HARATCH, du 1er janvier au 30 juin 1953 - page 3

€6 ԱՌ ԱԶ >
սււԼլէ Հաււսաարէմ
մ Լ լ։ դ ա
ր
ա չր ջսւն է ա
լւ֊
ու.եէււոէՆ
է
կանաչեան
իր ^ոճ^ր
ունի , ինչպէս ու–
նին
բոլոր
իրաւ արուեստագէտներր
;
Ն"ր
ւլլէո՚Լ՚՚՚է
Հանդերձ
, արդիաէլան
րլ -
լալով
Հանդերձ
, Հեռացահ՜ չէ իր
Հայրենի
աչխաբՀէն
, Հողէն,
ժ՜ողովուրդէն
եւ ժո -
ղովր։լա1լան
արուեսաէն
:
կանաշեանի
արուեսա
^ աարրեր
ունի
այս
բոլոր
էն ;
ԱՀա
օրինակ
սքանչելի
Հ1,անոր^ր
, տե–
սակ
մ ր Հա յ կական
Հ ա դն ե ր դո
ւթ
իւն
,
ուր
ներկայ է Տս՚րօնր,
այսինքն
Հայ ղաւառր
,
Հայ
ղեղքուկր.
Հայ ուիստաւորր,
•հայկա­
կան
շունչն ու դ բ ՚ ՚ չ մ ր :
11ւ Հա՞րկ է անդամ
մր եւս յիչել ու յի–
չերնել
<ք.Շուշօ–»ն ^ Հլկորանի^ն
, ^Աբեղան֊» ,
Հրոնց մէջ Հայ
Հողին կր թրթռայ :
^նորՀապարա
ենք ք՚արսեղ
կանաչեա -
նին, որ Հայ Հոգիին
այս
թրթռումը
կր
պարաւլնէ գագութէ
դաւլոլթ
,
Հակառակ
իր ակար
կազմին
, յաոաջացաքք
աարիքին
եւ կեանքի
գառն ու դաժան
պայմաննե -
րուն :
Աէբր բաւական չէ այս հ՜անր
աշիսա -
աանքչ, անւորտոլնջ
կատարելու
Համար;
Արուեսաի
կիբք "(էաք է ունենալ
կարենալ
աոկալու
Համար
եռանդի
, կոր ով ի եւ ^ ի -
ղերու այս անվերջ
սպառումին
:
^•7"
հւ՚ւ՚՚Ժ՛ ^ աՀաւասիկ
, որ 1լ առաջ -
նորղ է ղինք , սիրելի եւ
«
դա լա րա շուն
չ »
Կանաշեանր ;
Երանի թէ աարուան
մէջ օր մ լ։ , ւյոնէ օր
ւք ր նուիրէինք
յ երզին,
օր մր ^"՚յ
գիբքի^
\ "Բ մ ր՝ ^այ դպբոցին,
օր մր
Հայ
եկեղեցիին
, մնա՛ք ահ՜ Բ"էք ր
օրերր
ապրելով
մենք
մեղի Համար
՚ • •
Հայ
երղր
քիչ մր կր նմանի
Հայ դբօ -
• Ա^ոբ "՛՛՛ւկ
մենք
մեզ աւելի
ապաՀով
եւ
աւելի
՚>այ կր զղանք :
ՇնորՀակալ
ենք , որԲաբսեղ
Կանաչեան
եկահ է մեղ ապրեւլնելոլ
, գոնէ
Օր
մր ,
դոնէ քանի
մր ժամ
ապրեցնելու
Ա՛յս ա -
պաՀովութեան
մէջ %
Հեռու
ենք ՛վայրենի
աշվսաբՀէն
%
կանաշեան
եկահ՜ է պաՀիկ
մր այ՚է
՚ ս շ –
իւարՀր
վւոիւագրելոլ
մեզ :
ՈԱՏԻԿԱՆԸ—
(Կր սռւլէ
ինքնաշարժի
մր եաեւէն
, զոր արագօրէն
կր քշէ կին
մր։
Տեաոյ կր Հասնի
ճ
աեւէն
•) Տ իկին ,
չլսեցի՛՛ք
սուլիչս -
ՏԵԿՒՆԸ
•— Լ"եցի
1 Ր"՚յտ ^" սկղբ"՛–՝^ -
քով կառք
քշահ՜ աաենս
սիրաբանութիւն
չեմ
րնգունիր
• • • ;
X
Պարոն Ամբակում եւ աիկինր
Հիւր
են ւ
Պ • Ամբակոււքին տիկ|ւ6ը • —
Հերիք է
այլեւս
, Հի՚եգ
տոլմսւ
կեր
արտ
Տա(ւտ|ւրԱՆհի1ւ •
Տասր Հատ
կերաւ,
տիկին,
սակայն
քաղաքավարութիւն
չէ
ճաչի ատեն
մէկուն
կերահ՜ր
Համրել
ւ ...
