HARATCH, du 1er janvier au 29 juin 1958 - page 3

3 Ա Ռ Ա
Իրիկուն է : Ու ձիւնր
,
փ"՚թիւ
փ ՚ " թ Ի ւ
կր .ոեղւոյ :
Բսւ(ց ես, Հակաոակ
ւքուրսւին
կսմիթ -
ներոլն
, դեռ. կր մնամ
դուբււր։
ինչո
ւ. ։
Զի
կ՝՚ււղեմ
մոռնալ
հին ցաւ մր , որ րս~
կրսած
Հ խթանել
սրաիս սլաաերր :
կանւլ
կ՝առնեմ
մայթին
՛քրայ ու կր
դիաեմ
լուրէս
:
Այդ պաՀուն
,
ինձ
այնսլէս
կր թուի , թէ միիցր
լոյսերու Նով
մ րն
է : Պուլոաան՝
կրկէս
մր կառքերու
:
Ե՛"–
ոերր դդեսաաւորուաքէ
են : ք1ւ փողոցնե -
րր
, իրենց սպիաակ
ւք երմակին
աակ ,
խաւլադօրէն
կր քնանան :
էք անկարծ՜
երկու
սաոլե՜ր
ներ կր կենան
՚ւէմս։
Մէկր՝
ամիսներէ ի վեր չաՏէիք ֊
ուած
մօրուք
մր ունի։
Ա՚իւսր՝
կարմիր
ս՚չքեր
, մարած՜
լոյսերով
:
Երկուքն ալ մէկ մէկ շի չ դինի
ունէք՚ն
իրենց
դրպաններուե
մէՕ;
Հբ՛
ք
բարեկամ
, րսաւ
մօրուք
սւնե *-
Տ՛՛՛Ա՛
Կ՝երեւի թէ դուն ալ մեդի ՚ՎԷ"
դբկուաՆ ես ՝\յոբ Տարին
աօնելու
սլատի–
՚-էն : Եկ՚՚՚֊ր
մեւլի
հեա։
Հունա , կամուր -
շին աակ սլատսպարան
մր ունինք : ՚Բեդի
ալ աեղ կ՝րնենք : Ունինք
հաց եւ պանիր :
Ունինք
նաեւ
գինի։
Աիասին
կ՚ուտենք։
Այս
բնչա դուր կնե բուն
հ բաւ. է (՚ք՛^ է"1՚" ~
աասիւանեցի : Ա արդիկր
, բանմր
վւսվւս՚ո–
Լ՛՛՛ւ՝
ք"^՚1"՚1)ի^՛ ու մեէլնեցան :
^ք՚չեբր կր ւաո.ու9էոնար : Մ ա յթերլ՛ կբ
պարսլոլէին : Ու ես , երթեւեկելէն
յո՚լ -
նած՜ կբ բարձրանամ
սենեակբս :
՚քքՍ՚քս թե
թեւ
հ սլում
մ բ
ե լե
կաբակւսհ
կոճակին : Լո յս ր կր աարաՆուի
աւէէ՚ւ
կոդմ : Տեաոլ կր վաոեմ
վառարանս
, կր
նուոիմ
սեւյանիս
մօա՝
արմուկիս
լենած՜ X
X
Ալս սլաՀուն,
եբբ. դաս մբ
մարւ^իկ
նսաած՜ սեւլաննեբու
շուրՉ
՚քքսր Տ"՚րին կր
տօնեն
,
ես՝ իմ սենեակէս
1լեբաէլեմ ՚Աաէ–
փաց
աշքսաբ֊էի
բարձրաւանդակր
, ուր ու—
տեն
մբ, Հալոց
ւլիււլեբր
տարբեր
ձելով
կլւ տօէւէին
(Լմանորր :
Յ.՚"նկարծ՜ ձեո յ> մր կբ ւլ սլի
ւլ բանս : Կբ
ւչանսէմ : Հքեբունի
մ րն է
,
րամսլակ
մ օբու–^
քո՛ւ ՜ </.Ա ՜՛աւլած է ՜քլւսլոքիբ սլաբեդօտ
եւ ,
ծ՜րա րնե բուք
լեւյւււն տսսլրակ
մ ր ունի
՛լո.–
նակբ :
Բա րե՛ լ , "Բ՚ւե
