է>4
ԱՆԱՀԻՏ
մտածէ է՛ր ւԼլւայ : Այն օրերուն՝
ս
րր դեռ
մտած
էէ ր աղետաբեր
րն կեր ութեան
մէք
:
ԱէՔ"ԼԸ
1
ս ո վո ր ո ւ թ էւլնն երր
Ք
ա
ԳՔԷ՛
1
*
էաւաշոտ
էո ղա­
մարդ
Է կ աղտոտած
<Էէն
գէ՚
ս
ք
լ
՛ •
՛
հերձակէն
ադքէւկն էր , դէւդէն
աղուոր
%\
ւուարգր :
ք
1
րաւ. ր ո
ԷՈ
ր ո ՛էէն
մ ան կամ էտ աւլքիկ մր չէր գ
բա յո էր մտքերն
ու ե րաւլնե ր ր պարդ
է էն ու
մաքուր
,
լուսաւոր
գէ՚՚՜գէ՛
արեւուէ , անոր
գոյ–
ներուէն ու կարգերոէէր :
ԱնոնղմԷ
սակայն
ոչ ոք կրղաւ պաՀեէ
դէն–
քր
Հմ ա յքէն
դէմ
ա յն
քաղքենի
տղուն , ել
պաշտպանել
էէորձութեանր
դէմ քտղքէն
որուն
մաս էն լսած կր մ էա լն , ու անծանօթ
կեանքէն
ւ
ԺԱ–
Հթնողքր փառաւոր
րնդունելութէւն
մր ր–
ր էն չսսլասուած
Հէւրէնէ
Ո՛
7
՝ ՛
Է ես գուն , կր Հարսնէ
Հայրր
էս ո ժ ո–
ււադէմ կեսած
դրան
առքել
%
Աէսալ գուռ դա
լլ­
կած
(՚
էէաչոլ
ես , Տէկէն
,
գէւղէն
դերձակ
Ա ե–
գրակէն
տունն է աս ՚,
-
Ես ՝\յուարգն
եմ , կր ճչայ , ՛յէ"
չե
Փ
ս
ճանչնար :
Չէ՛ , չեմ ճանչնար
,
կր
սլատասէսանէ
Հա յրր
ԴԼ
ո։
–
է"
(
Լ երերսնելուէ
. . .
՝
Բու աղքէ՛՛կգ * Ն"ւա՛ րգն եմ , կր կակաղէ
լալագէն :
իմ աղքէ՛կս
, \
թուա՛րդս
,
մեռած
է , կ
՛
Հ»–
սէ գերձակր,
(
անշարժ
կեսած
ու անայլայլ)
:
Ան մեռաւ,
ա
Գ^Է
^Լ
չու֊նէմ
,
կր կրկնէ
տխուր
բայս Հաստատ
ձայնուէ,
(
ու ամբոգք
լայնքուէր
մ արմն ո ւն ՝ գուււէն
մուտքր
կր փակէ) :
Ար է՚ւն ր էս ո ւմած
է ղ կմ ք ր :
3
ուղ ուա
ծ
է
ծերբ , կր ււ ա ր ււ ււ ււ; ք կեղած
ւոեղր՝. Եւ քան
Է մր
ւէայրկեան
լուռ
կենալէ
1
էերք^ րնկճուած
,
Գուն տէրն ես մարմէւնէւգ
,
նաեւ
ծանօթ
քաղքէւ
փողոսնե
բուն : Ա ա պողոտան
1
Լ
անղնէ
գէւղէն
ու կ՚երթայ
ոէ
֊
գէղ
քաղաքէ
(
Յետոյ
գր–
լուէսր
ղլլած եւ ուղղակէ
նայելուԼ
աղքկան^ ,
էսկ ա՛ յս ա ա որ , աղքատ եւ է/արէսուլ
,
էմէւնս է ,
իմ էէն ս,
գէւղէն
դերձակ
Աեգրակէւնր։
Գնա՛
բոլոր ա յն տեդուանքն
որ ախորժելէ
է էէն քեղէէ ,
բայց մի՛ դներ այս սեմին ոտքդ
(
կր
դարձնէ
կոնակբ
ել կր փակէ
դուռը
Հաստատակամ
,
ումդին):
Անղո՚լթ
մարդ,
ի՞նչսլէս
կրցար
(՛
սել
ատոնք , վոնտել
մեր ղաւակր
դրան
տակէն
,
կ՚ըսէ
կինր լալագին–. Աախորղռ֊թէ-ձ
մ շ սլա.
