Ա Ն Ա Հ Ի Տ
79
ււ ս։ ււ լ Շ ււ
է
Յ Է՜ ւ
»
լ
րկ"՚՜բ
• ՚ •
-
ի՞նչ
Է,
ի՞նչ
կայ,
Ա
սիրոյն:
//"/՚՛
վախնաք,
«
Յոյս
մըն
Է»,
«
Յոյներ
են»...:
-
ի՞նչպէս–
ի՞նչ
Յոյն.
. .
«
Յոյն
մըն է»,
«
Յոյներ
են»
որ
կը
կանչեն՛
չէ՞ք
գիտեր
որ
ծ՜առանե–
րուն
ււ ե նԼ ակն
է այստեղ,
սպասարկու­
թեան
պէտք
ունին,
Հուրի
պէւոք
ունին
կամ
պատուՀաննին
գոցել
տալ
կհուզեն
՚
յչուչւ
Եւ
բարձերը
լ
դին
երեք
նելոփ,
ճիչդ
իր
գլխուն
տա
կը
պ աՀ
ա ահ
ելեքտրա
կան
զանգակներ
զս պան ա 1լն ե ր
կը
ցուցնէ
,
Ք"՛/
Ք
Ո
Վ\Է
շար ա աճ,
որոնք
կր շարունակեն
խո­
լաբար
գոռալ։
ք՝այց
ծ՜առաները
ճաչարանն
են,
իսկ
զանգակները
ա
ււ ււ ս ււ
ղոք։
Օրիորգ
Տ իւքռօ
յանձն
1
լ առնէ
ճաչարան
եր­
թալ,
բայց
ճ է չ գ գրանը
մ է Հը,
հ ւս ււա—
ներա
ն թեւերուն
մ է Հը
կ ՚ ի յ ն ա յ ։
ինչ–
պէ՞ս
թէ
չեն էս ահ՝ •
լ ւ՛ ա հ՜ են
Հ
չո ւլհն ւս–
ւ ֊ ի ն անգի
ի հ՜այրէն
է
ս ա
հ են
եւ
թեան
կր
Հասնին
ա յ գ ք ւս թ $) բան ս ա
ւյ ի–֊
ներր :
Հազիւ,
այս
ցնցումէն
ինքզինքն
Ի ո
գաահ՜,
հ՜ան ր ա ց ահ՜ ա րա եւ.ան ոէ ն քն Լրս
կր
սկսին
գոցուի
Հ ,
Օրիորգ
Տ
ի ֊ - ֊ ք ՚ ւ օ ի
բա րձին
տակէն՝
զսպանակին
մէկը,
յե­
տոյ
մ իւս
ը )
յետոյ
երրորդը
կր
սկսին
գոռալ.
֊
Զը՜բ՜բ՜ռ...։
Օրիորգ
Տիլքո֊օ
նուն
ղի՛ բբէ՛"
՚
^ Է Հ
ււսսւած՝
է նորէն,
իր անկալնբէւ
մԷՀաե–
Ղէ՛
՚՛
ԴԼ
Ո
՛՜
Է՛Ս. քԻէ
՚
^ Ս Ք"֊IԼ՛՛՛՛՛քի
Հակած,
առաստաղին
երկաթներուն
չդարնելու
՜
աս ար
զայն.
Զանգակն
Է
նորէն,
մի վախ­
նաք,
քնացե՞ր
էիք
արդէն։
Ո՜Հ
՚
յ
ս
ք ՛
.1"՛/
նահ՜
եմ.
Այ/ եւս
վազը
ա ռ ա ւ օ տ
կամ
ուր—
էէ"
վ\Ր
,
էյ
յ
ՂՍ քսս՚՚նաք,
աղջի՛կս,
կ՝Ը"Է
ամենախորունկ
Համոզումովդ՝.
Արդարեւ,
չի սխալիր։
ՏԼանգակնե—
րը անկարեկիր
են. իրենց
զսպանակնե—
րէն
ւյ ււ ւ ր ս նետուած^
խօլական
մեքենա–
նե րու
սլէս գ որ
///
^
լ եւս Հեն կրնար
կա–
սիի
կր գ ո ռ ա ն
բարբարոս
տուփերր
,
անձկա
լի՛ ց ^ երկա՛ր*
• •
կր գ ո ռ ա ն
ամ–
Ր
Ո
Գ^
գի՚շեր՛ր
,
մ ի ա ձ ա յն ,
ե րկւՀա
յն , ե֊~>
յն *
կր
կանչեն
ս տ ի սլո գա բա՛ ր ^
ււ ա
ւ\սւ
/
Ն
Հ րաւք.այո
զ արա
ր^
Հազիւ
Հինգ
վւ ՛ յ ր –
կեան
գ
տաս
ր ւէւս յրկեան
կամ
ամ
ենէն
ւ ս
I I I
I I I
ա լով
մե,
շ ա ա կէս
ժամ
Հանգիւ
ա ա ն ^ ււ ւ ա հ ականթներուն
:
Ասլասաւո
րներր
այլ եւս
իրենց
ո–
րոչ,
Ա Ո
I I I
I I
I
I I I
հ– են.
—
ն ր բ ա ս ց քս
էյր ւ
մէթ
շարուահ՜
են ^ ա յ ս կամ
ս* յն
գրանր
լիրա յ նետուելու.
սլատրաստ
:
Օրիորգ
Տիւք
ռօս
ա լ
իր
որոշա մ,
,
ձ է.
Ն ււ ա սւ հ է վե բթնա կան ա սլէ ս
իր ա ն կ ո զ–
նին
մէթաեզր^
անշարժդ
կռնակր
փոք՛­
րիկ
Հ՛
11
է ^ (է
ս յ ո
ս
՚
հ , ւ՜լ լ ո ւիւ ր մէկ
կոգմին
հ ռահ
եւ. գեզեցիկ
սսլիաակ
ւՀեռքր
ան–
կոգՀյէն
ւէա ր
կաիւահ՜
Համակերւգու.–
թե ամ Է
ե՛ս
իմ որո չում
ս
չեմ
կրցած՜
տալ.
օրուան
մ ԷՀ ըրած"
սպան­
նող պտոյտս
երկու
զռնչոցին
մէՀաեդը
գլուխս
բաըձին
փրա
յ կը փլցնէ
,
եւ
աչ­
քերս
կը դոցեմ
Հինգ
փա յրկեան՝
խե­
լ ա դ ա ր ի պէս
յանկարծ՜
ցատկելու
Հա­
մար
նորէն։
Եւ Օրիորգ
Տիւքռօի
ձա
յ ն ը կը լ ը –
սեմ,
իւրաքանչիւր
դռնչոց
էն
փերՀը^
որ առանց
բացառութեան
կը կրկնէ
շա–
բունակ,
մէկ
եղանակի
փրայ,
մէկ
չեչ–
տի
փրայ,
անխոնջ,
ան խ ո ւ ս ա փ ե լիօ րէն
,
քա՜ղցր
.
«
Յոյն
մ ըն
է»,
«
դարձեալ
Յ ո յ ն
մ ըն է». • • Պէաք
է որ իր ստակին
փո­
խարէն
ծառայութիւն
ունենա
յ •
տոմ­
սակին
գինը
աժան
չէ
1
. . .
Fonds A.R.A.M