՚
րսաւ ալս անծանօ —
թբ :
Աստուծ՜ո
լ բաբին
, Հա քրի՚կ :
Ե" կաւլանգ
Հա
լր ի 1լն եմ 1
կոլւլամ
հեոու , ^եռու
աեւլեբէ : Ա՝սած՜ եմ ,
Տ՚՚՚ք
աեւլ մր չունի՞ս :
Հրամւէէ , Բ"ի
1լս։ բեէլցա րա ր ,
ւոեւլ
ալ
ոլնիմ
^ Կ""Կ "՛լ •
\քերո,.նին մաքրեց
ւլլքսարկին
, տոոլրա -
կին,
սլարեւլօտին
, մ ււյ 1լե ր ււ ւ1ւ
ձիւեեբր
ու,
գուլդւլսւլէն
մօտեցաւ
ւքառարանին :
Պահ
մ ր Հտնւլ չե լէ ՚քեր2^ հաբցուց ,
ք՚նչս՞լ
տքսսւր ես "Բդէ • Ղ՚ոլն
Նսբ
Տարին
չե՞
ս տօներ ւ
-
Այն օրբ, երբ մեզ բամնեցին
մեր
րնաչքսարհէն
, Ն"ր Տ՚"րք՛^ էբ
" ՚ " / " / " ՚ ւ ՜
թ իսՆնե բով
ր մնաց հոն :
Ո^ւր է ձեր րնտչքս՚սբհր
:
Հոն,
ուր ատեն
մբ %եբսէս
ՇնորՀա֊
լին
կ՚արձակէր
իր
հայրասլեաակսւն
պատդամներր։
Ուր ունէինք
Հ՚սյ
իշխւ֊՛^
եւ նախաբարնեբ
:
9,օրավաբ եւ
զինուոբ–
ներ ; ՚Բադաքակրթութիւն
եւ արուեստ -
ներ
...
Ոբք՚՚՚՜ն
պիտի փափաքէի
լսել
՚ ո յ գ
աշքսաբհի
կեանքէն : Զե՚՚ս
ուդեր պատմել
,
որդի՛֊.
Պատմելով
չի լմննար , կաւլանղ Հ..–ս;~
բիկ։ Պէաք է տեսնել,
րմրոնելու
համար
անոր
մեծ-ութիւնր
: Եթէ կր փափաքիս ,
առաշնորղ
եմ :
Շ՚սա
ղ ո հ սլ ի՚ոի
մնայի :
^•յԳ
՛ւ ւ՚Ժ
ր , / • "
ու կաղանդ
Հ՚՚՚յբք՚կր
1
մ ե 1լէւեցան ք :
X
^
Տանկարծ՜
ամպե ր բ ցած՜ց՚սն
ու ,
՛է ՛՛՛լ
՚ւբք՚ն Ս՛աստառ
լեբան վրաք :
ՊտՀ
մր կանգ աո ինք : Յետոյ
այն չէ՛^՛
օրերու ակնոցով
դիտեցի
շուրթս ,
գտնելու
համար
մեր
՚լի՚-՚լբ
՚
Գաշտր
, սր շրջապատ ուած՜ է բ
Տ ս ՚ ՚ - ր " ՚՛ ~
եան լեռնեբուք
, ինձ այնսլէս
կոււլար
թէ
ծ՜ով մլ^ւ է ։ Ո՛– ՚ ւ ք " ֊ ՚ է ե բ բ ^ էրենց
հազաբւո–
լոր
տուներով
ր , կուտա
յին
լուսաւլա
ր -
գոլած՜ նաւերու
ւղատրանքր
:
Ո՞ր
մէկն է ձեր ղիւ-ղր
"Բ՚ւի՛
% <տր–
ցուց կաղանդ
Հայրիկր :
ճիչ՚է
՚սյս
ղաչտին
մէշտեդբ
, ուր
վւ լփ լկած՝ րերղ
մ ր կր տեսնուի ;
Լեռնէն
իշանք
՚քտբ ,
բռնեցինք
ւ1 եծ-
ճամբան
, որմեղ տարաւ
մեր ղիւղբ :
Բռունցքս
մուրճ բբած՝ , կր ւլաբնեմ
դբ~
բան : Աայբ
մր , լաչակովբ
քիթն ու բե -
րսՀնբ ծ-ած-կս՚ծ՜ ճրագ մբ ձեոքր, կր բա -
նայ
։
Տանտիկին
, րսաւ
ծերունին
,
Հե ֊
ո ու աեւլերէ