տաՀած
պէտք է ըլլայ
,
գուն
խի՛ղճ
չունիս
,
ի՞նչպէս
կրՅ
ա
ր
• • •
-
Ես գութ
չունի՞մ,
չգիտե՞մ
խղճալ,
կր
կրկնէ
դերձակը,
(
կրթնած
պատին՝
չիյնալու
Համար
վար։
(
Վայրկեան
մր վելվ,
բարձրա­
ցուցած
գլուխը
»
>- Հ
ե
1՚" »
այե/ով\
Կնի՛կ, Հոս
խիղճն ու դութր պէաք չէ մաս ունենան,
վա՜յ
ան մարդուն
որ յանձնաձ֊
է գլուխն
անոնց : Սա՛
պատերը
քրտինքով
են կանգնած֊,
քաղքի
աղ֊
ար Հոս տեղ չէ ունեցած
երբեք։
(
Ցնցելով
գր֊
լոլխը)
ես ալ իմ կա բդիս
քալած
ու տեսած
մարդ եմ, քաղաքր
կեղծ ադամանդ
է, իր ար­
ժէքէն
շատ
աւելի կր պճլտայ։
Երբ որ գնաց,
ինչո՞ւ
կր վերադառնա
յ։
(
Կ՚իյնայ
նստարանի
մր վրայ
,
ձեոքերովր
աչքերր ծածկած
) : ՛
Ր աղ­
քի փոշին՝ ախտի կր նմանի, երբ կպաւ
մսիդ,
ա՛լ չես կրնար
բումոլիլ
:
Չտեսա՞ ր , բաց , սուղ
արմող
ղգեստներով
կուգայ
ետ,
քառասուն
գ
ո
.
ւ
ն
գէ
մ
քի
ն
Վ ւ ՚
ա
յ ՝•
ՀՐ՚՞նչսլէս
պիտի
֊
Հարէ ատոնք Հոս :
ք-՞նչ–
պէս
պիտի ապրի : Լաւ է երթայ
Հո՛ն
ուր կր
կենար» :
Տեղէն
բարձրացած՝
կր
քա լէ
սենեակին
մէթ։
Լռոլթիլնր
նստած է ամէն իրի վրայ,
ա–
թոոներր,
սեղանբ Հասարակ
ւիայտէ , անշարժ •
են, ել վարաղոյրներբ
սլսւտ ո լՀ աննե ր ո ւն . մի­
այն կատուն
է տունին որ նստած
է
էլշտացած
ու կր լիզէ
անդամները։
(
Դերձակի
/
լինն
ալ
անշարժ
աոար/լայի
մ րն է վախուեր
սեղանին
Ք"վի
աթոռին
վրայ) :
Յետոյ
,
գերձակր՝
կեցած
կնոթբ դէմ , Հա–
ռաշելով
ԳոՀ
շմնաց մեր ունեցած
մաքուր
ու
սլարղ այս քիչով
յ
-
ԱգԱ-կ է , /լ՚րնգմիշէ
կինր , չի
Հասկնար :
Կր նայի
իրմէ վերին, ել չ՚երեւիր
մ էթին ր
ամէն
աղուոր ու փայլուն
եբելցածին
:
-
Լսէ՛ : Եւ վերչապէս
ամէն
մարղ իր գրլ–
խուն տէրն է, կնի՛կ;
Հասած
աղքիկ էր
ա
ն , ու
գնաց։
Իրաւունք
չունէի
չթողնելու
ուժով,
րայց ես ունիմ Հոս իրաւունք՝
չառնելու
Հիմա
ներս–. Ոչ մէկ օրէնք կր
ճ
նշէ վ ր
ա Ա
՝
7
,
7
,
(
Ա/
,,,
ոլղածիգ
պէս, ել չես կրնար ալ ըսել
կրկին,
*1
Կ2ՒԿ է . խսչու
կ՚ուղես
գոցել
ճամբան
,
ի՞ն­
չու
արգելք
կ՛ըլլաս»,
կ
ն
կ
ա
ն
անիսորՀուրղ
,
չծամուած
խոսքեր՝
վեհապէս
,
Հիմա
տեսա՞ր,
ո՛ւր կը տանի
եղեր ճամբան։
Մաքրող,, ես պի­
տի
չրլլամ
ուրիշին թափտ
հ
ա
ղաը
,
ոչ
ա լ
պա–
Fonds A.R.A.M