(
յ ւ ա
ԱՈ
—
էրենց
մենա շԳտո բ Հ ղտաբձուցահ՜
Էէն, է ւլւաքան
չէւր
էք աղ ի
հ էւ1է՚(1|ւճ.|ւ5#ձՀ/Հ/ ,
կէներուն
ձւլ ե լով
մ էա
յն ե փ ե լո լ ղո՚բծր ;
/
ք՛ ա ա ա ղ կամ Հերէսա
եփելու
շաբաթ
գէշե բ բ այգ
եկեղեցէէն
Բ
ս։
կբ
ս ա յգատօնէ
երեւո
յթ
ս աա ց ահ՜
Րէէ
ա
Ր 1
ոլ
Ր՝
կաթս՛ա
•
ւ,ւ. սուս
աակ
արծարհ՜ող կրա կն ե ր ո ւն եւ աեւԼ աե ւլ ձողերու
վ\բ
ա
յ Հաստաա–
քււ աձ լապտերներու
լոյսերով
անգ՛ա՜յ աա ո ահ՜ մութէն
մէկ,
մ էն
չեւ
աո աււ լ անքուն
,
Հա ր էլրաւո
ր կէներ եւ ա յրեր կր Հսկէէն
եռաց ալ
կաթսաներուն
չ
ոլ
րկ՝
ա
ԺԳ ոյստուահաՀաճոյ
գորհէն
Համար ,
ղոնէ
կտոր մր փայտ
նետելով
կաթսայէ
մր տակ, կամ սափոր
ւ/՚Հք
կուր
լեցնելով
կաթս ա յէ մր մ էկ ;
(
Լ ւղ ւղ է ււ է ց ա յւրա տօնե ր ո ւ ամէնէն
սխրալէ.
ամէնէն
սրտաղգեցէկ
բանր,
սակայն
,
խորՀրգաւոր
մթութեան
մէկ, չերեփր կամ
խաշփայ–
ոյր ձեռքերնէն
,
կաթսաներուն
շուրկ
բոլորուահ՜
կէներոլ
չարականա–
երղոլթէւնն
էր* որ անւրնգՀաա կր շարունակուէր
մէնչեւ
առտու;
Ե*– եթէ ա յրեր ր , էրենց
գոբհ՜ր աւարտելէ ետք կր մնա
յէն ղեռ
եկեղեցէէն
Ր
ա
կր
կրակներու
Հուրքէն եւ կաթսաներու
չ
ո,
էէէն
վար–
ւլաւյա՚հ կտակական
գէմ քերու
քաշողութէւնր
չէր ղանոնք
վ ա ր գնուլր
,
ա
յլ ա յգ կէնեբու
երղահ՜ Հողեպարար
շարականներու
Հմ ա յ ք ր •
Այգսլէ
ս է ղէ շե րնե ր , Ատ ա փա ւլա ր ցէ տւլաքն ալ , աււէթէն
օղ տուե­
լով
լեցուահ
^Լ\Րէէ
ա
ձէ
ս
ռ
կեղեցէէն
ր
ա
կէ՛ ապւլտէկ
ղորհ՜եր
կատարե­
լու եւ աւելէ շատ էրենց
էւաղերր
շարունակելու
Հ՛ամար;
Անոնցմէ
ճարաէկներր
վայրկեանէ
մր Հսկողութեան
սլակասէն
օղտուելով՝
կր յ*"կողէէն
երբեմն
եոացող
կաթսայէն
մէկէն
մէսէ
թերխաշ
կա ո բ մ ր թռ ցն ել եւ ա չքէ
Հեո ու
ս*.
ն կ է ւն մր եր թտլո վ , բն–
կե րնե րու Հետ նա յէ լ անոր
աղէն-տնլէն
։
Ա՝ա ա ա ւյ էս աղէն-անլէն
ստուղելոլ
տ լղսլէսէ
կան խ ա Հ ո ղո ւ թ է ւե
մ րն ալ կատարահ՜ է –այս տալեր ր ղլաղր, երբ տաս ր—տա սնրմ է կ տա­
րեկան էր , ՚լէշեր
մր էր թ՛ողէ (Հրեշտակապետ)
եկեղեցէէ
բակէն մէկ;
Տղոցմէ
շատեր Հոն կ՚անցնէէն
ամբալկ
ւլ է շեբբ
տո֊տնղ
յաղթա–
Հալալելու
քունէն ;
Այդպէս է աղոց
Հ^ա մ ա ր էր Աաավւաղա
րց է էն
ք է շ կ է ՜ կ ե փ ո ղ
բա–
ցատրութէւնր
:
394
Fonds A.R.A.M