կռլղանք
: Լքսած՜ ենք։ Տաք
աեղ մր չունի՞ք •
Հբամմեցէ՛ք
,
ծ՜երունի : Տեղ ալ ու -
՚եի՚եք
,
կրակ ալ ;
Ա՝տանք
ներս : Անկէ "՛է թսնրատուՆր
,
ուր տ լղ ուչ ՚ւիչեբին
, ամրալ^
բնաանի —
քով
թոնիրին
շո՚֊բշբ
նստած՜՝ կբ սպասէ
ին
մէկու.ւկյ֊^
որ պիտի
֊* -
՚
՚քյս՚խ
հանեցին
մեր թբշած՜ վերարկու. -
ներր
, կօշիկներր
ել , ^ոլբ բերին
լւււաց~
ուելու։
Յեաոլ,
հրաւիրեցին
տաքնալու. :
Ա էկէ^՛ ՚"Ք1"1՚Ր էր թտռէն ,
թելեբր
թ ա վ։ տա լով
ե րղեց
կ ու.1լո ա.լի կււ՛՛լ :
Ա՚լօթքի
թել մբ չբթներոլ^է
, տանտի -
էլքՒեբ կուժն աո ալ ու ււէւա 3
ղրիլր
։ Վե-Հ
րադարձին,
^ " ՚ - Հ ՛ / ՛
սբսկեւյ կբակտան ան —
կիւննեբր
: . Յետո
լ գնաց նստաւ տանտի —
Ր"^/՛
՛ք ^՚"
՚ Աք՛/
՚ղ՚սհ
՛՛ւն , երկու պղտիկնե
ր
եւ հարսնուկ
մր
համբուրեցին
անոնց
ձե՜ոքերր : Ու անոնք ,
փոխադարձաբար
տուին
իրենց
օ րհնութ
ի ւենե ր բ :
Հարսնուկր
, սեւ չղարչր
ղէմքէն
կտ ի, ,
ււկսալ
ոլսւտ րաս տե լ տ ւաՆդա 1լան սեղտնր :
Աեղանր , կլոր , ՚քէկ
^ք"է
րս՚բձրոլթիւն
ունէր : Փոեց
հսւցլաթր
, ու վրան
չաբեց
բոկեղ,
պանիր,
բնկոյղ,
չ՚ոմիչ,
թուզ ,
ռոլպ , չտբոց
. . . եւ վւարչ մր
րնտիբ
՚ւէ^՚է՝
էւ՚^^Յ
^եոքով պատրաստած՜ :
՛է՛է՝՛
է
՚՝ Բ՚՚՚՚ք
՛ք ե ցէ՜ք , բսալ տանաէրր
^
ցաԱքութեան
մի նալիք :
կեբակուրնեբր
, պտուղներբ
, ղինին
Հա–
՚^՚՚՚ւ Հ/՛^ ՚ ^յերանք ու քսմեցինք
աքսորժա -
կով :
Պահ մբ ՚քեբշր,
տանտիկինր
հէքեաթ
մր
սկսաւ •
- Կ՝ՌԱէ՝
չաւէր՛–՝
Պղտիկնեբբ
մոռցան
իրենց
քսաւլտլիքնե—
րր ու, աչքերնին
ղամեցին
տանտի1լնոշ
շրթնե բուն :
՚^էՒ^է ՔէէԿ
Ք՚"–^բ
եեալ ու փակեց ա -
նոնց կոպերր :
քԼռաւօտբ կր մօտենար
յ
Ես " ւ
կաղանղ
Հ՚՚՚յրէկբ
հբո՚մեչտ
առինք ու մեկնեցանք
։
Գուրսբ
, բոլոր
տուներուն
պատուհան–
ներէն կբ լսուէ ր օրուան
յանկեբդբ
. ^
Շնորհաւոր
Նոր Տարի
...
X
՛դ՛արձեալ
սենեակիս
մ է ^ ։ կաղանդ
Հա
յ–
րիկ^
է/՛– ես , ՚լէմ
դիմաց
, նստեր
ենք %
՝–Լառարանբ
1լբ ւքաոի : Կբ վաոի
սիրտս
նաեւ :
/^՚"./.7
էււ՚՚ւ՚բ
"բդէ՝
չբ"1՚բ թէ "՛Լ ԷՒ^
տ լղ անձերբ , որ մեզ բնդունեզան
իբենղ
յար
կին տակ
• . .