ՀԱՏԱԱՏԱՆԵԱՆ
ԳՐԱԿԱՆՈՒԹԻԻՆ\
Ե Ր Գ
Կ Ռ Ո Ի Ն Կ Ի
Մ Ա Ս Ի Ն
կսսւնկ, Հայոց ւքռխիլւը կար քո թհւհլ.1
Երբ չուեցիր ,
Թրջուած էր քո աչքը Հայռց արցունքնե–
Երբ չուեցիր,
րից՝
Ասիր՝ «Չեմ գայ էլ Հայսաաան, մահ է
Աւեր , աւաբ» ,
այնսւեզ ,.
Մեր երկրի պէս աւեր բսյնդ կտրիս թ՜ււզիբ,–
Ու չուեցիր :
Ուր չուեցիր, ուր գնացիր, Հայոց վշտից
Դու դուրս չեկար ,
Ամէն ջրռ՚-մ, ամէն հողում՝ մի աարագիր
Հայի աեսար ,
Ականջ դրիր մէկի հարցին. մէկին թողիր
Անպատասխան ,
Ե Լ աշիարհում նրանց նման՝ քո բնի պէս
ք^ոյն չտեսար :
Ուր գնացիր, մոյսիր եղաւ բոյնդ կււուից՛
Թռար , եկար,
Հագար հրի միջով անցար, ճագար սրից
Փրկուած եկար,
Ասիր՝ «Թէ մահ կայ աշխարեում՝ լաւ է
՛Իմ հիՈ բնո ւմ » ։
յ
մեռնեմ
Աչքրդ յաոած Արարատի սէգ կատարին՛
Թռար, եկար :
Եկար,տեսար Հայաստանում՛ ժայռի վրայ
"Լարդ է բացուել ,
ԵԼ նաիանծից Մասիսն անգամ ր-հքուել է,
Արագն անցնէ,
որ
է^ուի է ելնում ամէն տնից ու ամէն հաւք
ք^ոյնն է դարձել :
Եկար տեսար գարնան հովից՝ անգամ չոր
է կանաչել ,
ծաուՍ
Եկար մեգ մօա, է՛ս թեւերին պանդուխտ–
Վիշտը բերիր ,
ների
՚էյբանց կարօտն հայրենիքի ու դաբերի
1»ղծ|1 րերիր •
Եկար . նորոգ բոյնդ գտար ու չւում ես
Բախտից հարբած,
Որ ժամ առաջ փրկես մահից,
բերես
հեո-ուից
Քո ձագերին :
Գնա՛, կռո՛ւնկ, Հայոց դաշտից ծիլ տար
Պանդույստներին,
կտցիդ՝
Արարատի ձիւն տար թ֊եւիդ ջւււր Արաք–
Պանդուխաներին,
"1^9՝
Ականջիդ մէջ՝ մեր երգն ուրախ . աչքերիդ
Մեր լ՚ւյսը նոր ,
լքէջ՝
Մի բուռ հող տար ոտքիդ կպած՝ »քեր տա–
Պանդու|ստներին:
րագիր|
Գնա . շրջիբ երկրէ-երկիր ու եա դարձիր՝ |
ք՚արով դառնաս ,
|
Երամիդ հետ՚եղբայրների մեր տարագիբ՝ |
քնարով դառնաս ,
Դարձիր այնպէս, որ ոչ մի աեզ, ոչ մի
•ք֊եգ չսպասի,
պանդսւիյտ
էլ քեգ ղաբիբ կռունկ չասի ու չլացի՛
քնարով դառնաս.
