6 6
ԱՆԱՀԻՏ
Ա Ն Յ Ա Ն Գ
Ն Ո Ւ Ա Գ Ն Ե Ր
Ազուորներուն աղուորն այսօր,
Մանրիկ շրթունքն իր սիրատենչ բացած մ եզմիւ ,
Ջերմ րաոերովն հոգիին
Վերջապէս ինձ պատաս՜խանեց–
«
Ահա՛ քեզի ձեոքերրս լ ոյս ,
Որ մատներէս րրխոզ սարսուոն րմպես անյագ–
Մեր սիրտր թ֊ ող զովանայ
Ու ես ս էրէ դ ր ֊ ող գինովնամ • • • :
«
Շրթնե րրս վաււ կոկոններ են,
Դեո չրծաղկած, ներուժ տապէ մր լուս կ ՚ ա յրին ,
Կ՛ուզեն իրենց հուրք ր թ֊ափհլ
Աղբիւբիդ ջինջ գոււփն վ րր այ––– » ։
—«
Դի՛ ր ձեոքիս մէջ ձեոքրդ քնքուշ,
էս զայն գ գ ուեմ ու հոտոաեմ զե րթ վարդի փունջ,
Մարմնիս մէ ջ ր ֊ ող ծաւալին
ք աղց ր ո ւթիւն ներ, բարկ բուրումներ • • - :
«
Խոր հծ ծիւններ ես կ՛իմանամ
Տրտմածորան աչերուդ մէ ջ երբ կր սուզուիմ - • .
Աչքեբուս մէջ երբ որ կ ՚ ի յ ն ա յ
Հասակրդ նուրբ, ինչպէս քրնար • • - » :
Ըսի այսպէս, մինչ դալալէն
Յանձնեց ինծի թ֊բթ-ոուն տաւիղն իր մարմինին–
Անոր հե ւք էն ես հիւսեցի
Արիւնիս վաո մեղե դին - • - :
(«
Աղբիւր Անմահութեան»,
Գ. Շարք)
ԱԶԱՏԵԱՆ
1931,
Պո լի ո
Fonds A.R.A.M