կ՚ուղե՚՚ս
որ լայանեմ
անոնց
ինքնոլ—
թիւնբ
։
Եթէ կբ հաճիս է
Ան կինբ
, ոբ դուռր բացաւ ումեղ
րնդռլնեց
, մայրս
է ր։ Այրբ^ որ
հրաւիրեց
իբ
սեւլանին
մ ա սնաէլցե լո ւ , հայրս
էր :
Երկսւ– սլզտ ի 1լ1էե ր բ ,ո րտանտ
ի րուհ
ի ինհ էք~
եաթներբ
մաիկ
1լ լ^էին
, ես եւ ե՜ղբօր —
որդիս
էինք։ իսկ այն եբիտասաբղ.
կի^՚Բ
ոբ
հարսնուկ
կոչեցինք,
կողակիցն
էր
պա՚էւդուքստ
եւլբօբս :
Ո՞ւր են հիմա
անոնք :
Լաւ է չւլիտնաս : Ապա թէ ոչ ք"՛–
սիրադ
աւլ իմինիս
՚՚լէս պիտի
արիւնի %
Ցուլնած՜՝
վառարանին
շերմութենէն
քբ—
նացեբ
եմ : Երբ տչքս
Բ՚"քք1՛
՚
աեսայ
որ
կաէլանգ
Հայրիկր
չկար %
յ ո ւս : Կր
մօտենամ
.նին
Կււ
նա քիմ
.^"՚-բ"
՝• Ջ՛Ա լնեբր դադրած՝ են:
Փո՚լոցներր
պարապ : Երկք՚^քբ
՚1"Բչ •
Զիլնր
, վւտթիլ
փաթիլ կր աեդայ
։
ԾԱՏՈԻՐ
ՊԷՐՊԼ-ՐԵԱՆ
«ՅԱՌԱ.9.»Ի ՚նՈՐ ԳԻՈյԵՐ՚Ն
Հատր՝
15
ֆրանք :
Բայ-նե՜ղին
Յէրանսա եւ գա -
ղութներ
, տարեկան
՛Լե ց սյ մ ս ե ա լ
Արտաստհման
, տարեկան՝
՚Լեցամ սեա
յ
3500
1900
4000
2500
ԻՏԱԼԱԿԱՆ
ՊԱՏՄՈՒԱԾ՝Բ
Հ ե Ր (I Ս Մ Ը
Եւ վերցնելով
ծ՜անր Հրացանր,
իր
բ՚՚լ՚՚լ՛
ոլյովր
՚քտր
ձւլեց
զայն խեղճ
կալանաւո­
րին
ոտքին
վրայ,
այնքան
ում ով որ սա–
քին
ոսկսրբ
ճարճատիւնով
մբ
կոտբեցաւ
եւ վիրաւորր
ահաւոր
ճիչ մր աբձակե -
լո՛ւ
^ սկսաւ
ցաւէն
ղ ալա
բու
իլ
լուսնոտի
մբ
նման :
Ա ակայն
անմ իրապէս
ղսպելսվ
իբ ցաւր,
հրտցանակիրբ
իբ վիբալոբ
ոաքբ
ղեաին
՛լ՛ս րնե
լո վ , ցցեց
հոլաբտ
ղ լո. քսր եւ մբ -
որնշեց
.
֊Ո՛չ...
1
Երեք աւաղակներր
միասին
, կաաւլահ
,
ցատկեցին
ղո՝է ին
վրւսյ եւ անոր
աչքեբր
պիաի պա քթեցնէին
, երբ յանկարծ՜
, երի
տասարղ պա-էակր
, որու ն ականատես ե -
ղած^ ահ աւոր աե սա բան
ր իրեն
տոլ ած է ր
աեսակ
մր յանդւլնութիւն
, ահաբեկ
ձայ–.