ԳԷՈՐԳ
Լ՚ՄԻՆ
Տ ՈՄՍ Ե Ր
Ո Ւ է ՐԻՇ Շ Ա Տ Ա խ Օ Ս Ս՜Ը
*
Պ • Ավրե՜սգես
, այս դոբդին
գի՚հր ի՛^՛^՛է
է , եթէ աժան
րլ ւա յ կր դնեմ
. • •
Հիմա
նայէ որ րսեմ ; Այս
Գ՚՚ԲԳԱ
Ի՚ե—
հ՛ի հ՜ախահ՜ է մեր Տակոբ
աղան՛
• •
Ըսել
1լ ուղեմ
որ
1896^^
երբ ես ա յս ե րկիր ր
է–
կա
յ ՚ • ՝ Աղէկ
մ՚իաքս
ինկաւ
, անցեալ օր
–.Աքսֆրրա Արրքրսէն
կ՝ անցնէ ի , երբ դի -
մացս
ելաւ
մեր
Միս Պրաունր ,
որուն
Ք՚՚յրԲ
1899^^
ամուսնացաւ
եւ
Հաբաւային
Ափրիկէ
՚է^՚՚՚Յ • Հէ՚եգ աարի վերջր ետ ե -
կաւ
ու իմ քովս գրադի ր եղաւ
ւ Ամ ուսի —
նր • • • Ամուսինր
րսի միտքս բան մր ին —
կաւ՛՛.
Այս
մեր *^ա^ակներր
կան, դի -
տես
.
. . 1907^5՛
Իբե՚^՚ց
մեհեբէն
մէկր ճառ
մր խօսեցաւ
Երլարղի
դէպքին
մ ասին եւ
գիտե՛՛ս
ինչ րսաւ։
Ըսաւ որ Համէա կո^^
ուահ՜ ՝՝բէչի^
ԳԼ"՚–/"Բ պիաի կտրենք : Հի–
մա գուն
այս գորգին
գինր
Հարցնես ••
Ղ՚նա Ս՛արտիրոս
էֆէնտիին
եւ աչքէ ան -
ցուր անոր դորգերր : Ըսելս ա յն է որ . . .
եղբայր,
դուք
չուկայի
փորձառութիւն
չունիք
I
Եթէ մեր ողորմահ՜
Հոգի Աարկո—
"ղջ
բլլ՚՚՚ր
քեղի կր պ՚ստմէբ թէ ինչ -
պէս • • • Ջերկարեմ
, ա յս
1՚Ղ11. "V ՝ ՚ ՚
Հա , Ա՛իս Պրաունին
պատմոլթիլնր
կէ"
ձգեցի
• • ՚ ՝Բ"յբր
իմ քովս
մնաց
քանի
մր
տարի եւ լետոյ
Ամերիկա
գնաց > • • Ամե -
րիկայի
մէջ Ա՛լ ^"՚յ
ւլորդավաճաոներ
կան;
Ըսե՜լս "էյ1ւ է որ մեր
ժո՚լովուրգր
,
մարգ
բլլալիք
չունի
... Եղբայր
, ես իմ
Հօրմէս
լսահ էի որ • • • խեղճ
Հայրս
, շաա
բան քաշեց
% Ղ՚ռւն գաղափար
ունի՚^ս
թէ
ա յս երկիրր
ինչ՚ղէս կր կառավարուի
:
ինչէն
պիտի գիտնաս ; ՚ ^ ե ղ ի
պէսնեբուն
Համ ար
մ ինակ
Հա յ ժոզովուբգր
կա
յ եւ
ռւրիչ
"՛՛լ՛չ֊ էկայ
՝• Անց՚սհ՜նե-րր
Հանդէս
մր
ունէինք
, ՛լացի
, բայց
զ՚լջ՚սցի
: Ըսելս
այն
է որ վ՚սճառականութիւնր
ամէն
մարգու
ուտելիք
ապուր ր չէ . . . \,այէ
մեր
Զ"՚քար
աղան ալ դոբհ՜արան
մր
բացաւ եւ 1՛^է.
