-
232 -
մ իսկս
զատելու,
ատեն
թէ՛ միսը
ե թէ՛ մորթը
ան էխաս
պահելու
վարպետութիւնը
ունէին
ան ոն ք ։
Աւյ ա |ս
եղած
որակեալ
կ՛ոշի ու­
նենա
լու
Համ ար
մորթի
քերթուածքը
սլէտ
,
ր է
ԸԼԼ
ա
Ը մա քու ր ։
Մորթին
վրայ
գոյառած
ծակ մր կամ
գանակի
խորունկ
Հետք
մր մեծապէս
կր նուազեցնէին
ա ն ո ր արժէքը։
Հում
կ՛" չի ի մի–
Հա զգա
յ ին
շ ո լկան
ամ են էն
չ ատ
կր Հետ ա քրքրուէր
լաւ քեր *-
թ ըւած
մ որթերով։
Մեր ա ր Հհ սա ի
րերմ
ամ ր
ծանօթ
Ր11՚"~~
լով
ե ւ ր ո պա կան
զան ա զան
տեսակի
մոր թ ե ր ուն
անվա­
րան
կրնանք
րսե
լ , որ Բե ր ր ի ի
մ սագո
րծնե
րուն
պատրաստած
Հում
մորթերը
անվիճելիօրէն
բարձր
որակ
ունէին։
ք\)արբերգի
չրՀունին
մէՀ, Բերրիի
սպանդանոցին
Հմա ս լախ՝)
մորթերը
առաՀնութ
իւն կր չաՀէին։
Տեղական
պէտքերը
գոՀացնելէ
վե ր Հ ,
ա տ ոնք կ՝ ա ր տ ա ծ ո ւ է ին ա րտասաՀմ՝
ան , մին՛չ եւ
(՚"
կ
Ֆ՝ ր ան ս ա եւ
կ ը վ ա ճ ա ռ ո ւ է
ին
բ ա
րձ ր գինե
ր ո վ \
Այծի
կամ
ոչխարի
մորթերու
քերթումէն
յետոյ,
աղումի
կամ
բնական
չորացումի
գործողութիւնը
այնքան
մասնագի֊
տ ու թե ամբ կը կատարուէր
,
որ Հում
վիճակին
մԷՀ ի ս կ կ՛" լ՛ ել ի
կ* ըլլար
երկար
ժամանակ
պա\ե
լ զանոնք,
ա ռ ա ն ց վաճացմ ան
վր՝՜
տանղի։
կենդանին
մորթելու
ատեն,
այնքան
վաբպետօրէն
ե.
Համաչափ
կը ճեղքէին
մորթը,
որ վիզէն
դէպի
ոլոչը,
Հորիզո­
նական
կերպով
երկուքի
ծալլուհլու
պարագային,
աւելորդ
կամ
պակաս
մաս չէր
աքհար։
Բերրիի
ժ ո զո վու
րդը
չափազանց
մ սակե
ր
ԸԼԼ
ա
Լ ո*–ն թէ՛
մսագործներուն
թիլը
բարձր
էր և– թէ՛ ե ր կ ա ր ա տ ե ւ
աշխատան­
քը
ն շան
աւո
ր վ ա ր պ ե տ ն ե ր կը դարձնէր
զանոնք։Մեր
մսագործ՛­
ները
սրտոտ
էին, ե կամ, ս բ տ ո տ կը գառնէսյին
իրենց
արՀես–
տ ին մԷՀ, աստիճանական
զարգացում
ով։ Չէ՛**
ո
ր իրենք
տ
իրա­
կանօրէն
կը գործէին,
մինչ
զոՀերը
պ ա ր տ ա ւ ո ր էին
Հնազանգիլ
անոնց
պիրկ
բազուկներուն։
Այս վիճակը
Հոգեբանօբէն
մ
ս ա ֊
գործնեբ
ը կը դարձնէր
ջ ա ւ ՚ դ ո ո - կտրող
խիզախ
մարդիկ։
Ա՛Ս ոն ց
մէՀքէն
միշտ
կ ա պ ո ւ ա ծ
^*Ը է է՛՛՛յին
դանակներն
ու գօտին
(
խ ս ւ յ –
ՈՍթ խ ո ւ շ ա ո ի ն ) ։
Երբ
ժողովուրդը
Հասարակ
զմելի
մ՛անգամ
չէր
կրնար
կրել
,
ա ն դ ին ,
մ սագո
րծնե
ր ը
ա զ ա տ
Համ արձակ
ի բեն
ց
մէՀքին
կ ը փա
յ լեցնէ
ին
տեսակ
տեսակ
գ .ան ակն ե ը 1ւ
|լյա յ ւ՚ա լ>
խ ո Լ Շ ա ղին ,
ուսկից՝
շղթայով
մը կապուած,
կը
ճօճէր
ս ա ս ա տ ո։
Թ՛՛որքերը
խնդիր
ե վէճ
ունենալ
էէ ին
ուղեր
Հայ
մսագործնե­
րուն
Հետ
է
ՎերՀապԷս՛.*
ա ւ ՛ ի ւ ն ո տ ն ո ղն ե ր եին,
չե*...։
Բերրիի
Հիւս
ի սա
յ ին
կողմի
բբ ուտն եր էն տասը
վա
յբկեան
աւելի
Հեռու
,
թասուի
ճամբուն
վր՚ո
յ կ ար
սլղա իկ ս պան ղ ան ո ց
մը, ուր օր ական
մօտաւո
ր ա պ է ս
/ 5—100
ոշվսա
ր կամ այծ կը
Fonds A.R.A.M