ՅՏ
—
Եփր. երաշտ*
—
Եփր. քն.
—
Եփր. Հսկ.
•—
Եփր. խոն.
—
Եփր. մաքր.
—
Եփր. խ
Ր
.
—
Եփր. աղ.
—
Ե
Վ՚Ր՛ ՂՂ1՛
—
Եփր. կտ*
—
Եփր,
ննջ.
*
Եփր, գծ.
Եփր. խոստ.
*
Եփր. յոր.
*
Եփր. վկ, արև.
Եփր. վս. ծն*
եօթնագր,
Զատկ,
Զաք.
Զգօն
Զեն,
կմ
Զենոբ,
Զեն, անտ.
*
Զեն,
գազիր,
*
Զեն. չուդ.
Զք
Ր
.
Զքր. եպս.
Զքր.
ծործոր.
Զքր. կթ.
Զքր. սարկ*
էլ. արիստ.
*
էր ընդ եզր.
էֆիմ.
Թագ,
թ-ես.
Ւէոգ(որ)
Յայն ճառէն որ վասն երաշտի և վաշխառուաց. Դ. էշ 196— 210 (ՆՀԲ դնում է
երբեմն Եփր. երաշտ, և երբեմն Եփր. աւե տար).
Վասն
քնոյ և արթնութեան. Դ. էշ 211—2.
Ի նոյն գրոց վասն հսկողաց. Դ. էշ 213—4 (ՆՀԲ դնում է
ճառընտ).
Յաղագս
խոնարհութեան,
Դ. էշ
215—219,
Վասն խորհրգոց
մաքրութեան. Դ.էշ 220—223 (ՆՀԲ դնում է Եփր. խրատ.)
Վասն պահոց և աղօթից. Դ. էշ 224—5.
Սրբոյն աբբայ
Եփրեմի
խորին
Ասորւոյ
Աղօթք. Դ. էշ 227—276.
ճառ
զզշման. Դ. էշ
277—279.
Ի կտակէն. Դ. էշ 279 —280.
Վասն
ննջեցելոց,
Դ. էջ 280 — 281.
Սուրբն Եփրեմ. Մեկնութիւն
Գործոց առաքելո ց. Վիեննա 1921.
Սրբոյն Աթանասի և Ս. Աբբայ
Եփրեմի ասացեալ
խոստովանութիւն,
տես
Գիրք
ա
ղ°$րց
Եփրեմի
հուրին
ասորւոյ. Երուսաղէմ 1870, էջ
11—31.
Սրբոյն
Եփրեմի
մեկնութիւն
և սկիզբն
Ցոբայ. ՀԱ 1912, էջ
666—674,
արտատպ. Վարգանեան, Դասական
մանր
բնագիրներ,
Վիեննա 1913,
էջ
63—94.
Եփրեմի
Ասորւոյ
Վկայք արևե լից.
էջմ իա ծին 1921 (հրտր.
Գալուստ Տ.
Մ կրտչեանի),
սրա մէկ մասն է միայն՝՝ Պ ա ամ ութիւն
վարո՚ւց Ս. Շ մ աւոնի
եպիսկոպոսի
և ճառ ի վկայսն
Արևելից. Վենետ, 1854 (Սուիերք հտ. Ի), իսկ
սրա էջ 73—83
հատուածի
համառօտութիւնն
է Եփր. մատ. հտ. Դ. էջ
150—152։
Եփրեմի վասն ծննդեան, հրտր. Մառ,
1՝6
ՃՇ1ե1 «ւՕՁՅԸ՛
հա. I.
Եօթնագրեանք
կամ համարողական
արհեստ... ի պէտս ախտարաց
և
իմաս֊
տա կա ց (ըստ
ՆՀԲ)։
Վասն
մոլորման
զատկին
բանք. Արրտ. 1892, էջ 963 — 973։
տե՛ս ՍԳր.
տե՛ս Մծբ.
Զենոբ Գլակ, Պ ատմ ութիւն
Տարօնոյ. Վենետիկ
1832.
—
է դար։
Պատմութիւն
Զենովբա
յ եպիսկոպոսի
զոր արարեալ
է վասն
Անտոնի և
Կրօնիդեայ. Սոփերք, հտ. ժ, էջ 59— 73. Վենետ. 1854. (քաղուած
է բառա­
ցի նախորդից
(
բացի էջ 59 — 60, որ և բառաքաղել
եմ ես էլ)– է ղ
ա
Րէ
Զենոբ Գազիրացի և իր դասական
մնացորդներր,
հրտր. ՀԱ 1922, Էջ 73 — 79
(
Ե
դար)։
Երանելւոյն
Զենոբայ
Ս. եպիսկոպոսի
ասացեալ ի մեծի չորեքշաբաթի
աւուրն
ոնդդէմ
Յուդայի
մատնչի.
Ււսքիլտար
1855։—
Աւելի
լաւ հրատարակու­
թիւն
ունին ՀԱ 1921, 549—554
և Բազմ. 1922, թ.
7—10։
տե՛ս ՍԳր.
Զա քարիտ
եպս. Ար տա զու յիշատակագրութիւնք
եպիսկոպոսա ց
Արտազու
և Կեսար իոյ (1330 թուից,
հան ուա ծ է 3 ո վհ անն էս Մ աղարթեցուց
և Ստե֊
փանն ո ս Տարօնացոլց),
տպ. Աամ, անեց. էջ 279֊ -283, տե՛՛ս Արրտ.1869,
էշ 103։
Զաքարիայի
եպս. Ծործորեցւոյ
ի սկիզբն
Ժ՚Ի գարու
թուղթ առ
Յովհաննդս
Օրբելեան
Սիւնեաց
եպս. (ըստ
ՆՀԲ
)։
Երանելւոյն
Զ֊սքարիայի
հայոց կաթողիկոսի՝
ի Թ, գարու՝ բազմադիմի
ճառք
ի վերայ տէրունական
տօնից և մեկնողականք
Ա, Գրոց (ըստ
ՆՀԲ)։
Զաքարեայ
Սարկաւագի
Պատմագրութիւն
(1699
թուից). Վղրշպտ, 1870,
էլիասի
իմաստասիրի
Մ ե կնութիւն
ստորոգութեանցն
Արիսս ո տելի. հրտր.
3.
Մանանգեան,
Պետերբ. 1911։
Հանզիստ
երանելւոյն
Յովհաննոլ.
հրտր. Հ. 3. Գաթըրճեան
Վիէննա
1877։
Գրդուկ, որ կոչի էֆիմէրտէ.
Յ֊րդ
տպ. Վէնէտիկ
1796 (
թարգմ.
Սարդիս
արքեպս. Ս առաֆեանի)
—
Ժէ դար։
տե՛ս ՍԳր.
ֆէոդորոսի
Քռթենաւորի
(
է դար) ճառք
երեք, տե՛ս
Յհ.
իմաստ. Վենետ*
Fonds A.R.A.M