շնորՀքով
րնկեր
մր ունէր
. Անգամ
մր ,
աղուս
հ՜ննգեաՆ
տարեգարձին
մեղի
եկահ
էր
֊. Աղէկ
յիչեցի
, այգ օրր ...
Պ • Ովրեսգես
, այս գորգին
դի
. • .
(յ՝ի աճապարեր
, րսելիքս
րսեմ որ
Հասկնաս թէ ; էս Պոլիս
ամուսնացայ
1911/՛՛՛՛
եւ Հարսս
Հոս բերի : ՝Բեղի պատ -
մեմ թէ ինչ պատաՀեցաւ
յ ,
նոր
Հարս
է , պէտք է ձեռք - պագի պտտի
, անանկ
ձէ"՛ • Օր մր ֆայթոն
կառք
մր առինք եւ
սկսանք տունէ
տուն , այցելութիւն
տալ • •
Կիրակի
մր, Փիքրաիլիէն
կ՚անցնէինք ,
ի^՛^Լ
կ՝ուղես
որ րլլայ
;
1897^^
ֆրանսացի
բարեկամոլՀի
մր ունէի
.. . Տանկարհ– վբ–
րաս
շնետոլի՛^
. . . Ամօթէս
գետնէ
գետին
անցա
յ , բա
յց
. . . րսելս ա յն է որ ա յս
Գ"ԲԳԸ
I
որուն
գինր • . . խնդիրր
ուրիշ
բան է, ե՚լբայր
... Մեր կաթողիկոս
ր .••
՚Բանիի՛^ պիտի տաս , պա
. • •
- Ապասէ,
եղբայր
, ի^նչ ջգային
մարգ
ես , չես ձգեր որ մարգ
երկու բառ րսէ :
Անդամ
մր, Վիքթորիա
թադուՀին
. . ՚^Հ ^
Ս՞ Ր Ո Ւ ժ
*
կարմիր տանիքներով գիւղ՚ռկր ձռրին
մ է յ
Հիւէա կը վրդովէ հոգիս |ւ.ր կարօտով •
Եըր անցեալն արեւոտ կ|ւ կարդամ էջ առ
Կ,
Ե Լ շուրջըս կ՚արթննան պատկերներ լու -
սաթով :
Ամ՛էն ճայն ծիծաղ էր . աղբիւրներ կ՛եր -
գէին,
իա՜ց էին բերկրանքի փեթակներ լեցուն ,
Կը յիշե՞ս ճամբուն վրայ խոնարհած
թզենին ,
Ե Լ ծառին մէջ պահուած այն աղջիկը ժպ­
տուն • • •
Այն աղջիկը ոսկի մացերով դո՛ւն էիր,
իմ հոգիս խօլաթեւ մեղու մ ՚ է ր ծարաւի ,
Ա՜խ , Մրրուժ: իմ գիւղակ, գիս նորէն
կանչէիր ,
Որ կեանքի եւ սիրռյ կարօտով մեռնէի– • •
Գիւղակր ձորին մէջ բոսոր տանիքներով
Հեռո՚՚ւն է. ւքինչդեո, ես ոյժ չունիմ հաս–
նելու ,
Աղբիւրները հիմա կ^ բըխին երգելով ,
Կր յիշե՞ս, ի՜նչ տօն էր սիրատարփ օրե -
ր ո ւ • - •
ԱՐԱԷՆ
ԵՐԿԱԹ
ՇՆՈՐՀԱՒՈՐ
ՆՈՐ ՏԱՐԻ
Համայն մարդիկ խաբկանքներով կր
գինովնան,— Յո31 - ՝ււէր կապած երջան–
կայ՝եր կաղանդ օրուան .— Վաղաւ1՚եոիկ
անցեալին որ չէ պարգեւած,— կարօտա­
կէզ հոգիներուն ամէն երազ :