նով մր սլոոաց •
է^հ , մէկ անդամէն
սպաննեցէք
դին–
քր : Գնդակ մբ դետեղեցէք
իր
դանկին
մէջ,
ի՞նչ Հարկ
կ՚սյ
ղք՚^՚քբ
տյդքան
տան­
ջելու ։
երեք աւաղակներր՝
աւելի
ղաբմացաձ
Լրիտասաբդին
յանդգնութենէն
քան անոր
քսօսքեբէն
, րնղոստ դարձան
դէսլի
անոր
կողմ ր : Ա ակայն
իրենց
զարմ անքբ
եր կար
չտեւ եց : Պե տ ր իւոյացալ դ էպի
ք՚սնղ
ուղն
եբիաասարղբ
ե ւ վւառալոր ապտակով
մբ
ւլոցեց անոր բե ր ան ր
Ե՛ ՝աանղարաօրէն
ւք ե բաւլ առնա լուք իր
տեւլր,
չա ր ւււնա 1լե ղ իբ իւօսքբ , կալսէնա—
լորին
հեա՛
Ա՚տիկ
բրէ է է՛՛՛բ
՚ք՚ս՚ք՛"–
՚ք՜ւ^՛ է "Բ
ւլուն ոբոչած^ ես ինծ ի ՜էետ կամակոբու
իէ/իւն իւազալ։
կ՝անւլիտանաս
թէ "՛ք եմ
ես : Ե" քեզմէ
աւելի
կամքի
ուժ
ունեցուլ
մ "՚բ՚ւ
ոց
մ տղեբբ
իրենւլ
էլ լքսուն վ րա
ք ՛իբ–
չաքաղել եմ տուած՜
Հ Չես կրնար
եբեւա–
կտյե
լ թէ ի ՞ ^ չ չարչարանքն
եր ու
կրնա՛ք
ենթարկել
զքե՚լ։
կրնամ
քեղ
մ ին չե լ վաղր
իւոչաանւլել,
աոու՚1ւց սակայն
քեւլ մեոցնե
լու։
՚Բեւլ կրնամ
այնպիսի
վիճակի
մր վե­
րած ե լ , ոբ այլեւս
՛լո՛ րկ րԱաս
մաբղու
կեբպաբանք
կրելէ : կրնամ
քու
աչքերդ
ղ ու րս
հ անել
իրենց
ակնակապիճնե
բէն է
Զի"
վ՛ որձ
ութ եան մի՛ ենթարկէր
ւ
հ)օսէ՛ ^
քսօսէ՛ , քանի
արիւնր
ղլուխս չէ խոլ-
յ ած
. . •
Միչտ
նոյն
լոութիւնր
:
Աւաղակներր
այլեւս
չկրցան
համբե -
րե լ : Իրենց
դադանային
րնաղղ ր սանձտբ–՛
ձակ պոոթկումով
մր ՚քլեց անցաւ
ամէն
մարղ^-Հսյին
զդացոլմ
:
իրենց
աչքերբ
իւուժեն
ահ ե՚լ՚սւլ֊ոչ
, այնպէս ալ
անոնք
յարձակեցան
քսեդճ դոՀին վրայ, եւ իրենց
՛լ ա չո յննե բուն
սբւսծ՜ա
լր
չե՚լբե բով
ր " կբ–
սան անքսնայ
հարուած՜ել
՚լսհբ •
Գաղաններր կբ ֊էաբուած՜են
անքսնայ է
կալանաւսբին
աչքեբր,
ձեոքեբբ,
ծ՜ունկե~
ՐՐ< բաէլու1լներր
այլեւս կբ
նեբկա
յա —
ցնէին քսոցոտուած՝
մսեբոլ
այլանւլտկ
սլատկեր
մր։ Իրենց
Հարուած՜ներբ
կտր —
ծ՜ես հաչուուած՝
Բէէ՚՚՚յք՛^՛
՚ էէ 1՛^ ոււլեր ՛քբ—
նասել
կալանաւորին
էլենսական
օրկան
ներր,
չմեռցնելու
համար
զայն եւ ալդ —
սլէսուք
չաբունակական
դարձնելու
հա —
մաբ անոր
մ ա բա ի ր ո ս ո ւթ ի լե բ :
Աք՛՛ սպաննէք
ւլայն , ւէեբսկսալ
աւլա—
՛Լ՛՛՛կել երիտասարդ
աւաղակր
ւքերէն,
աչ—
քսաաելւււէ իր ձայնին տալ բաբձր
չե չտ
մբ,
կարծ՜ես
ոլւլելով
ան1լաբելի ու անլսե—
լի դարձնել ՝հ եռոլէ
ն եկող
աղմ ուկ՜ մ ր որ
Հետղհեաէ կր մօտենա
ր : Ա՝ ի՛
սպաննէք
ղայն,
սսլասեցէք
, պիտի
խօսի,
պիտի
յայտնէ
ինչ որ դիտէ տ Եթէ
սպաննէք
զի^ՔԲ
ք Բ՛"^ մբ պիտի
չիմանաք։
Ջէք
տեսներ
, նչան
լւբալ ոբ պիտի
քսօսի : Յե–
տոյ կբ սպաննէք
դինքբ , ես ինքս
պիաի
տամ
իրեն
դա
չո յնի հարուած՜ մբ
"՚՜դէգ
սբաին : ք^ոդէք ձեր ղաչոյններբ,
զարկէք
միայն
ձեր բռունցքնեբով
Հ Զէք
աեսներ
որ մահանալու մօտ ( • ՚ *
ԶԱ՚եԳ՚Ա՚ւՂԵՐԸ
ԱլքեԸայյած րաւքբ ձայ11էն
Րարձ|ւա((ռյն գիլ ցրնծագի1ւ ,,
Կը հը1ւչե1ւ յ ա ը , օւյին մէջ
եթեըային.
