հոգով մ՛արմնով գործին տբամադրուելու պատրաստակամութիւնը կը
յայ անէր։
Եւ վերջապէս, կոչին յաջորդոզ աոաջին շաբաթը չվերջացած,
Մարսէյլէն Պ • Ստեփան Աշրգհանին տաք , շատ տա՛ք նամակը կը
ստանամ:
Պ– ՚էհւոնդ Մհլոյեան, որ իբր Ատափազաբի Կեդր • Վարժարանի
ուսրւցիչ, ժամանակ մր Ատափազաբ ապրած էր, ինք գինքբ կէս-ատւո–
փազարցի նկատելով, կարս նամակով մը ոգեւոր , սրտազեղ շնոբհա–
ւււրութիւններուն հետ, իրեն համար «այդ շատ սիրելի միջավայրի»
լքասին դբուատականնհբ կը հիւսէ։ Իր նամակը մասնաւոր հահոյքով
սւմբողջութեամբ դրած ենք «Վկայ ուր իւններ» գլոլիյին տակ։
Ա| անկէ յետոյ բազմաթիւ են քաջալերական ու շնորհաւորակաւն
(
ւամակնհրր :
՚
Աոյ ն օրերուն, արտասահմանէն վհբադաոնալով « Յաււաջ »ի
ՎաՀէն
,
կարդալով
մեր «կոչ»ը , ինքնաբերաբար, խանդավառ «Օբր–
Օըին» մր կր նուիրէ մեր ձեռնարկին, կը քաջալերէ եւ կր հրաւիրէ
մեր հայրենակիցնհրր , «երբեմնի հայաշատ եւ շինարար այդ քա­
ղաքին պատմութիւնը փրկել» : Անկէ յետոյ ալ քանիցս աւնգաքմ գրեց
նոյն բարեացակամութեամբ :
Թէեւ կարգը պահած չենք ըլլար, բայց հարկ կր համարին ք՛ հոս
յիշել , ր է հետագային, մեր գոբծունէութեան ընթացքին , ո ՚ բ հայե­
րէն թերթին որ աէտք ունեցանք եւ դիմեցինք, բոլորն ալ անխտիր,
չմեբժհցին մեգ– երկու Ամերիկանհբր , Ֆրանսա , Եգիպտոս, Յունաս–
տան , Լիբանան , Սուբիա , ո՛ւր որ ալ էին անոնք :
Շնորհակալութիւն բոլորին։
Ահա այս քաջալերական պայմաններուն տակ,
Եղիշէեանի եւ
Աշըգհանի հետ խորհրդակցաբար ցանկ մր կազմեցինք , աշխատակ­
ցութեան հրաւիրելու համար մեր այն բոլոր հայրենակիցնհրր , որոնք
ձեռնհաս եւ րնդունակ կը նկատէինք , օգտակար րլլալու մեբ գործին :
Հրապարակային կոչերէ զատ, ուրեմն, բազմաթիւ անհատական
նամակներ եւս գրուեցան աշխարհի ամէն կողմը:
Մեբ դիմումներր ապաբդիւն չանցան : Գբութիւննհբ եւ նկարներ
հասնիլ սկսան : Գործը ընդարձակուեցաւ եւ անհրաժեշտ դարձաւ
Յանձնախումբի մը կազմութիւնը , որուն պէտքը աոաջին կռչալ իսկ
շեշաած էինք :
Փարիզաբնակ մեր հայրենակիցներուն հետ քանի մր խորհրդակ,
ցոլթփւններէ ետք կազմուեցաւ Յանձնախումբը 1956 Փետրուարի մէջ ,
հետեւեալ հայրենակիցներէ
Յակոբ Գարակիւլեան, կարապետ
•••
. 1 9
Fonds A.R.A.M