Օ ՚ հ ր Ս ՚ ա օ ւ|հ ո ս դ ա ր օ ր
487
15,000
ր՚՚ւրլիի
գումար
մը այո արշաւախումբիս
արամադրոլ»
թե ա՛ն աակ
դրաւ*
ճանապարհին և տեղւոյն
վրայ՝ անՀրտժեշտ
խուղարկոլթիլն»
ներ կարենալ կատարելը
լիազորող
յանձն արաբականներ՝
Թիֆլիսի
փոխարքայի
դիւանատունէն
ստանալէն
յետոյ,
միաբանութեան
յիչետլ
երեք անձերը, իոկ մեզմէ ալ* Տէր Եզիչէն,
Արամ փո–
թ ի կեսն, Պր* Օակոբ և ես, ճամբայ
ելանք*
Մենք
չորս
ձիով,
իսկ միաբանները*
երկու
ձիով քաշուող կառքով, իսկ եօթը
սայլ
ալ ծանրաբեռնուած
պարէնով
ուտելիք, օճառ, շաքարեղէն 1ւ
120
սրուակէ բաղկացեալ
երկու սնտուկ
քոնեաք,
միանգամայն*
Վեհափառի
կողմէն յանձնարարուելով
իրենց որ մեզալ
իրենց
Հաւասար
ըն կեր՛ան գաւ/Լեր
նկաաենւ
Առհասարակ, ՌուսաՀայերը
իրենք
զիրենք
աւելի
բարձր կը
նկատեն
թրքաՀայերէն*
Ատոր ապացոյցը
տեսանք առա Հին օրն
իոկ, թէեւ
բոլորս ալ ազգին գրամով է որ կը ճամբորդէ ինք
1
ւ
միեւնոյն
առաքելութիւնն
էր որ կը կատարէինք՝
ազգօգուտ
նպատակ
մը գլուխ
Հանելու
Համար
I
Առա Հին
օրէն իոկ տեսանք
որ մեր գործը՝ պարծենկոտ, յաւակնոտ
1
ւ ունայնամիտ
մարգոց
Հետ
էր* Առա Հին օթելանը
Ի գա իրն էր. երբ Հոն Հասանք^ մեր չորս
ընկերներուն
մէկ քանի
րուբլի
ա
ալ ով՝ յանձնարարեցին
որ եր»
թանք կերակուր
ուտենք
1
ւ թէյ խմենք ,
1
ւ
բեռներսւ
ք
ո
վ՝ բա»
ցօթեայ
քնանանք, իոկ իրենք
վանքէն
բերած
խոզի
միս ով, շս»
քո լաթով, ձկներսվ, քոնեաքով
սնանե լէն ետք* գացին պանդոկ–
ները Հանգիստ
ընելու*
Առա Փին ան գա ան էր որ շփում
կ՛ունենայինք
ՌոլսաՀայերու
զարգացած
դասակարգին
Հետ* իբրեւ
ճտնապարՀորդակից»ընկեր»
ներ, ինչ որ նպաստաւոր
տպաւորութիւն
չթ
ո
ղուց
մեղ, Տաճ կա»
Հայերուս
վրայ՝ է լ մենք, առանց
որեւէ կերպով
տրտունՀ կամ
գմգոՀոլթիլն
ցոյց տալու, Հետեւեալ
օրը շարունակեցինք մեր
ճամբան* Օատ անգամ, բացօթեայ
կը աՆայինք
Հ
իրենք
շարժական
փայտեայ մաՀճակալներոլ
վրայ իրենց անկողինը նետելով*
մէՀը կը
քնանային, իսկ մենք* գարնան ցուրտ Լ անձրեւոտ
Օղերուն
թըր~
քած գետնի վրայ փսիաթներ փռած* կը Հանգստանայինք*
Այսպէս
շարունակելով
մերճամբան* արդէն Պայազիտ, Գարաքիլիսէ,
Գոլ»
թաղ անցած
էինք * Երբ Հայերու
քանդուած
գիւղերը
կը տես»
ս
ԷԻ
ս
Ք%
՚
էեր չորս ընկերներու
սրաերէն
արիւն կը Հոսէր*
Շատ
անդամ
կսլլայինք
,
երբ անցնող դարձող
մերկ ե թշուառ
փա»
խըստտկտն
կիներ,
երեխաներ կը տեսնէինք,
բայց մեր ճեմարա­
նականները,
իրենց
քիթին տակէն* քա՜Հ քա՚Հ կը խնդային*
Օր մը% ալ, Բասեն ի դաշտին
մէՀէն
%
գէպի Խնուսաբերգի
շըր»
Fonds A.R.A.M