18
Ա Ն Ա Հ Ի Տ
ինստիտուտը
երեք
բաժին
ուէւի. բնապատ–
մ՚ական - մ՚աթեմ՝աթիկական,
պատմ՛ագիտա­
կան - Հ սա
արա
կագ իտական
եւ
գեղարուես֊
տակտն։
Գերագոյն
մ՛արմ՛ինը
անգամների
րնգՀանուր
ժողովն
Է, որ
ընտրում՛
Է Գոր­
ն՜
ագի ր մ՛արմ
՛
ին
եւ
/
սորՀուրգ՝
նտխագա–
Հութեամ՚բ–
իւրաքա%չիւբ.բաժին
ունի իւր
գիտնական
քարտուղարը։
Անգամները
կա­
րող
են
լինել իսկական,
որ
մ՛իայն
Հայաս­
տանի
Հանրապետութեան
սահմ՛աններում՝
ապրող գիտնականներից
եւ
գեղարուեսաա–
գէտներից
են
ընտրւում՝
,
ապա
պատուաւոր
եւ թղթակից,
որոնք կարող
են եւ
ուրիշ
երկիրների
քաղաքացիներ
լինել։
ինստի­
տուտը կապ
է պաՀում՝
Միութեան
եւ ար–
ւոասաՀմ՝անետն
նմ՛ան
Հաստատու
թիւննե֊
րի
Հետ։
Այս Հաստատութիւնը
բացուեցաւ
նախ
1921
թուին Աշոտ
ՅովՀաննիսեանի
Լուսժող–
կա
ութ եան ժամ՛անակ
եւ
Հաստատուած՛
էր
կՀւՐիած՜նում՛.
նորա
իրաւասութեան
են­
թարկելով
ԷՀւՐիածնի
մ՚ատենագարանր,
թանգարանը
եւ տպարանը, որոնք
յեղափո­
խութեան
Հետեւանքով
պետականացած՜
Էին.
այս շրՀանի
անգամների
թի֊-քէ
սաՀ–
էՐանափակ
Էր եւ
նորա
արգիւնքն
եղաւ
«
Բանբեր))
անունով
(1921—22
թ.) ստուար,
գիտական
ժողոված
՜
ուաւ։
Բայց
երեք
տար֊
ուա
յ
գագարից
յետոյ՝
վերակազւՐուեցաւ
1925
թ. եւ ներկայ
կերպարանքն
ստացաւ,
իւր գործ՜ ունէ ութիմսն
սկսելով
նոյն
թուա­
կանի
գեկտեմբերից։
Բաց
ի կաղմ՝ակերպչական
աշխատանք­
ներից
այս
հԻ
՚"
Գ՜
տարուայ
ընթացքում՛
Հրատարակուած՜
է ինստիտուտի
կողմ
՛
ից
տարեկան
մ՝ի Հատոր
«
Տեղեկագիր»
(
Հին–
գերոբգ
Հատորը
մ
՛
ամ
՛
ուլի
տակ
է)
մ
՛
եծ՜
մ՛ասով Հայ անցեալի,
պատմ՛ութեան,
գրա­
կանութեան
եւ
արուեստին
վերաբերեալ
ժւսումնասիրութիւններ,
բայց
նաեւ
բնա­
գիտական
եւ
Հասարակագիտական։
Տեղե­
կագրի
մ՝
ԷՀ
չեն մ՛տած՜
բոլոր
գիտական
զեկուցումները,
որ
կարգաց ուած
են
նիս­
տերում՛։
Չենք
կամ՛ենում՛
ւՐանրաւ/՚ասնա
թիւէւների
մ՝
ԷՀ
մ՛տնել,
բայց
Հրատարակ­
ուած՜ Հատոըներր
իրենց
լուրՀ
ուսումնասի–
րութիւններով
Հաւատ
են ներշնչում՝,
թէ
այգ Հաստատութ
իւնը
ՀետզՀետէ
զգալի
գեր
պիտի կատարէ
եւ արգիւնաւոր
Հան­
գիստն
այ Հայ ժողսվրգի
ներկայ
եւ անց­
եալ
կեանքի, արուեստի
ե
քաղաքակրթու­
թեան գիտական
ուսումնասիրութեան
մ՝ԷՀ,
ին Տպէս եւ երկ րի բնական
ա
սսւմնասիրոլ֊
թեան։
7.
Մեզ
մնում՛ է մ՛ի քանի խօսք
ասել
եւ
Պետական Թատւոն^
մ՛ասին, որ գաղափար­
ների, եւ ւքե զարու ե աո ական
մ՛շակոյթի Աւա­
րած մ՛ան լաւագոյն
ւՐիՀոցն է
ժողովրգա­
կան բազմ՝ութեան
մ՚ԷՀ, խթանն
է գրակա­
նութեան
որոշ Գիլզերի, գեբասանական
եւ
երաժշտական,
ինչպէս
եւ նկարչական
գե–
կորատիւ
՚
արուեսսաերի
զարգացմ՛ան,
քաղա­
քակրթական
կեանքով
ապրող ազգերի
ան֊
Հրաժեշտ
Հաստաաութիւններից
մ՛էկը։
թ՛ատրոն, գեբասանական
խմ՛բեր
ունէինք
եւ առաՀ.
բայց
ոչ իբրեւ մշտատեւ
Հաս
տատա թ իւն, այլ ան Հատն եր ի եւ
ընկերու֊
թիւէւների
ձեռներէցութեան
Հետ կապուած՜,
որ շատ անգամ՝
ընգՀատւում՝
էր եւ ան
յաՀողութիլնների
ենթ ար կլում՛։
Այժմ՝ ու–
նինք պետական
մ
՛
ի Հաստատութիւն,
մ
՚
ըշ–
տական, ասրսՀով. կարգաւորեալ
կազմ՛ա­
կերպութեամ՛բ,
որ տարէց տարի կատարե­
լութեան
է ձգսւսւմ՝,
Հետեւում՝
է
նմ՝սք1ւ
Հաստատութ
իլնների
նուա՜ճուԼաերին
եւ
Հետամ՛ուտ
է գործ՜նական
գեր
կատարել
Ժողովրգի
մ՛տաւ որ,
զ ե զ արա ե ասս/կան
կեանքի
եւ
կենցաղի
կատարելութեան
՚
քէՀ,
ի՚֊ր
շ
ոլ
րՀշ
խ֊Րբւելով
գեբասանական
բոլոր
կարող
ուժերը, գրական տգէտներն
ու
երաժիշտները,
որ յատուկ
տազ անգ
ունին
իրենց
գրիչը
արգիւնաւորելոլ
բեւՐական
գրականութեան
եւ երաժշտութեան
Հա­
մ՛ար ։
Պետական
թատրոնը
տեղաւ սրա ած
է
գ ե ռ եւս Հին շենքում՝,
բայց
այս
տարուա֊
նից արգէն
պիտի սկաս ի նորի
շինութիւնը
ակագեմ
՝
իկ
թ
ամ
՛
ան հանց ի ծ՜րագրով,
որ
պատրաստ
է
եւ
Հաստատուած՜։
Նոր
թատ–
Fonds A.R.A.M