26
Ա Ն Ա Հ Ի Տ
Որ սարսեցան
րա Լ՛ք չինկան, ու ներդաշնակ
Տիաքն
Հասակ
Տեսլապաշաիկ
երդերու
զեղում
Տ՛էր որ
ունեցաւ,
Ու
նուաղն ալ վերացոէ.ց
Հողին
իրեն
ունկր\էդրող,
Մինչեւ որ ան՝ ղերձ
սւՏԷն
ՏաՀկանացու
Հողերէ
1\
սաուծոյ
Տր պէս քալեց,
ախորժալուր
ձսւյներու
ԿոՀակներու
՚
Ա ՚ ա յ
ւքյւճիա
։
Ու ձեււքերր
Տարդկային,
՛
հախ կապկեցին,
եւ յետոյ,
ճիշդ
նրՏանր
շՀւնեցին
Մարղսւն
ձեւին, ա լնպիսի՛
անղաՏներով
կաաարեալ,
ԻրականԷն
ալ ղեղեղիկ, որ ՏարՏարն
Ասաուհոյ
աիսլն
րւլդեցսո :
Ու Տայրերր,
ւէիաելով,
րՏպեցին
սէրն՝ ղոր
Տարղիկ
Ցեղեբնուն
Տէչ ցոլացած
կր աեսնեն, ու կր
նային,
Ու կր Տեււնին : Ան յայանեց՝
սոլրիւրնհրոլ,
խո­
ւսերու
Աօրսւթիւնր
ծածկրւած,
1
ւ (՚փւան
րՏւղեղ,
քրնացաւ
:
ՄաՀր
քունի պէս եղաւ։
Ան ոորվեցոլց
այն
կնճււսա
Ծիրերր
զորս կր Հիւսեն
Տիչոցին
Տէչ
թափոուսղ
1.
ոլսաւորներն,
թէ ինչպէս՝
արեդակր կր փոխէ
1՚
ր սրչն, եւ թէ՝ ի՛նչ
ՀրՏայքով
ղազանի՝
լուոի՚նր
ւուերւ
լն
Կ՚այլաւիոխուի,
երր իր աչքր
լայնալիր,
Միչլուսնային
ծովուն
վրբս՚յ
չ ի ""Հքխ
1
՝՝
^ ՚ սսր–
վեցուղ
Կառավարել
ինչպէս
կեանքն՝
անդաՏներր
կլլ
վարէ
Փսթսրկաթեւ
կաւլքերր
ովկէանին,
եւ ատով
Կելար
Հնդի՚կր
ձանչցաւ : Ու քաղաքներ
շինու
եցան,
Որոնց
սեանց Տէչ ձիւնաթոյր՝
աաք
Հովերր
շրչե–
ցան,
Ալ.
եթերր
երկնագոյն՝
շողա
էի
ինշպէս
եւ.
կապսյա
(
քուիւ ու. սաուերոա
րրչուրներն
:
1\
ոէւնք Էին ւէիճակի
րարւոքսւծներն
՚
Լ՚֊ր
օարււսգ
ՊլւոէՏեթե
ւ
սր պարգեւ.եւի եւ որ
էէն
ո /"՚^ սլաա ճ
աէւաւ,
Կր արւ֊այաի
էյ
էս
–՜
ի
"՝
Է
^է
՚*
ր իրեն Է ոաՀճանուահւ :
Ւայւյ
"՞՛
Է Է "Լ
1
^\Լ\ աեէլագնէ
չարիքն,
անրսյէէ էէան–
ւոաիէէոր,
Ար
՚
^/՚^ձ
է 1 Ա
՚
Ր ՚ 1
ս
(՛
Լ՛
է
֊
ւրարչոլթեան
վրայ կր
նայի,
է\սասւձոյ
պէ-հ եւ ՚ր՚՚յն
Հրրաշափաււ
կր գանէ,—
էՀինքր
յաո–ա*Հ կր »րգէ,
իրրեւ
րեկոր
"՛՛
իր
կաձքին,
Iկւկաձարկուահ
աշիւարկէն,
Հալածական
1
ւ Աւքեւսլ,
Եւ աո ա նձին։
Անշ ուշա ոչ է\րաՏաղւլր, որ խա1 ւա
՚
հայուածքովյչ
երր սարսեց
Երկինքն,
այո՛, երր
որուն
Հակառակորդն՝
ադաՏանդ
շղթաներուն
ՏԷչԷն
զինքն
ափծեղ,
ինք՝
դողդրղաղ
դերիի Տր պէս. րոէ՛,
Ո՞վ է անոր ակն. ա՞ն ալ իրեն
նրՏան
ղերի Տ՚կ,
՚
ա1\
ԱՏէն ողի որ չարին կր ծառայէ,
ղերի Տ՚է,
՛
հոն
գիտես թէ ԱրաՏազդն՝
այդպէ՛՛ս
հ կաՏ այդ.