էսփքներ՝
Եըէք մը քաղցյփկ (քհաւսդետյ
յլ*ա5ցակքւեըւ նեըդաշքւակ .
Յոր դ որ կուաան մ ե րր կարծես եւ մերթ–
մեցի լուր րերեր :
Չայներն անոնց հ ե ո ա է ն
Ալիքներու շաչիւնով
Կը թա ւ ա լին օգին ւքէջ — մ ե ր թ վեր
Քախրեն եւ մեյ1թ ցած,
Երգ
մ ՚ ե ն զը ւ ա րթ ու ցըն ծ ո ւն
Երդ ւքր եւ լուրջ մ ե ղ ե դ ի ՝
Վըսեմօրէ՜՚ն դեղեցիկ —թ է ե ւ յանախ՜
անտեսուած :
Կ ՚ աղդ է սակայն անպայման
Լըռիկ իյորհող մա րղե ր ա ն
Հընչիւն մ ՚ օ ծ ո ւ ն այսպիսի, նրւիրական եւ
հո ւժ կ ո ւ ,
Որ սրլանայ դ է պի վ եր
Ո՚էւղի աթո ռն արարչին՛
Աղօթք մ ՚ ի բ ր ե ւ քւըշւքարիտ երա|ւյտագէա
սրրտերու :
Հ.Ե-
ՊՕւՈԱԵԱՆ
ԵՆՈՒՆԳԻ
ՄԱՈՒՐԸ
ԳԱՐԵՐՈԻ
ՐՆԹԱՑ՝ԲԻՆ
վայ
լ.
.կեց.
•ՒյրՒ
ա Լաս
ու ններէ
ղաժան
արտայայտութեամբ
մր, եւ ինչ -
պէս վաբարաՆ
գուբերու
ալիքներբ
կը
(5 Շ ա ր ՛ )
ԷՏՄՈՆՏ Տէ
ԱՄԻԶԻԱ
՚Բտնի
մր տարի աոաջ
Հո ոմի
Պր՚սսքիի
սլալատին մէջ Ասուբի
ց ո ւցաւէբ
ո ւթի
ւ^ւ
մբ կաւլմակեբսլուեցաւ
: Այդպէսաէ
ի
յայտ
եկաւ
Ա՚սուրին
պատմականբ
ղարե–
բու
բնթացքին : Աուրր
Յէր՚՚՚նսուա
տ ՝Ասի–
դի կբ վերաղբուէր
ասկէ առաջ
մսուրին
առաջին
նեբկայացոլմր
(1223) :
Աակ՚սյն
ալս ծանօթութիւնր
ճչւլբիտ չէ •
Ասսւբի
ոլւստմ ութ իւն
բ սկսաւ
Բ. դս0
բունէ,
ւլ եէոնաւլամրաննե՜
բու մէջ որմւսնր—
կարներու
ձե՜ւուք : Հինաւուրց
քարսէէլամ
րաննե
բու
՛քրայ
"՛լ կբ տեսնենք
Յք՚սո՚-՚՚է
Ա՛ սուրբ :
Հինէէււուրց
՚" ք՛է մսուրներուն
մէջ կբ
հաստատենք
եր/լու անաս է, ւններ
բ՝
եւլր եւ
էււլ–
Շ՚ոտեր
/լ ան ւլ.ի ւո էէէ^ւէէէն Նէէււլումբ
աքդ
եր1լոլ
անւսսւէէնէ՚1։ե բու
նե ր կա լո է.թ ե ա1է
Աւանղոլթիւնբ
1լ րսէ թէ այդ եր/լէւլ ա—
նասուններր
ւէէիւոռին մէջ կր ւլտ1ւոլէին ,
երբ
Մաբիամ
Աստուած՜ած՜ին
աչխարհ
բերաւ
Յի՚՚ո՚-սբ
