Ջ
Յաղթանդաւք հօր մը յաղթանդամ ե ւ կտրիճ գաւակներր նշանաւոր էին
իրենց խիզախութեամբ եւ
է
Բափքափ
սոլ կարելու վւսրպետութեւսմբ։
Բդէ թ.ր կ՚ամուսնանայ Լորանմորի Մակար Վյսրժաաետի աղջկան, Ռե­
հանի հետ (1820) եւ կ՚ունենայ չորս մանչ եւ մէկ աղջիկ գաւակներ։
Ամիր եւ Գրիգոր կր բաժնուին իրարմէ ( 1910 ) եւ զատ զատ ընտանիքներ
կր կազմեն։ Ամիր եւ որդին 1*դէԲ. կր փոխադրուին Մշոյ Դաշտի Խասզիւղր,
ՈՐ
Մուշ քաղաքէն 3 - 4 Ժամ հեռու կր գտնուի ե ւ ճոն կր հաստատուին ( 1 8 2 5 ) ։
1830
ին անոնք արդէն կիսովին Խասգիւղ կր բնակէին՝ Բադէշի Գոմաց թաղի
մէջ իրենց տուներն ու խանութները պանելով հանդերժ։
Թ է ՛ Րդէ Ա.» թէ Ամիր ե ւ թէ՛ Բդէ ք*. յաղթանդամ, ուժեղ, պարթեւազն
մարդիկ էին
9
համեստ, կրօնասէր եւ պարզակեաց նավապետներ, իրենց ժամանակին
գրող եւ կարդացողներէն։ Ես անձամբ տեսած եմ Բդէ (%ի ձեռագիրր, երկաթա­
գիրի պէս։ Ա6
ԷՐ ՈՐ
իր մեծղի սրունքներուն վրայ նստեցնելով ղիս, ա - բ - զ - ր
սորվեցուց ինծի
1
իր ծերութեան ատեն։
Բդէ Բ.ր ունեցաւ չորս մանչ - Գասպար (1830), Մանուկ (1832)» Կա*
րապետ
(1854),
եւ Աւետիս (1856) եւ մէկ աղջիկ՝ Գուպար (1841) զաւակներ,
որոնք մերթ ք-ւսղէշի Գոմաց թաղի վարժարանը ե ւ մերթ՛ Խսագիւղի մէջ Տ. Օե–
րոբ քահանայէն գրել կարդալ կր սորվէին։
Ասոնք փոխանակ իրենց 5 օրհնական արհեստը շարունակելու, սկսան փե–
րեզակութեամբ (չարչի) զբաղիլ։ Ռաղէշէն ապրանք կը բերէին եւ գիւղացինե­
րուն կր ծւսխէին։ Անոնք այսպէս շարունակեցին մինչեւ 1860։ Լեռնաբնակ
գիւղացիներէ շրրէգ (չիրիշ) ժողվելով՝ ք-աղէշ կր տանէին ե ւ հոն ծախելով,
փոխարէն սւրիշ ապրանք կր բերէին եւ գիւղացիներուն կր վաճառէին։
իրենց
գործր հետզհետէ ընդարձակելով, վերջ ի վերջոյ հաստատուեցան Մուշ քաղաքին
մէջ։
Գասպարն էրառաջին անգամ Մուշի մէջ խանութ բացողը (1862)– ան
հետզհետէ ընդարձակելով այդ գործը, սկսաւ յարաբերութիւն հաստատել Պոլսոյ
հետ։
Գասպար,
ՈՐ
Խսագիւղի յաղթակագմ ըմբիշը կը համարուէր, ամուսնա­
ցած էր ծանօթ ԳրիկեաԱ Մկրտիչ վարդապետի քոյր Հ ռ ի փ ս իմ է ի հետ եւ թուական
կարեւոր դիրք գրաւած այդ շրջանին մէջ։
Բդէն նշանաւոր էր իր կտրիհութեամբ, ողորմասիրսւթեամբ, յաղթ հասա­
կով եւ հաստութեամբ, իր պաշկառագդու կազմուածքով։ Բարի անձ մբն էր
միանգամայն ե ւ իր իրաւունքն ալ լաւապէս պաշտպանող։
Բաղէշցի կռուազան թուրք մը քանի մը ղրսւշ պարտք կ ՚ ո ւ ն ե ն ա յ
իրեն։
է*դէ քանիցս իր առնելիքը կր պահանջէ անկէ, բայց, ինչպէս սովորութիւն էր
այդ ատեն, թուրքր՝ հայուն ունեցած իր պարտքը չի վհարեր եւ յաճախ ալ* ն ա յ *
հոյութիւննգրով կ՚անպատուէ զայն։
ՕՐ
մը կբ պատահի
ՈՐ
ք**դէն ճամբան կր
հանդիպի թուրքին։
Իսկոյն ձիէն վար իջնելով եւ զայն ալ իր ձիէն վար իյեցր–
նելով, լաւ մը ծեծելէն ետք, կր բռնադատէ
ՈՐ
վճարէ իր պարտքը։ Այնուհետեւ
թուրքը շատ լաւ բարեկամ կբ դառնայ Իդէին։
Ան եկեղեցասէր, կրօնասէր անձ մրն
ԷՐ
։
Առտռւ-իրիկուն եկեղեցի յաճա­
խող, իր ժամանակուան համար այնքան յարգի գրել-կարդալ գիտցող, ճշմարիտ
Fonds A.R.A.M