"(
է»
չհ
I
01/
Ի0.—
՛
հուն
զո՞վ Աստուած
կր կ՚՚չև"
••
Գ1.-Մ. Ես խօսեցայ
ճիշդ
ինչպես
դար կրխօ֊
"
Է
Ք
՛
՛
ւ՛՛՛՛՛ւ՛– ղվ՛
Բոլոր
ապրող
գոյութեանց
գերագոյնն
է ԱրաՏադդ; ,
ԱՈԻԱ.– Ո՞վ է աէրր
դելփին
ւ
՚1–
ԵՈ՚.— Եթէ վիկը կարենա՛ր
գաղտնիքները
դարս
ս՛այթքել...։
Սակայն
ձայն Տր կր պակսի.
ճշՏարաութիւնր
խո­
րունկ,
Պաակեր
չունի,
քանզի
ի՛նչ
արժէք
պիաի
ու նենար
՛
Բեղ
Հրաւիրել
սր դիտես
երկրաղունար
թոս ալուն,
ԿաՏ կսչ ուղւլել որ խօսիս
ճակաաաղրի,
դիպուածի,
ՊաաեՀոլթեան,
փոփոխՏա՚ն
Տասին,
որոնց՝ աՏէն
ինչ
Հրպաաակ
է, ՏիՏիայն
յաւէրժական
Ոէրէն զատ :
ԱՈԻ1\.֊
Ասոնց
րււլորն
Հարցուցի,
նախապէս, ե լ
սիրտս
իննի՛
՝1*
սւ պաւսասխա՚նրւլ
տուաւ, ե լ Տարդ
ւղէաք է
այս–
պիսի
՜
ճ՚շյւարաութեանգ
նրկաաս՚ամր,
իր \՝՝^\ սրսագա՛
որ
ա՛՛՛յ
•
Լարւյո
։
ւ) ւ)րՆ ալ. որաոաէւիոս՚ն
աա ո ինձ ինշպէս
իւ)
Հոգիս
Պիտի աար ինձպաէոաոիէան,
եթէ կիանար
՛
ո ՚\ւ
ինչ որ
1
|յւ
Հարւյր1ւես՝ ես քեզի : Պիաի
^րոււնէ
Պրսւ–՝եթեւո
1\
յսուկեաեւ
իրր արե՛ւն
" ֊
յ "
ւքն&ալիլյ
աշէասրկին,
^ " ՚ Հ
/ / /
" ՚
ւ / ՚ ք ՛ * ^
ա 1
^ ք
֊––––
Հ-Պանեաի
հ°րր,
ե՞րր է որ §գիաի
՛
է՛՛՛յ
՚
ԳԵՄ—
՛
հայէ՛...։
Ա11ԻԱ.
ճեղքուեր
են ժայռերը,
դիչերին
Տէչ ծի­
րանի,
Կառքեր
կ՚աեսնեՏ,
զսր կր քաշեն
ձիաՏանի
թեւերով
հրմոյգնհր,
որ Տրռայլ
Հովերն կր կոխոաեն.
Անոնց
աՏէն
Տէկուն Տէչ, կաս ավար Տր կեգած է,
Գազանային
աչքերով, որ վազքն
անոնց
կ՛արագէ։
ՈՏանք
հաել կր նային,
կարծես
դելեր Հոն ւլփրենք
Կր Հալածեն,
ե լ սակայն, րան չեՏ տեսներ ես
այն–
,
աեդ,
1'
աաղերէն ղաա սրբատես,
ուրիշ ներ ալ,
րոցավսու
Աչքերով
դուրս կր Հակին, ե լ անձկայրեաց
շրբթ՜
ներսվ
Fonds A.R.A.M