14
Ա Ն Ա Հ Ի Տ
քաղաքային
մ՛իլ իցիան
ուղարկել է
վերջին
պաաերազմ՚ի
ժամանակ
գորն
աղ բա ահ
Հրա­
ցաններ,
ւլնգացիրներ
ելն., կայեւ տեղա­
կան. Հին ղէնքերի
ւիոքրիկ
մ ո ղովտն
ու։ Հա­
ւաքուած՜
են երաժշաական
գ որն իքներ, եւ
Հին
ու նոր ոսկերչական
գորներ։
Աղզտգրական
րաժինր
գ ե ռ
եւս
կաղ–
մ՚ակերսլմ՚սւն
շ (՛Հանի
մ՚ԷՀ
է.
ն^րտգրուան՜
է պատրաստել
մ՚անէկէններ,
շտրժւ1աՊւ
մ՛ ԷՀ,
որ ե է աշիւսւտանք
կատարել
իս,
ցուցագրե–
լ՚՚ւ Համ՛ար
գիւղական
կեանք
ր,
տնայնագոր–
ն՜ութիւնը,
գորգագորն
ու թ իւնը,
վարն
ու
ցանքսը,
գորն՜իքները.
ապա Հին եւնոր
է–
րեւտնր,
Հէքեաթներ,
տղգագրսւկան-բիբ
-
լ իոգրաֆիական
տեսարաններ,
մ՛ասամ՛բ
մ՛իտ
յն
ձե ււնարկու
ահ
Լալայեանի
եւ Խա­
չիկ
Սւա/՚ուէլեանցի
աշխատութեամբ,
որ
պէտք է շարունակուի
այգ մ՛ասին
նոր տե­
սուչ
I)
.
Լիսիցեանի
ղեկավարութեամ՛բ։
Տա–
բաբաղգաբար
աղգագրակսքէւ
Հայաստանը
ոչնչացան՜
Էսլտաերաղմ՚ի
ժաւ/՚տնակ ել
այժւՐ
անկտրել
ի կր լ ի ն ի
լ իովին
վերա–
կանէէնել
այն Հարուստ
նիւթերր,
որով ա–
ււուա Էր
Տ՚ս7*կ՚"Հայաււս։անր։
Հաւաքուած՜
են նաեւ
ազգագրութեան
Հետ կապ
ունեցող
լ սւսանկարներ,
նեգա֊
տիւէւեր,
նաեւ
կենցաղ
ր
ներկայացնող
սրտոկերներ։
՛
հ) թանգարանի
մ՚ԷՀ
ամ՛ենից տպա­
ւորիչ է
զեւլարուեստէսկսւն բաժինր,
՛՛
չ
մ՛իայն
իւր
Համ՝ե մ՛ատար ար աւելի
Հտրստութ
ե ամ՛բ
այլ
եւ ցուցագրական
յարմ՚արութիւնւներով։
հեռագրական
գեղեցկութ
իւններր
տեսնե­
լու
Համ՛ար պէտք է
բանայ
՚
քէկ
՛՛՛
եկ
՛ ՛ ՛
շ ֊ " –
նաւոր
ձեռագիրները,
Հնագիտական
ար­
ժէքները
գնաՀատելու
Համ՛ար պէտք է ա–
ւ ե յ ի Հասկացողութիւն,
ւՐինչգեււ
գեզար–
ուեստական
սլատկել՚ագրութ
իւնը
մ՚իանզա–
ւքից
գրաւիչ է, տպաւորիչ,
եթ է
ւՐինչեւ
իսկ
՚
էի՚՚՚՚՚ղը
չունե*1ւայ
Հարկաւոր
պատրաս–
տութիւէւը
գեղեցկի
տեսութ
եան
եւ
ըմ՚բըււ–
նողութ
եան
Համ՛ար;
Տասը
սենեակ և գաՀ–
լ ի ճ յատկացա
ահ է սլատկերասրաՀի
եւ
գեդսւրու
հասակա՛ն
իրերի
Համ՛ար–
ասածին
գաՀլ
իճից
ձեր աչքի
առաՀ
ձգւոււՐ է այգ
բաժնի
երկար
շ՛"լ՛քը.
