ԱՆԱՀԻ
Տ
61
ք\ւ. ւ1արպեանԼր
Հատիկ
^աա|ւ
կ,
ք/ւ. |»ք«յ*ք–քւյքք*է^ւ <^ււ&
իոռ Տրերով
է
Սարէն
իթնող
Տրշուշին
պէս
պարանցիկ,
Կր
լսւնէին
Հրապարակը
փողոցով։
Աշիւ՝աաա%քի
րսկրսող նոր աՏԷն Տարդ,
՛
ԱՏԷն առատ
պէ աք Լ օրրէր
Հինդ
վայրկեան
Օրորաց Տր, ուր Տսւնչ Տ
անթարթ,
Կա լար
յարմաՏ,
ճլողա ոփ Տր եր ղին նրՏան
։
եւ
իրկուն ր, դորհէն
յեասյ,
ԱՏԷն
լոդնահ
աշվսաաաւոր
Կր դրպանէր
վասաակն
արդար֊
Լ՛
Ղ"
–
նար
դոՀ,
հր արղոդ 4""1՛ րնաանհկան
յարկն
ազւոր.
Լ1քւլինԷին
Հասար
Տաղթսւնքր
քերնին.
— ֊
Տէ՜ր
չ դանել
տուր
կորոլսան
անոր,.,։
եւ ս՛է րկէ որ
Ա
։
նց
ււ/1
՚
հշիան,
ք1սկին վազեց
ուղփւ աո. ուղիէ Հոն,
՛
քքին ել արւաւ
ծերանոցներ,
պէսնղոկներ,
ԿաՏոէ րթներով
անցաւ
վբայէն
դետերուն.
Տեսաւ
շա՜տ
շա՜տ
թադաւոր
ներ,
Թափեց
եաին
ողորՏութիւն...
Ու չէր պակսեր
աս են ելին
•
> ՚
Հար Ասա ութի
ւնն ու ՀաՏրերանքն
երկրային.
Անդէտ
լեռներ՝
բարձր ու ցտհ,
՛՛
հաշյա եր
հադկահ,
Այդեսաաններ
ու պարտէզներ
նարրնգի,
Հււրիղոններ
անհանօթ,
*
հոր ճաՏրտներ՝
դրհին
նՏան
տնսւրթփ,
է լ անդունդներ՝
այրելուն
սօս։ :
,
Տէրր
իրեն Տեհ աււաթնորդ
՜՛՛­
Հաս աւ ավւր
ճիՀուն
դետի,
ք*անակեդաւ
ՄաՏեաոիտ
քադքին՝ Յօտ ։
ճարտարապետն
ալ
ձանձրացահ
Աշփ՛ ատ ան քէն
ո ։յ ս
անվտիւճան,
եւ
ուզելով ինք տիրանալ
անկսակահ
Ւր տիրուՀւոյն
դիցտնրՏան
ք
Տրէ ա
։
պատդաՏ.
Անկարելի։ Է
ա ւ»
դեաին
վրրայւ\ն
Ափերն
իրար
կաՏրթնլ:
Որրրնթադ
ԷՀոս աւելի
թուրն՝
Հովէն,
Ու վաղքն
անոր
իւ ի սա
անր1ւղել–..
է^այց
Ասաւէւհոյ
ա պալին
ահ՝
եւ
երազին
յոյսովն
յաւէտ
գօտեպինդ,
Լեդնէն
կանչեց Ո աՏեստիա
քաղաքին
Լա
յ վւսրպեանե
րր
Տեհապանհ,
եւ
ոսկիի պարկ սր րաց ահ
Առա։ թի Տր
արհաթաշէն,
է\ււաւ կեցահ
դետի
ափին.
- ֊ -
Ջեր աշիւաաանքր
վարձատրեՏ
պիա
1
ոսկիով..֊
Պէ՚աք
է ձրդէք
կաՏուրթ Տ՝ր
ա
յ ս $
ոլ
֊
ւփ"
՚1
ո
ս
"
<Ւ"
Ասւաթին
ոաքր,
Հո դ, աՀա ,
Պիաի
շինուի...
Թիով
ոսկին
նետեց
թուրին-
Ցուցաց
տեղն ուր պիտի
շինուէր
ոտքն աո
աթին
է
Տեսայ
երկրորդն,
երրորդն
յեասյ,
Փա տոլս ու
Հ՞Հ։
եւ ես անդի Հա րքով
ոերքին
:
—
Օ՚չ
կր րոււէ,
Տիկնանց
Տէթէն
դեղափայւ՝
ԱււաԳ եկաւ հեր վււդւպետ Տր հան ր տքայ
լ,
՚
Քտնի որ դուն
գսնձ
վատնելու
յուէ ար ւ՚ս,
Մենք պատրաստ
ենք
անՏիթսալԷս
Զեո֊նարկելու
շինութեան,
որ կր տեւէ
եօթր տնդաՏ
քաււասան
օր...
ԼրաՏայԼ
...
)
ք
Յք
եօթր անդաՏ
եօթանասուն
Յոյր
դոՏէշներ
Տորթուեցան
։
Ու աիկ շփնահ
անոնց
կաշին,
՚
հրջին
թուրին
Հոսանքին
դէՏ, կէս (՛րին :
եօթանասուն
օրն տակաւին
չրչրսէ լահ,
ԿաՏուլէթփն
կէսն էր
կաէւուդուահ:
Ու Տիւս
կէսքլ
եօթր տասնեակ
՚
չէքըշեը՛»՛
-
Փա՜ռք
Տեր դեղի
Հանճարին
Տեհ...
ժ.
//
ւ
թադոլկին
արև։ ակար
—-
ՈրովՀեաեէ
էնքր
անձաձր
Fonds A.R.A.M