\
Ղ\^0
«
կեամ», \\\ԱՏ, «կենդանի»,
գոթ. զ\ԱՀ,
«
կենդանի»,
հսլ.
21\
ք;Ա
«
կենդանի»,
2
^V0էս
«
կեանք»,
ռուս.
>քՀէ180
«
կենդանւոյն»,
աա–
801"
ե
«
կեանք»,
լիթ. §ք\
7
ՏւՏ «կենդանի»,
^–
\՚
ՏւէՏւ «կեանք»,
հարուս. Հ*Խշլ «կեայ»,
հիռլ.
Եա,
նեօ
«
կենդանի»,
ե շ է հ ս ,
հ շ օ է հ ս
«
կեանք»,
Ե13(1
«
ուտելիք,
սնունդ»,
կիմր.
կորն,
եյ՚ա,
բբըտ. հՇ0 «կենդա՛նի»,
կամիս.
X \ V ^
«
ապրիլ»։
Երրորդ
Հ*–ով ա՜ճած մի ձև Էլ
կայ, որ գտնում
ենք գերմանական
և
բալ֊
թեան
լեզուների
մէջ. ինչ. հբգ.
զսե^,
ցԱ6հ
«
կենդանի»,
անգսք.
ՇԱՈՇԱ
«
կենդա–
նի»,
լեթթ.
ձտ
\
§Տւ «կեանք»
(
տե՛ս
\ \
^ յ
1 0
Շ
846,
ՑօւտՅշզ 120, 1ւ
՜
Յսէւ՜ՈՅՈՈ
75—76,
Ցշւ
-
–
ՈՔծշք 319
և յատկապէս
Ի\շ\\\շէ
8
Տ Լ
՝# 79,
Էջ 17,
ԲօԽա>՛ 1, 668--70, Ըւ ՜ Ո Օ Ա է - ՚^ Ա Խ է
\ 0 7 6 ) ։ – ֊
Հ ի ֊
Բ
շ .
459։
ԳԴ
կեանք
=պրս.
՝
|ՅՈ
«
հոդի»։
ՆՀԲ
«
կ ե ամ՝
եբր.
իւայ, իւայա,
յորմէ
Եւայ,
ի
մեզ
կին,
այսինքն
կենդանին,
և յն.
^ՕէԱ),
ԼտԱ,
պրս.
21
ՏէՅ, 23Ո03,
ռուս.
Ժի՚թի,
թրք.
սաղ օլմադ, եաշամագ», կեանք՝
լծ. տճկ.
նան, զէնաէկեանի։ ԲշէշՈ՜Ո.
25, 42
եբր.
Ո ՚ ՚ Ո
X Յ ^
«
կեալ»,
սանս.
յւ\՚, յ հ ՚ Յ Ո Յ ։ Օօտշհշ 46
սանս,
՚
խ ,
զեդ.
21,
յԱ.
պրս.
21
ՈճՅ,
բելուճ. ճոճճՀ–
8
օ է –
էւօհշր 20^1(3 1850, 356
և
Ճ Ո Շ Յ
83,
398
զնդ.
§ 3 > ՚ 3 ,
յն. կէխ
Լ յ
§ . Սւ՜§6ՏՇհ.
498
սանս.
յէ\ք,
պրս.
21
ՏէՅՈ,
արմատր
21:
ա\Խ
Տ Գ յ ա 38, 571, 42, 329 և
89, 14
սանս. ՝խ։
Խտ\.\,
2
շոճտբ.
105
զնդ,
§ 1 = յ 1
«
կեալ»
արմատի
տակ։
8
օթթ,
(
յաա.
շօաբ.
I I I
18
սանս. )\\
Ձ–
1
Ո1։
Տէրվ. ՚ՀՈՃՈՈ.
37,
Նախալ. 79 և Մա.
սիս
1882
օգոստ. 31 հնիւ.
§ 1 ,
ցւ՝\ք
ար­
մատի տակ՝ սանս,
յ ր / ,
լտ.
\
^1\՚6ք6
ևն
ձևերի
հետ,
Հիւբշ.
ՒՀ2
23, 21
սանս, և
զնդ.
յ Յ \ ՚ 3 ,
լիթ.
յ ^
Ձ Տ
>
հ ս
լ –
2
^Ա,
յն.
ֆ՚ՀՀ, լտ.
V^VսՏ:
Նոյն, էջ 388,
401
կեանք =
*
^ Ի / յ ո յ ։ Շ յ ո
1
Ո
1 ,
Տէ.
եկա.
39
պրս.
յՅՈ,
սանս,
յ ՅՈՅ
«
կենդանի»
և յն.
