124
քր ի ս տոն ե այ ժո՚ղովո
լ ր դ ին Համա
ր\
Ե րկ ր
ո
Ր գ պ ՛սաճ առ* Ե*~Ր" պ իոյ ք
,
ս
ղ ՛ս ք՛աւ կ ի ր թ
ժողովուր­
դին Հաւատ
քն Է, որ այնչափ փ Դրծ ան քներ
էն յեաո
յ տակաւ
ին Հաւ ա՛­
տում
Հ *
թէ տաճիկ
։
* ՚
ղ գ կարելի
է կրթել,
պսՀելով
ՀանդհրԼ
Ի*~Ր
կրօն ե *իու֊րան
է
Ո րո վՀետեւ Ս ու. լ քժան գրաւած
Է ել գրած
ք"֊ր
աթոռ. Ոիէ֊ղանգիռն
ի մայր։*» քաղաք
ք
որ շ ա ա մօա գր՛ոց
ի Լ (քւրո -
պիոյ
քաղաքակրթութեան
է
կարող
Է ձուլուի
լ կամ
ի*֊ր
վե­
րայ
ընդօրինակել
քաղաքւսկրթոէ
թեան
սլ սակերէ
Այո՛
ք
աա-
Հիկ
է լ ն գ ՚ ՚ ՚ ֊ ս ե ո
Գ՚՚՚յԳ
պատկեր
գ
Ր՚՚՚յց
ք՛*՛*՛ի
միայն
արաաքին
ձեւն
ե
երեւոյթ,
սորվեցաւ
դիւանագիտութեան
խորամանկ
մ՛՛՛֊
սերն, քաղաքավարի
վարմունք
եւ եւրոպական
լ ե ղուլ՛ն ե ր
ֆ
Սակայն
սիրտ ե ոգին
նոյն աքեաց Գդլրանի
ներ շն չու թ ե ամբ։
Մարդ
կարող
Է Հաւատա
լ
է
թէ որովՀետեւ
աաճիկ է լ բան՛ս*,.որ մարգ է
ք
ոլրեաՈ*
ընդունակ
Է քաղաքակրթութեան
\
Այգ ստոյգ
Է
(
տարակոյս
չկայ
,
եթէ
տաճիկին
բախտ
Հպատակութեան
վիճակ
լինէր
ինչպէս
Հրեդ֊
կաս տան
ի
42
միլիոն
մաՀմետակ անք
(
որք
Հլու
Հպատակութեամբ
են թարկ ուած են Մեծին
Բրի տանիոյ
իշխանութեան
ներ քել.
ւ
Ր՚ււկ
երբ
տիրական
իշխանութեան
գաւազան
ունի իւր ձեռք
Օսմանեան
պետութիւն
,
նորա
կառավարութիւն
ի սկզբանէ
անտի
միշտ
միւակ
նպատակ
ունեցեր
է* այն է
ճ
իւր երկ աթեայ
գաւազանով
Հ </ւ ի*
0..
խ^ւ
քրիստոնեայ
Հպատակ
ժողովուրդէ
Եթէ
Հզօր
տէրութեանց
սուր չկախոլէր
նորա
գլխոլն
վերայ ել նա չակնածէր
ժամանակի
ք՚սղաքակ
ր թոլթենէն
,
վաղուց
քրիստոնեայ
անուն
Հն Հ ած էր իւր
տիրապետութեան
աշխարՀէն
I
Բ՞ողունք
անցեալ
պատմութեան
իւր
վայրենի
արշաւանաց
այնչափ
աղէտներն
,
միթէ
այսօրուայ
Հայոց
աշխասՀի
ողբալի
ւք իճակ
ը Հաստատ
ապացոյց
չէ* իւր աւերիչ
աչ–
խ ա րՀավա րութեան
ւ
Սոյն երկրորդ
պատճառին
յարակից
մի այլ պատճառ
եւս
(/"՛
յ , որ միշտ
անլուծելի
կը ։քեայ
(
այն է՝ Արեւելեան
խնդիր
կամ
անՀամտձայն
ութ
իւն
էլրռպիոյ
ա էր
ութ
ե անց %
ԱՀալասիկ
այս առ ի–
թէն
միշտ օգուտ
քաղելով
Տաճկաց
Աոլլթան
1
Հանգիստ
,
անկաս–
կ ած նստած է իւր նաւաՀանգիստ
> Եւ թէ փչեն
կ՚՚ղ
՛
Ու
ակ ի
Հովեր
,
նա գիտէ իւր առագաստ
բանար
Այնչափ
անՀոգ
ու ապաՀով
է
նա.
մինչեւ
առած է գարձեր
Տաճկաց
մէք, թէ ո թո՛ղ կհ
ավուրներ
կռուին,
մեզ Համար
Հանգիստ
լին
իէ
է Րայց
այսօր սաստիկ
վրդոված
Էէ քուն Լ Հանգստութիւն
չունի, երբ Հզօր
Անգ/իան
վարժես,լ իր
քրիստոնէական
մարդասիրութենէ,
պաշտպան
լինել
կ՛ուզէ
Հայոց
դատին
։
որ Աւետարան
ի այրի
կնոշ* պէս Եւրոպիոյ
մեծ
գա
-
ոաւո-
րաց
գռներուն
առա
շ* կեցած կ՝ աղաղակէ
, «
Դ՛ատ
արէ՚ք
ինձ յոսո–
խէ
իմժէ»է
Այո՛, Հայոց անդադար
թախանձ
ոնքէն
ձանձրացետլ
աչ–
Fonds A.R.A.M