ԱՆԱՀԻ
Տ
103
ներս էր քաշուած,
ի՛նք որ աարիներով ապ­
րած էր այղ ա ան մէԼ աոանձին,
յարգելով
պարկեշտութեան
ամե֊նէն
տարրական կէ­
ս՛ երր։
Եւ այսպէս կր շարունակէին
իր մտասե­
ւեռումները
անղոյ
թշնամիներու
եւ Հակառա­
կորդներու
Հանդէպ,
մինչեւ որ կարդր եկաւ
Հա սալ մեր տանր, ուր այլ եւս բ անց առ կր
դաոնային
իր
այցելութիւններր։
Ս՚
ա
,1
Ր
ս
,
որուն
Համար
մասնաւոր
յար­
գանք կր տածէր, օր մր խրտչեցուցեր
էր Ե–
ղիան, ճիշդ անոր ներկայութեան
Հարցնելու՛ս
Համար սպասուՀիին՝ թէ տեսա՞ծ էր արծաթ
դգալներէն
մէկր, որ մէԼտեղ
չկար։
Ուրիշ
օր մր սաստիկ ցաւած էր ինծի՝
,'
հանառաքի
դաշտասեղանի
մր միջոցին
իրեն
Հարցուցած
ըլլալուս
Համար թէ
սլայաԹ
Հացին
Հայերէնը
ի%չ է։
-
Գո՞ւն աչ սկսար, ՀՀարուՀի– Հ ա րղ ա ւի որ–
ձեչ զիս, դեռ Կիրակի օրր ձեր սեղանին վրա
յ
գործած ես
ա
յդ բ ա որ Սբու ան ձ ւո ե ա նց
Եպիս֊
կ ոււլ
ււ
ււր :
Նոյն օրր նաւակով կր վերադառնար
րն֊
ա ան իքին մէկ մասը Ֆան առա ք ի էն , մայրս եւ
ես ալ Հոն էինք, իսկ միւս
մասը
կառքով
կ՝ երթար Գաաըգիւղ,
Եղի ան որ ծովուն սիրա­
հար էր, դար մաց եր էինք ցամաքը
նախընա֊
ր ել ուն ։ Ս եր նաւ ակր Նովուն բացե րր
սկր֊
սա ւ 4–\
Ոէ
՜
Ր
աո
–
նել
ք
վ ա անգի մէջ էինք,
թ էեւ
Ապրիլի
՚/
եբէԻ^՛
օրերն, էին,
խոնաւութիւն
կ իէնէր. մութը կըթանձրանար
ծովուն վրայ,
օգնութիւն կր կան չէ ինք, երր նշանաւոր
ՊI՛ -
աօն. որ յեաո
յ Եղիա յին կեանքր
պիւռի ա դա­
սէ էր, Հա սա ւ իր մակո յկովը ե սղէ ելանք ցա­
մաք։ Ս՛եր յապաղումը
բնական է մա ա Հոգու֊
թի ւն պա աճառած էր աունր
>
եւ Հայրս նաւա–
մաաոյց
իլ\
ա
&,
նաւակներ
ղրկած էր Ֆանա֊
ււաքիի
ուղղութեամբ՝
անխո/սաւիելի
վաանգի
յ/ը առաջքն
առնելու
Համար։
Եղի ան
չկար
նաւ ա մա ա ոյցին վրայ. ա յս բ անը գա ր մանք
պա աճա ո ած էր մեզի։ Յաջորդ առաու ւդա Հա­
րանի մր մէէ երկու երկար նամակ ղրկած էր
Եղիան, մօրս եւ ինծի Համար։ Առածին
էջերը
գեղեցիկ
էին, եւ գարունէ ծադէկներուն
չափ
գուն ագեղ ու թա րմ, բայց
վ երԼէն
էէ երուն
մէջ^ Եղէա կր թօթափէր
էր բանա սա եղծ է
պաամուճանը
եւ. կը դառնար խիսա
անխոր֊
Հուրդ
ք
Հիւանդագին
եւ յուսաՀաա
մարդը,
զոր ուղղելու եւ բուժելու
Համար
ա՛յնքան
շանչ եւ ա՛յնքան
գորով թավւած էր Հէք
մայրս։
«
Գո՞ւն ալ, Բերուղէ՛, կր գրէր
մօլւս
յ
դուն
զոր բարութ եան ւռիպարր
կ՝ընղուն էի, եւ ո՛
բուն Համար մեծ էր եղած իմ Հիացումս, դո ւն
ալ ա ն ա ր գ եց իր դիս,
ղ « ՚ ն աչ ղող ու կ ե ղծա–
րար անուանեցիր
ղիս։։, Եւ այսպէս կր շա–
րունակէր
իր գառնութիւնը,
իր Հոգիին
թոյնը
թւսւիել, եւ Հասնիլ Հոն, ար անձնասպան
րլ֊
լ ալ ու որոշու. /է՛ր կ ր յ ա յ անէր.