ՀւէձոէէՕ։
Հիւնք.
կեանք
հանում
է
կին
բառից,
կենդանիՀս/րօ. 23
Ո
(1
յ
,
կենցաղ
< կ ե անք
աղցաւոր»
Թիրեաքեան. Պատ­
կեր աշխ. գրակ,
195
կենդանի =
պրս.
զ ի ն ա է ։ րՀՅՐՏէ,
Յուշարձ.
404
սումեր.
§ՅՈ,
§
յ
1
«
կանգնիլ,
լինել,
գոյանալ»,
«
կանգնիլ,
բնակիլ»,
405 \\
Լ
«
կենալ,
գոյանալ»։—Հայերէն
բառի
ձայնական
բացատրութեան
վրայ խօսած
են
Հիւբշ.
Խա.
Տէ.
էջ 35,
831
–
էհօ1օւո36 Տէսճ. I I
275, 1՝4
6
ատէ
16,
էջ
243—4,
Բ
6
–
(361՜
Տ6Ո
\
Լ2
39, 395։
Պատահական
նմա­
նութիւն
ունի
ճապոն.
Հր ՜
Լ/–^՚
§6ո1ս
«
կեանքի
ուժ»։
ԳԻՌ.–Ալշ. Ախց. Ագլ. Կր. Ջ՝ղ.
կ ՛ ա նք ,
Ագլ.
Երև. Մրղ. Շմ. Ննխ. Պլ. Սեբ.
ղ / ա նք ,
Սլմ.
Գաճ®,
Մշ.
կենկ, կ ե նք ,
Տփ.
կթ(,֊Ախց.
Երև. Կր. Շմ. Տվւ.
կ է նթ ա ն ի ,
Սչ.
գ ե ն դ ՚ ա ն ի ,
Ոզմ.
կ ե նթ ա ն է ՛ ,
Մկ.
կէնդանր՛,
Մրղ.
կ է ն թ ա –
նր՚,
Ալշ. Մշ.
կ էն ա ա ն,
Տփ.
կ է ՚ ն թ ա ն , —
գրեթէ
ամէն
տեղ կայ
կ ե ն դ ա ն ո ւ թ ի ՜ ւ ն
բառը,
իբրև
բարեմաղթական
բացագանչութիւն՝
զինի, օ ֊
ղի խմելու
ժամանակ։
Բոլորն
էլ
գրականից
փոխառեալ։
ՓՈԽ. — Այստեղ
են պատկանում
բ ա ր ե կ ե ն ­
դ ա ն
բառի
փոխառեալ
ձևերր,
որոնց
վրայ
տե ս անդ։ —Ըստ
Մէնէվիշեան
(
Գամագտ.
67)
և
Բօեշւ-է
ձ.
Բ6է61–
հյ.
կ ե ն ս ա ա
բառից է
փոխառեալ
եթովպ.
§6Ո23է,
որից
1
ՈՅՇհՅքՅ
§ է ՚ Ո 2 3 է
«
կարգ
մեռելոց»։
ԿԵԱՄ
տե՛ս
Կեմ։
*
ԿԵ0՝ ի,
հլ. «ծեծելու
փայտ, մահակ,
գա­
ւազան»,
նորագիւտ
բառ,
որ մէկ
անգամ
գործածում
է Վրք. և վկ. Ա. 40
«
Կեղիլ
ջար­
դեցին
զսրունսն»
(
յոյն
բնագիրր
գնում
է
«
նիգ», որ է «երկաթե
ա յ ձող»
)։
= Վրաց.
յ2(8յՕ կ ե տ ի
«
հաստ
գաւազան,
մահակ,
կոսրսլ»։—Աճ.
Նորագիւտ
բառս
երևան
հանեց
նախ
Նորայր,
Բառ. ֆր. 1098։
ԳՒՌ.֊Երև.
Տփ.
կ է ՚ տ ի
«
մահակ,
գաւա­
զան», որ նոր վախառութիւն
է
վրացերէնից,
*
ԿԵ0՝ԱՐ
«
խոյր»
Դամասկ,
որ և
կ ին դ ա ր
Յայսմ. դեկտ. 14. երկուսն
էլ պէտք է ուղ­
ղել
կիդ ար,
ինչպէս
ունի Րսկ. հռովմ. 399.
(
բառարաններր
յիշում
են այս վերջին
ձե–
ւր, բայց
վկայութիւն
չեն
տալիս)։
-
Յն.
–/.
ւՕՅքյէ",
որ և
7.՚՚՜70՛.;
«
խոյր».
Հսւ–
մարւում
է ինքն էլ ասիական
փոխառութիւն.
Fonds A.R.A.M