... Գոհանալու համար սրտանց ընդ -
հանրապէս ,— Առնել - տալն է՝ պարտա­
ւորիչ պարտք իրապէս ,— Հոգեհաւոււր սի­
րականին կամ օաարին,— Մեծ ու պզտիկ
անխտրական ամենեւին :
՝ ճ
. . Երանի՜ թէ ՝ աւ^էն լքէկ օրր կետն -
քի , — ՚ Այսպէս րլլար սկզբունքով Ամանո­
րի— Խաղաղոլթեամբ եւ հաշտութեամբ
միանային,— Բոլոր մարդիկ լի շնորհով
աստսւածայբն :
Գերաշնորհ սրբազնագոյն այս հաւատ -
քռվ ,— Սիրով սրտով , մաղթանքներով ու
բաղձանքով,— Ես կ՚ողջունեմ, կ՚ողջա -
գուրուիմ ընդհանուրին , — կենսապար -
գեւ արեւանոյշ «Լուսաղրիւր»ին :
3– Մ.
ՌկՏԻԱԵԱՆ
երկար
սլատմոլթիւն
է , ուրիշ
օր մր կր
պատմեմ
: Այս ՚Լ"ԲԴԲ
՚ ՝ ՚ Ես դրամի աչք
ունեցող
մարդ
չեմ : Այսինքն
, ինչպէս որ
մեր
Հոգելոյս
Արբազանր
կ՝բսէբ
ւ
ամե -
նա յն ինչ լ^գույէւտ
յն է ՚ • •
Մ
արգարէին
այս խօսքր : ՚հռւն
Օրմանեանր
ճանչցտ՛^ր
:
-
՚^՝ե՚"բ
Ք"՛–֊–
-
Մ՚սրգուն
քիթէն
բերնէն կր բերես
յ
ե ղ բ ՚ " յ բ • • Այ"
Ղ
"ԲՂռ
ԵՒՐՈՊԱՑԻ
«ՑԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(70)
Ի՞նչպէս Հոտ ինկեր է ; ի՛՛՛նչ
տարբերու­
թիւն
կ ՛ " յ մէկ թաքստոցէն
միւսր ; Ան -
չուշտ
այս գարակր
պարպուահ՜
պիտի
չրք—
լար
պեղումներու
չյ՚ջանր
լրանալէ
առաջւ^
Գալով
այն Հարցին թէ ինչ կր ներկայա –\
ցնէր , դժուար չէ լուհել
: Մեր առջեւ
կր՛
գտնուի
Տիկին
Լէյտնրրի
նկարադրահ՜
գէմքր
, ուրուական
մր առանց
մարմնի
. . -
որ նչմարուահ՜ էր իր պատուՀանին
առ -
Լեւ
: կէս մթութեան
մէջ :
Տիկին
Մերքատօ
թեթեւ
ճիչ մր արձա­
կեց : Օր • ճոնորն
մինչեւ
շրթունքներրտժ–
գ ունահ՜ , մր՚ք^ջեց •
-— Ո՚֊բեւքն
զառանցանք
չէր , "՚ քլ քստ -
մնելի կատակ
մր ; Բա
յց ո՞վ է
Հեդինակր
Այ" 1 չեշտեց
, Տիկին
Մեբքատօ ,
ով կրնար
այսքան
մա՜էաշուք
մեւլք մր
գորհել
իբրեւ կա՚ոակ
;
Առանց
անոնց
՛հարցումներուն պատաս—
խտնելու
, ՚ լ է մ ք ր
խոժոռահ՜
,
Փուարօ
յարակից
սենեակր
անցաւ
,
խաւաքարտէ
պարապ տուփ
մր բերաւ եւ մէջր տեւլա —
ւորեց
ամբողջովին
