4 3
բը ձեան տակ
թազոլ.եցա%1
՚
Հաֆ առաջնորդի
մ՝ըն կե ր ա կ ց ո
լ
թե ա մր , որ այս
լե ո– ո աս գաւ. աոին
ամէն
ճամրաո
երո լն ու. Հետքերուն
լալ. տեղեակ եր՛ Լոկ.
աեմբերի
գեղեցիկ
է
>ր մր ձիավարեցինք
կարՆԷՆ
ղէպի
Հիւսիս։
Լինգ
ժամէն
Հասանք
(
լխաչկայ
վանքէ
վ
,
ո
ՔՐէ
՚
Կ
դէւ՚ԷԸ՛ "՛՜Ր մեծաւ,
մասամր
Տո՛ծիկք
".
սակաւաթիւ–
Լայք
կլ. րնակին,
Տեղւոյս
Հայոց
եկեղեցին
լնի
սրրոյ
նշխարներր
,
որուն
Հայ ուխտաւորներ
կր յա՜ճախեն
։
Բարե/ղաչտ
Հիլրերն
աս անգ ականելս
ւ Համար
եկեղեցւոյ
՚/
ս՚րի
գաւիթ
լ, կան րագմաթիլ
իսցեր։
Անմիքապէս
իաչկայ
վանքէն
անգին
զսա իվհրր կր սկսի։
դմբողի այս
բարձունքն
֊
որ արեւելքէն
Սի Հ չիք էն ^ ը ^ Հ ^ Լ ի ն ծ ի ք՛) մինլե
գագաթը
կ՛երկարի
1
ւ. իրարմէ
կ՛անջատէ
այն Հրերն՝
որոնք մէկ կողմանէ
Լազիսաա–
նէ /չ՛անցնին
կ՚երթան
զէ–
՛
զի Սեւ ծով. միւս
Կ
"՛
Լ
ման է Հայաբնակ
երկիրնե
րէն ե
Ս
՝
իչ՝ագետքէն
անց.
նելով՛
Պարսից
ծովը կը
իձավ,ին
,
I։ յաոաք
քան
զ ամենայն
«
Թորթ ում.
՛
Հ*յ*»՛ ^
.
>ք՝ք.
,
^ ՝ ^
*
֊
սուն։
•/
է ՛զ ի
Հիւսիս
՚«–
աԳարա-սոլն՝»
զէ''/1՛ Հա.
Տ^–.^...
Հ,»^ • ա֊՚^՚յ&ճ՜–
՚&
Հ՛
։
Հ՝"–>՝~՛
րաւ կ ր
մղեն
կ ր
կոչուի
էկեավոլր-աազՈ
։
Ա-իկայ
կ ա ։լ մոլա ծ Է
վ՚րվ՚րաքարէ
ո՛չ
Հրաբխոյ
/
սասնարաՆ
և ոչ ս՚լ լավայի
՛՛՛՛
սան ք
կ՚երելայ,
ինչպէս
իւր
զրալ^ոյն՝
Սի^չք՚քԻ
վրայ կը տեսնուի։
Երևք–
ոլկէս
ժամ
փրփրաքարի
վրայէն
բարձրանալով՝
Հա.
սանք գ ա գ ա թ ա ն վրայ
Հո
վիտ մը, ուստի կը
բղխեն
Օվո-աՏս՛^
աղբերակոլնքը,
Ալս
Հովիտը
մեղմով կը
խոնարՀի
1
ւ
չորս
քիլոմեգ -
րի
չավ՛
աարածոլիԳիլն
ունի ։
Ս
՛
եր
այցելութ՛եան
լզաՀոլն՝
ձիւնէ
բոլորովին
ազատ
էր «
II յ ս
Հովտին
ամենաբարձր
զառիվայր–
ներոլն
վրայ էն,
որ
ալպեան
ծաղկովե
խոտով
ծածկուած
րոլսաՀող
է՝
Հ ա յ ք է ն ա ն ց ա ծ սլահուն, իր
օ ե ղ ե ց կ ա ղ ո յն հ ո ւ ն ե ր է ն մ է կ ո ւ ն ե ւ ն ա ւ ա ր կ ե լի
անցքերէն մ է կ ո ւ ն մէջ,
Ա
.
կԱայ
ա ւ ւ ջ ե ւ ։
Ի Ր
խ ա ղ ա ղ ջուրհրուն վ ր ա յ կ ր տեսնուի ՝ՏՓՐԱ.Տի
զ ՚ ս ր ղ ո
հ ղ ո ղ տ կ անաւ Ար, ո ւ ղ ե ւ ո ր ո վ ո ւ
ա պրանքո վ բ ե ռ ն ա ւ ո ր ։
Fonds A.R.A.M