Հէ՚՚՚ց
առաՀին
րո­
պէից
կախարգում՝
ձեղ. ւՐարգկտյին
կեան­
քի եւներքին
յ՚ւյղերի,
ապրում1ւերի պատ–
կերտւորում՚ը,
բաղմատ
եււակ
ձեւերով եւ
արտաքին
երանգաւորութ
ե ամբ։
Բայց
Հըր–
ճուանքի
զգացմ՝ու1ւքով
է լ ցւսւմ՝
մտաւո­
րական
գիտողի
սիրտը, երբ մ՛ատն՜ում՝ է,
թէ
րնգամ՚ենը
տաս տարի է, որ
գոյու­
թիւնէ
ունի
ա յ ո Հաստատութ
իւնր,
բայց
ակ­
ներեւ
են նորա
ւլարգացմ՚ան
ե
ընգարձակ–
մ՚ան
բոլ"/՛
նշաններր, եւթէ աՀաւոր պա–
տերաղմ՚ր
ւՐեր
ժսղովրգին
Հասցրան՜
սոս­
կալի
Հարսւաններով
իսսլւսռ
չի
ոչնչացրել
նորա
գ ս յութեան
եւ Հոգեւոր
քաղաքա–
կրրթական
վերաննութեան
ա՚նակսւթիւն–
ներն ու
Հնարաւորութիւները։
Հայ
Արսւեստագէսւների
Ս՚իու
թիւնը
1921
թուին
կազմ՛ել էր իւր
ցուցաՀանգէ–
որ
(
յրեւանա
մ՝. Հայաստանի
կառավարու­
թիւնէ ը
մ՛են՜
մ՛ասով
ւբնեց
ցւււցագրու
ան՜
ռլտտկերներր
եւ Հի՚էքր
գրաւ
գեզարուես–
աակա՛ն
բաժնի։
ժողովրգական
Լսւսաւորու–
թ՜ետն
կոմ՛իսարիատում՝
եւս
կա
յին
Գաշ–
նակցութեան
ժամ՛անակի
ցուցաՀանգԷ
ոից
գնան՜
էՐի քանի
ռլատկերներ,
որոնց
վրայ
աւհլտցան
ւՐասնաւորների
ժալովանուէւեր,
ինչպէս
Լազուրե ա՛ն ճեմ՛արանում՝
սլա Հա ահ
ՀիաԼագիրների
եւ այլ պատկերներ,
Մոս–
կոլաբնակ
ճարտարապետ
էքի՚1(է(՚Ի
ժողո­
ված՜ուն, եւ ապա
Ա՝ոսկու
այի եւ
Լենին­
գ ր ա գ ի
թ՚անգարանա
յին
Տ)ոնգերից
կամ՛
11-
ա.ասկա՛ն թանգարանից
ստացա ած
սլատ֊
կեբներն
ու գեղարուեսսւական
իրերը,
նաեւ
ւք՚աոնաւորներից
ս րաւ ա ահ
կամ՛
գնուած.
գարձան
այս բաժնի
Հարստացման
ազ–
բիւրներր։
թան
զ արանի եւմ՚ասնաւորապէ
ս
գեղ արուեստական
բաժնի
՜
ճոխացում՛ը ա֊
ռաՀ է գնում՛
տարէց
տարի,
նորանոր գը–
նուսՂւերով
կաւՐ /սորՀ. Միութեան
կոնգե­
րից ստացա
ան
նուէրներսվ։
ՊաակերասրաՀշ
երեք
Հիմնական
մ՛ասից
է բաղկացան՜,
արեւմ՛տեան,
եւրոպական,
ռուսական եւ Հայկական։
Արեւմ՛տեան
է լ -
լա ու այի ւ/ ասական
շրՀանից,
մ՚անաւանգ ա–
Fonds A.R.A.M