ա
ԱՆԱՀԻՏ
,
բիբ,
եղբա՛յրս,
իմ եւ ազգային
լոյթներունընտել,
մազերովս
ներկին և
ըրած
ձեռնարկներդ,
թէեւ,
աւա՜ղ ա–
Այնքա՜ն
ամաց ուսուցչական
պաշտօնա–
պարդ իւն եղան, իսկ ինձ այղ բարեվախ–
վարութեանս
միջոցին ո՛վ որ կրնայ մէկ
ճան կամ բարենպատակ
գործին
տռթիւ
անխոստովանելի
գործս
ապացուցանել,
բրած
այցելութեանղ
միջոցին մեր քաղ–
թո՛ղ յառսվ
անցնի
.
ես ահա ձեռքս
խրղ–
ցբր
խօսակցութեանց
տ պաւո բութ
իւն ր ճիս վրայ և տռա^ի
Աստուծոյ
կր
յայ–
ղեռ
հողւոյս
վրայէն
Հնձուած
չ է ։ Եթէ աարարեմ թէ՝ սիրուհւոյ
մր համար
ել
նո րէն
այցելութեան
ղաս, աւելորդէ
ճս, շա կտղի տա կան ղղա
ց մ ամ բ անձս
յա
ր–
ըսել,
տեղեկութիւն
չբ պիտի
սպասեմ
դարած եմ միշտ։ Ես այս
մոլութեամբ
Բառագրքի
գործին
վրայ։
Հայ աղդէն
իրօք ախտացեալ
ոմն եթէ եղած
բԱայի
արդէն
այդպիսի
ձեռնտուութիւն
մր չէի եւ աղգաւին
գ ոբծիչՈԼթփԱւն
եթէ ար֊
սպասեր,
որովհետեւ.
. .
հայ տղղին շատ
հեստ ըրած
(՚
լլս՚յի,
թերեւս կամ մանա–
աւելի
ծառայած
էի քան այղպիսի
ձե– ւանղ հաստատապէս
աղղային
վարժա–
ռբնտուութեանց
արձանացած
անձեր։
բանաց եւ ոեւէ հաստատութեանց
մէֆէն
Բարի
մօրաքրոջս
եուսմսեայ
հինդ ոս– ՛՛չ ոք երբեք ոտքս պիտի
կրնար
ղուրս
կին Տպարանին
ամսական
երեք
մէճի–
հանել։
Բայց
...
կը ներեմ
թշնամինե–
տթյ հետ կբ բաւեն
իմ ապրուստիս
:
Թէե
բուս եւ կրած
զրկանացս ու տառապա­
շտ բա թն առ առաւելն
երկու
անգամ
նացա համար փառք կա տամ
Անոր, ո–
կարենամ
միս ուտել ու մտաւորական
բուն
մեծութիւնր
կբ զղամ
այլ
որուն
պիտոյից
համար
չա բա թ բ քսան փարայ
/"՚՚
բհրղ՚՚ց
չր կրնար
սահմանափակ
ի–
քսարճել
միայն
ՐշԱէ ՐձՈՏ1<2Ո
մ՝առնելով։
մտցականութիլնս
թափանցել։
Այսու
մօրաքրոջս
ստգիւտ
մ՝րնել
չեմ
Գոնկ
ամիսն
անղամ
մր եկուր
ինծի,
ուզեր,
որովհետեւ
խեղճն իր եւ ամ ուս–
Հրա՛նա
:
Հիմա
յ անշուշտ
աւելի կբ ճանչ–
նոյն դաւառարնակ
ազդականաց
հասնե–
կլաս զիս, թէեւ
ինձ նկատմամբ
երբեք
լու համար
ինքզինքէն
կբ ղրկէ– ո՛չ ալ զէշ խորհած չես կրնար
ըլլալ•,
հիմա
յոր
իմ
սիրելի
ազդիս
երեսին
նետել ապե–
չուզեցի
ժամադրութիւնդ
բնդունիլ, ոչ
ր ա խ տ ՈԼթիւն
բառն։
Երկու
անխիղճ ալ երկու
մէճիաի
վարձքբ
զոր հէք զ ա–
մտրգիկ
Հերիք են ամբողջ
ժողովուրդ
ւառացի
ուսուցիչ
մր կբ բերէր
ինձ՝ եր–
մբ մոլորեցնէ
լու համար եւ իմ պարտ– կա նիստի մէ$ իր մէկ ս,շխաատս
ի րու–
գայս այս եղած է դժրաղդաբար։
Անց–
թեան
վրայ
բրած
դիտողութեանցս
փո–
եալ
շս,լ.թու
դիպուածով
իմացայ կե– խարէն։
Մարդիկ կան որոնք,
աղքատիկ
ղրոնական
Վարժարանի
դասերս
ինձ վե– կեցութեանս
դիտակ,
ղի,,
բարեւել
րրստին չր յանձնուելուն
ըուն պաաճա–
չեն ուզեր իսկ , վախնալով
որ
իրենցմէ
ռը. երկու Հայեղբայրակիցներ՝
հացս փոխ ստակ կամ նպաստ
կ՝ուզեմ,
մինչ
ձեռքէս
առնելու ել Հայ ժողովրդեան
ես ոչ միայն
իմ քառս, ս ունելվե
ցամ ետ
յ
սրտին
մէջէն
զիս գահընկէց
ընելու հա֊ կենացս
մէՀ մա՚րղէ փ,,խ ,,տտկ
ուզելս
մար՝ կառավարութեան
հասկցուցեր
են չեմ յիշեր
այլ եւ այղ մասին
զիս բա–
թէ
. . .
երիտասարդութիւնր
կր մոլորե–
րոյապէս
անկարող կր զդամ : իսկ ի ՜ ն չ
ցնեմ։ կբ յիշեմ որ աշակերտներէն
ո֊ անբազգատե/ի
հաճոյք կբ ղ,,,նեմ
մ ա ր–
մանք,
թաներու
կեանքին
ամէն
երե–
դա սիրական
զղաց
մ անցս
գոհացման
Fonds A.R.A.M