Ա Ն Ա Հ Ի Տ
139
«
ճեմարանի»
կռիւներու. ատենէն
կը սկսի Ամէրաներու
բուն
ղի բար Հար­
ուածելու
չրչՀանր : ճարտարապետ
Ամ ի–
րաներր ու սարրաֆ Ամէրաներր
իրարու
ոխերիմ թշնամիներ դարձած՜
էիս։ II–
րովՀետեւ «ճեմարանը»,
իբր
յղացում
եւ գործ՜ եա լաւ ուրապետներու խմբակին ,
սեղանաւորներու ատե լո ւթեան առա ր–
կան եղած էր՛– Այ
ս
ատելութիւնը
Հետզ–
Հետէ անձնական թշնամութեան
յանգե­
ցէք)ւ : Միւ" կ՛՛՛լմէ՝
սեղանաւոր
(
ս ա ր–
րաֆ) Ամիրաներն ալ ^աշտ չէիս իրարու
Հետ եւ ղիրար չէզոքաց նե լու եւ տա սլա–
լելու կ՚աշխատէին անգագար
ուղղակի
կամ անուղղակի
միջոցներով։
կ ;՜ ^քոլս ոյ Հա յութ իւնը , խռովու–
թիւններէ պարտասած՜^ ինքզինքը այս
միմոսին նուիրեց կրթական գործ՜ին։ Եւ՜՜
րոսլա ղրկուած՜ երիաասարգներ կը վե–
րագառնային
Հետզհետէ ել գլխաւոր
^Ոյժ՜ըկր կազմէին այն խմորումին որ
Ալիւա ի պատրաստէր ու Հաստատէր ասլա
Ազգային
ԱաՀմ՚անա գրութիւնը
1.860"՛՜
կան թուականներուն,
երբ արդէն
Ամի­
րաներու արեւը մարը կը մտնէր ել փառ­
քը 1լ անՀետանար արագօրէն , իրենց իսկ
ձեռ .րով ։
Այս յ՜ամ՚անակամ՛ի շքոցին՛ էր որ օր
՚
^ի
(15
դե կտեմ բեր
1852)
յանկարծ՜ ե–
րեւցաւ թռուցիկ մր, միեւնոյն
գռեՀիկ
տեսակէն , բա /ց միակը իր տեսակին
մէշ®
որ երբեք երելցած՜ ըլլայ Հայ գրակա­
նութեան մէկ ոեւէ
չրչանին։
«
ճեմարանի»
կռիւներու ատեն գրի
առնուած՜ բոլոր «Ոտ անտւո ր»նե րը գբէ–
խաւ ոը շարժառ իթ ունեցած՜ են բնդՀա–
Ա
ոլրին
շաՀը ել ազգին օգուտը,
թէեւ
նաեւ անձնական կիրք եւ ատելութիւն,
նոյնպէս նտիւանձ՝ իրենց
գերը
ունե­
ցած՜ են որոշ շավավ ատոնց
յօրինումին
՛
ոչ֊–
հայց այ՛՛ նորօրինակդ
աղտոտ ու
գարշելի
գրութիւն
ըդ Համակ
անձնական
թշնամութեան
եւ
քինախնդրութեան
արդիւնք, իր կէտ նպատակին
ունեցած՜
է լոկ վատօրէն
Հարուած՜ելդ
աղարտել
պատիւը ել արժանիքը ազգասէր ել ու­
սումնասէրդ
վ երչին աստիճան
վեՀանձն
անձնաւորութեան
մը, որպիսին ե–
ղած՜ է Մկրտիչ Ամիրայ
ճէզայիրլեանՀ
Ա ո յն վարնոց «Ոտ ան ա ւո ր» ին Հեղի­
նակին ու իր խորՀրդակիցներուն
սրտին
թոյնըդ
ժաՀրը ա
1
լ աւելի ցայտուն կեր–
ււլււվ կը ցոլացնէ այն պարագան որ վե–
րոյիշեալ
Ամիրային
անվերականգնելի
կերպով անկումին իսկ
վաղորդայնին
գրի առնուած՜ է անդ երբ
ճէզայիրլեան
ո շ միչոց ունէր եւ ոշ կարողութիւն
յար­
մար կերպով պատասխանելու իր ոսոխ­
ներուն եւ ի՚սքոինքը պաշտ պան ելու։
ՄԿՐՏԻՉ ԱՄԻՐԱՅ ՃԷԶԱՅԻՐԼԵԱ՛Ն
Ահ աւասիկ վատութեան ա յս գլուխ­
գործ՜ոցը դ որուն Հեղինակըդ
ամիրայա­
կան պնակսյ լէ գ մը եւ շատ կարելի է գը–
ր ա կան ծանօթ գէ մք մը դ պէտք է փ րՆ–
առել ճարտարապետ Կարապետ Պ ա լեան
Ամիրտյի" Հացկատա կներուն մէչէնդ ո–
Fonds A.R.A.M