- Կաբւլ. մ բ փաստեր
կբ
հեբքեն ալս ւքէսրկաՆբ %
Ե՚լ՚սն ել իչուն
պաա/լեբա։լիտա/լան
քօնօկրաֆիք՝)
աւանդոլթիւնր
ն/յր^չր -
լած^ է Ես՚սյի եւ Ամբա/լումւ
մաբւլաբէ -
ներէն :
Աուբբ
Ամրրոսիոս եւ Պրուտենւէիոս աբ–
ձակոէք ել բէսնաստեւլՆութետմր
քսօսած՜
էին
ի՚^՚ւ
/ " ՛ յ տււա բ 1լսէ յ տ յ դ երկու անա -
էէ ո ւ՚1է՚1էե ր ո լ մասին :
Այ՛լ
չւ՚ջանէն ի վեր Մ սուրին
անհրա -
ժեչտ աէէէբ բե ր ր դա բձան էչբ եւ եւլր :
Յիսոէսի
Ա՝սուրբ ալս կեբսլուք է էւր ժո ~
դրւքբղական
դէսբձաւ։
Ամէն
աւլւլէ եւ տա—
բիքէ 1էւռէսջ1էա /լաբւլ. ա բ ո ւե ս տէէէ ւլէ ան ե ր ,
իրենց
աաղանղբ ի ւլո բհ՜
ւլբին
Ա՝
սուբի
իբաւլործ՜մտն : , դտբուն
՚քէջ
Ղ՚՚՚րկ
տրու/^ցոէւ
մսուրներու
, սա/լայն
անոնց
^ոէէ/լեդաբ-^բ
եւլսէւ
(ք՝Ը
. դարբ : Ն՚սվա
լք՛ ի
եւ
էմիլիի
միջել Փօ հովիտին մէջ կա -
ո ո լցո
լեց ան
հ ւէ/լտ յ
մ սուրներ
.
բնական
մեծ՜ութեսէմբ
էին ՛ս յ դ
՛ք ս սւրնե
ր էււե մաբ -
ղիկր եւ անասուններ
ր :
Ն՚՚՚՚ի՚՚լիի
՚քէջ^
^Լէ՛՛՛՛՛՜՛քI՛
՚լառիվեբին
վբա
լ վւէէւլտի մէջ քանէլա կաւլ ո րծ՜/էւե ցաւ
Յիսո՚-սի
մսուրբ, իոկ է՚^ք՚էէք՛
՚ ^ է ^ ազիլ
սով կառուցուեցաւ
;
իտալիոյ
օրինա/լին
հետելեցալ
աւելի
վերջ բովանդակ
Եւ֊րոպան է
իւրաքանչիւր
երկիր
ունեցաւ
իբ էէպ -
բոցներբ,
տիւղտրներր եւ դոյներր : Գեր–
մանիա , Ականաինաւեան
եր1լիբնեբր
եւ
Յէբ՚սնսա
ւլ երեաղանցեցին
միւս
եբ/լիրնե–
րր
իրենց
ւլեէլեցի/լ
մ սուրնե բուք :
Տ՝Թ • ել
. դարերու
՚քէջ սկսաւ ա յւլ.
արուեսաին
անէլումբ : Երեւակայութիւն
-
նե րր թառամ եցան
հնաւուրց
մ սուրնե
րոլ
,
բնդօբինակութիւններր
տափակ ել անի -
մաստ
կր֊թուին
այլեւս
աթօմական
գիւ. -
աերով
դրդռոլաձ՜
ոէ,ղեղ%երոէ. ;
1,2 4,5,6,7,8,9,10,11,12,13,...600
Powered by FlippingBook