440
ՊԱՏՄՈՒԹԻՒՆ
ԲԱՌԱՄԹԵՐՔ ՏԱՐՕՆԻ ԳԱԻԱՌԱթԱՐՐԱՌԷ՚ե
Պւսւա-աաոԼց՛ II. ՇII.Հ՚|.11.Ջ11.Ր1;Ս.\.
ՐԱՈ֊ԵՐ ԵԻ ԱՆՈՆՑ ԳՈՐԾԱԾՈՒԹԻՒՆԸ
Ակն
(
Գոյական)
Ա
է
Ք՛
ԱգբԻ՚՜ՐՐ
բի՚՚՚՚ձ
տեղը։
թոնիրի
ձուկը՝
ուրկէ
կրուկը օգ կ՚առնէ
վառ/ւլու
Համար։
Ակնշա՛
(
Գոյական).—
թոնիրին
ակր գոցող
քուրձի
գունդ։
(
ՀՏզ՚՚՚յ
թունարան
ակր րաց է ։ ՀԼակնչոր րդ յ օ ր ի
՚
Լըս
ր ^ ՚ ր ի
Գ"
$ի% *
Ակհշ
(
Գոյական).—
իրկաթէ
բարակ
ձող՝ կհռ ծայրով,
որ թո­
նի բ ը ինկած
Հացին
կսւաե ր ը կը Հանէ։
«.
Ա՝ըր ակշի
կեռը
կոտրեր է. րդ
յ օ ր ի չրք
չինի»։
Անթեղ
(
Գոյական).—
թոնիրի
կամ բուխերիկի
մէչ*
մոխիրով
ծած կուած
կրակը։
Անթեղել
(
ք՝՚"յ).—
կրակը
մոխիրով
ծածկել
որ անմար
Տ1եայ։
Անթեղուկ
(
Անց.
ընդ.).—
Ա՛ս խիր ի տակ
ծածկուած։
«.
Ազէի՝, ըդ
ի՞մ ալ իս անթեղի
ղմըր
անթեղ։
Օրնցեր է»
է
Աթսււ*
(
Գոյական).—
՚\,
օււբ ե չր^անտկաձեւ
կաղապարուած
լ "
Ր
թրիք,
որ ամաններ
թրծելու
կր
գործածուի։
ԱնթղՈՕ՝
(
Գո յական).
—
կրակր կամ անթեղբ
ՀրաՀրող
փայտէ
ձող մը։
Ա ղ ո ւ ն
^Գոյական).֊–
Աղալու
Համար
Ջրաղաց
տարուած
ՀացաՀա–
տիկ։
((
Տղա՛յ, դու ղաղուն
Ջրաղաց
տաբի՞ր»։
Ա ն ո ւ ն - ւ ք ա ն ո ւ ն
(
Ածական).—
Գաճաճ։
ՀՀ՚իու զըտ
ա ն ո ւ ն - ւ ք ա ն ո ւ ն
յսւսաէ կը ճանչնաս»
։
Անկ
(
Ածական).—
Անդամալոյծ։
Ան՝ որ չի կրնար
քալել, ե կամ
ձեռքերն
ու ոտքերը
պէտ ք եղածին
պէս ՛լի կրնար
գործածել։
«։
Ա"նկ
իս՝
ի ՞ ն չ իս։ Չ րո կրնա՞յ
յոցկա՛
Հնչի
յոնէս
երթայ»։
Ա|նի
(
Ածական).—
Աղը քիլ, կամ անաղ։
ԱնՀամ։
«
լԸտոր
խօսիլ
կը
մընի
ա|նի
չուրվայ։
Առակ-Զաւ-ակ
(
Ածական).—
Այլանդակ,
ծիծաղելի։
«
Հասկցա՛նք,
Հասկցա՛նք։
Տե՛ղդ
նստի, ու առակ֊ղառակ
մ
եղնի»։
ԱշՈԼ–|քուն
(
Գոյական).—
Ա՚թնչաղ։
Օ.ԱօոԼ–ւքոԼշն
որ կոխեց՝ Հա­
սա
յ
գեզ»։
Անպըտեււ
(
Ածական).—
Տարօրինակ։
Ըտոր պէս
անւղթտես
մարդ՝
գըո– էրմ
տեսերի»։
Fonds A.R.A.M