ւ՛
Մայիս
մ էկի աոաւ օւռր
մ Լռած
սլիաի
ղանէ դիս, վ
ա
ՂՐ շաա ուշ սլիաի
ԱԼԷ
ա
յ
էսր–
դէն, ւԼա ղր Եղ ի ան ծ ա ղի կն եր ու
էէ՛
է ջ մե ո ա ծ
սլիաի գանկք » ։
՛
հա մա կր առաւ օ աու ն կր Հ ա ս ն էր,
ղր ե թ է
ժամ մը վերջը իր ծովամոյն
րլլ
ա
՛
լու
լուրէն։
Ա՛ոսւայէն
քանի մր նաւասաիներ
աււաուն ե–
կած էին իմա ցն ել ու թէ մ եր ա ղ ղ ա
էք
ա նր
ա
ն ձ-
նա սպան
ըլլ ա լու Հա մա ր ծ ովը ւ/՚սւած Էր, եւ
իրենք նշ/է՚արած
Էին Հրուանդանին
վրայ մարդ­
կային սա ուեր մը որ ք ՚
ս
յ չ
՚ " "
վ
,
ա
յէ Կ Ի2***էր
վ ա ր, ու յ եա ոյ կ սւմաց կ ւսմաց
ծ ով ա վւ էն քա–
լ ել ով ա ռա ջացեր էր ծ ով ուն
մէջ։
Հեռուէ ն
՚1
ւշ 11՝ւււր եր էր Պ եա օն մա րղ կ ա յին այդ սա ուե–
րը, իր ա ււ ա ղ ա ո ա ա՛հ ա ւ ո վ Հասեր ու աղաաեր
էր Եղիան,
որուն Դ(
ւ։է
–
խր ծածկած են եղեր
ջուրերր։
Կ իսամ եռ վիճակի
մ Էջ , ն ա խն ական
դա րմանն էէրր աարած
Էին անոր, իրենց ար֊
ուեսաին
դիա ութ իւն ովը։
*/2
ի չ յեաո
յ կառք մր
կ եց ա ւ մ եր ա աէ* աո^եւ^ ու Եղ ի ան ա ժ ղ ո յն,
մ ե ո ել ա յին
է
ջուր երր Հա գուսան եր Էն վաղ ել ով,
բ երին վեր ոԼ ա նկ ողնին
՛
է՛Էջ ա ար ա ծ հ ցին ։
Աս իկ ա
ան ձԳւ ա ս պ ա՛հ ութ ե ա
5/
իր երկր որղ
լի որ ձն Էր, որուն առա ջինր , մա յ րս կ ր ոլ ասւ~
մ Էր թ Է՝ պա ա ա Հ ա ծ Էր ճիշդ իմ ծնած
իրի -
կունս, մայրս
երկու*1/քի
ցւսւեբուն մէջ աա–
ւէ ա սք ա ծ պա Հուն, Եղիան անդին ծովամոյն
րլ֊
չաչ կը ւի որ ձԷր, ն ոբԷն Գա ար դի ւ ղցի օրի ո բդի
մր
սիրոյն։
ւքուգու մր ս-յս անգամ
բնական
Է ալ ելի
զօրաւոր կերպով պա բուրած
Էր իմ երի սւա սա րղ
Հողիս, բժիշկներ կր մանէին ու կ՝ելլէին մեր
ա ունկնդ եւ մեծերը կր զգուշանա
յին զիս խօ–
ււ ա էք //ււ ւթ ե ան մ Էջ պա Հ ելու Հիւա ն ղ Հօրե ղբ օր­
որդ/ո յն Հեա, ռրովՀեաեւ
մաՀուան
զաղա֊
լի արը
ղասն
Ր՚սյց
Հեշաադին
թոյնով
մը
արբեցուցած
Էր զայն։
Խեղճ մայրս,
այսօր֊
՜
ուան պէս կր յիշեմ, կարգ մը Հա կա գդեց ու–
թէւններու
ներքեւ
էր, կր սիբէր
Հօբեդբօրոր–
Fonds A.R.A.M