ճմրթկուահ՜
՚լիմակր :
Ոստիկանական
ցոյց պիտի տամ , ր -
էաաւ :
Աարսափելխ է, մրմնջեց
0/՛*
ճոնսրն
,
աՀռելի
;
Աբ՚էեօք
մնացեալն ալ Հոս անկիւն
մր
պս՛^ ուահ՜ չէ՞ , գոչեց
Տիկթ
Մ երքատօ
ոուր ձայնով
մր : Թերեւս
զէնքր
. . . Լախ–
տր որով սպաննահ
են՜, տակաւին
արիւ -
նաթաթախ
... օՀ , կր վախնամ
, կր վախ­
նամ
՛՛՛է
Օր • ճոնսլն
ուսէն
բռնելով
Հրամայեց
Հանդարտեցէք;
ԱՀա Տ "քթ
• Լէ յ՚ո ~
^րրր : Ա՚-ելի
վիչ՚ո չպատճառենք
իրեն ;
Արդարեւ
, կառքր
Հասահ՛
էր :
Տոքթորր
վար
իջաւ , բակէն
անցաւ եւ դէպի
Հասա­
րակաց
սրաՀր
ուղղուեցաւ
1
^ոգնութիւնր
աւերներ
դորհ՜ահ՜ էր դէմքին
վրայ
եւ
կրնակի
հ՜եր կ՚երեւար քաներեք օր առաջ%
Հանդարտ
ձայնով
մր յայտնե՜ց
%
Տուղարկաւորութիւնր
պիտի
կա —
տարուի
վաղր
ժամր
11^5/
Հադարապետ
Տ ին պիտի արտասանէ
աղօթքներր :
Ներկայ
պիտի
բլլա՞ք
, Աննա ,
Հաբ֊
ցռւց
Տոքթորր Օր՛ ճոնսրնի ;
Բնականարար
, տոքթոբւ
Ամէն
մարգ
պիտի գայ -
Օրիորդր
աւե՜լի բան մր չրսաւ : քքւ սա–
կայն աչքերր կր մատնէին
իր
ղդացումնե–
րր
ղորս չէր կրնար արտայայտել,
որով -
տեւ
տոքթորին
գիմադիհ՜երր
կր
է ճ ա ռ ա
֊ -
ն -
յւ՚յււաւ։
ււ՚տսւ
գայթէին
վայրկենական
քով եւ ուրախութեամբ
:
^Խ՚^Ժ
Ա^^աս , րսաւ,
գուք
անղնա–
Հատելի
սփուիանք
մր եւ օղնութիւն
մր կր
կազմէք
իմ դժբախտութեանս
մէջ՛. իմ
սի–
բելի եւ վա՚էեմի
բարեկամուՀիս
:
Զ,եռքր
Օր. շ^ոնսրնի
թեւին
ւիրայ
դրաւ
եւ տեսայ որ ՚էէմքր
կրկաբմրէր
,մինչ
աղ—
ջիկր Կր մրմնջէր
իր սովոբա1լան
կտրուկ
չեշտով
;
ՕՀ
I
շատ բնական է , Տ ՚ ՚ ք թ ՚ ՚ բ : Շող
մր լուսաւորեց
՚ լ է մ ք ր եւ Հասկցա
լ թէ Օր–
^ոնսրն
երջանկութեան
մէջ կր է՚՚՚լար այդ
պաՀուն :
Ո՚֊բիշ
՚լաղափար
մր անցաւ
մտքէս
ե
՜լ
թերեւս շտտ չանցահ՜ , իրերու
բնական
բե­
րումով,
Տ "քթ •
1..էյ՚ո^րբ
բարոյական
սփոփանք
մր փնտռելով
իր Հին բարեկա–
մուՀիին մօտ, երջանիկ
ելքի մր
պիտի
յան՚լէր
;
Չելլէք
մտքէ
անցրնէք թէ
ամուսնական
միջնորդ
մ լ ^ եմ ; ինհ՜ի չէր վայլեր
