեօքէ
IV տայր քեղ, որ նոյն Տէր Աստուած,
ինչպէս
ցոյց
տուաւ
Եղեկիէլ
մարղ արէ ին իԲաբե լոհ
ֆ
մի նոր Հրաչքով
վեր
առնէր
ղքեղ , բերէր
ղնէր
Հ
ա
յ
ո
ց աչխարՀ,
1
ւ դու տեսնայիր
աչքովդ
այն
կեն գան ւո յն ցամքած
ոսկորներ,
որ իբրեւ
մարգ
կը չըկին.
ա
յ լ
կեանք
չունին,
զի բարձ ուած է
իրենցմէ
ամէն
մարդկային
ի–
րալունք
ւ
Հաւ
Ժողովս
լ րդ այժմ
ճիչդ
Երիքովի
ճ ամ բոլն
վրայ
ին–
Fonds A.R.A.M