Երդերու Տւ
II արական՛ներու
էսղ ճամիա
ընտրութ՛իւն
սը բոլորովին
պիաի
մողովրդա^
կանացն է զանոնք
>
մա՛նաւանդ
երբ այդ ընա^
բու ա ձներ առ անձին Հատորով
մը տպագ
լ։ ու ԷՆ գ.
և– դժուար
կտորներ ո ւն դիմաց
դրուին
((
աշ*.
խարՀաբար»
թ արգմանութ
իւններ կամ բա*,
ցատրութիւններ
։
4 •
Երաժշտութեան
1
ւ
երգեցողութեան
արդիացումը
ա
է
ա
ք է ԷՀԱ
ա
յ
Բարեկարգութեան
ամեն էն կարեւոր
կկտեր էն մէկր
է
ա Ր ^ 1 « – ՛
ցաւք Հոս կը նշանակէ թէ՛ գեղարուեստին
դի­
տական
կիրարկումը
մեր Եկեղեցւոյ
մէֆե թէ
ժողովրդականացումը։
Հետեւաբար
ոէ
միայն
եւրոպական
մեթոա
երգեցողութեան
է
այլ նտ*.
եւ գործիական
երաժշտութեան
պա շտ օն ա կան ՚
ընդունելութիւնը
,
Էքայր Աթոռ. Էն
մինչեւ
մենէն
Համեստ
Եկեղեցի
։
Երաժչտութ ե ան մէՀ ամենէն
աւելի կա*,
րելորութիւն
տրուած՛ է Պատարագի
,
այն ալ
թերի կերպով • վասն դի մասնաւորապէս
Սար*,
կաւ ադաս
բաժինը
անխնամ
թողուած էէ
կոյն իսկ բազմաձայն
պատարագ
մը երբ
խնամքով երդ ո ւ ի
է
մէկու կէս Ժամէն
աւելի չի
տեւեր։
Արգելողներուն
քաշքշուքները
և. քը–
մաՀաճոյքները
կ եղծեն
երգեցողութեան
վե^
էութիւնը
ե
ձանձրալի
կերպով
կ՚երկնցնեն՛
զայն
։
Մինչեւ
Հիմա ձա յնադրուած
Պատարագ*,
ներ պէաք է վերաքննուին
ե պատշաճեցուին
•
Fonds A.R.A.M