" ՛ յ "
երկուքէն
միութիւնր
նախատեսել
Տիկի՚ե
Լէյտնրրի
յուղարակաւորութեան
նախօբ–
եակին : Բա րյ վերջապէս այս ելքը ցան—
կալի էր ամէն տեսակէտով
;
Տոքթորր
մեհ՜ գորով
մր
ունէր
Օր ՚
ք^ոնսրնին
Հանղէպ,
իսկ
" ՛ յ "
՚ / ^ / ՚ ^ / ՚ ^ Ր ՚ " ~
նոր սլիտի
նաիբուէր
^ո՚լիո՚ի
մարմնով ,
մինչեւ
իր կեանքին
վեբջյչ;
Գոնէ, եթէ ի~
րեն
կարելի
րլլար
օրն ի բուն
լսել
Լուիղին
գովքր - Բայց
կիներր
ղիտեն
յ՚"բմարիլ
չատ
մր անախորժութեանց
, երբ
իրենց
նպատակին
Հ՚սսահ՜
են :
Տոքթորր
րարեւեց
Փոլարօն եւ Հար-
ց ո ՚ ֊ ց թէ քննոլթիւնր
յառս՚ջ
կ՚՚երթա՚^յ
-.
Օր՝
ճոնսրն
, որ ոտքի կեցահ էր Տոքթ՛
Լէյտնրրի
եաին , ուժգնօրէն
կր
շարժէր
էէլուխր եւ յամառօրէն
կր նայէր
այն տու—
փին ղոր Փուարօ
բռնահ՜ էր ձեոքին
մէջ :
ք՚ր րնթացքով
կարհ՜ես կր պաղատէր ոս -
տիկանին
որ դիմակի
մասին ակնարկ մր
չյ^է
տոքթ ո ր ին առջեւ
: Կ լ՛ մտահէ՜ր ան -
չուշտ, վստա՝։
եմ , որաքդ օրուան
~,ամար
բաւական է մ ա րգոլ1։ տառապանքր •
Փուարօ կատարեց
իր փափաքր :
Այս կարգի
քննութիւն
մր եբկար ժա–
մանակի կր կարօտի
, պարոն
:
՚Բանի
մր սովորական
խօսքԼբէ
վերջ «
Պ– Փ ուարօ մնաք բարով
րսաւ : Իրեն
րն -
կերացայ
մինչեւ
կառքր :
Հին՚լ
— վեց
•հարցումներ
ունէի,
բայց
ինհ՜ի
նայելու
ձեւէն
ւլատելով,
խոհեմութիւն
սե՚զեցի
լռել։
Պի՚ոի
նմանէր
•հարցնել
վիրաբոյժի
մր ՛կր յուսս՛"՛ ր յաջողցնել
՛լ ո րհ ՚ւ՚լ ութիւ
նր։
Բաւականսւցայ
, սպասելով
իր
Հ բա —
՝ւան՚լնեբուն
Հ
Շս"ո ղարմաւլայ երբրսաւ .
Զ՚լուշացիր
, ագջիկս ; Եւ յետոյ
ան—
միջապէս
աւելպուց
Ղեմ ղիտեր թէ խոՀեմութի՚՚ւն
է ձեզ
^ոս
ձ զ ե լ
:
փ
Ամէն
պարագայի
մէջ
անՀրաժեչտ
է որ խօսիմ
Տոքթ–
Լէյտնրրի
Հե՜տ,
՚լորհ՜ս
ձզելէ առաջ–. Բայց կր կարհեմ թէ Հարկ
է այդ տեսակցութիւն
ր յեաաձ՚լել
մինչեւ
յոլղարկաէ
որութեան
կատարումր
:
Հաւանեցաւ
դլխոլ
չարժումով
մր։
(5՛՛՛ր •)
Fonds A.R.A.M
1,2 4,5,6,7,8,9,10,11,12,13,...600
Powered by FlippingBook