102
Ա Ն Ա Հ 1՛ Տ
Գաւթի
որդիի
մր
ինքնաս իրոլթեամբ
,
~է՛է"՛չ
՛
Լու կա սի պատ
մ ուածքին
մէք Տ էս ուս է
է
,
ՕՍ
ՔԷՀ
կբ նշանակէ ՝ Աւլքա տնե ր ո ւն օւէնե լ
/ " " ֊
է
»
Ր
Ա
յ$
Աստուած
սիրել ու սլաաուեէ)
Ասսաւծոք
"
գէ"
։
էր
թսյվւանզ ո լիլ ) աղքատներ
ր
սիրելն ու
անոնց
օդնելր եւ գես ասոնց
նման
բո
ԷՈ
բ աւլնիլ ու մա­
քուր գագափաբնելւբ
քաբուէոգ ասաուածասէէ՛
,
աստուածս
Լ՚դէ մաբգաբէն
սիրելն ու պաւոուեէբ
աւելի
արմէ քաւոր է :
1'
սկ աՀա վ ե րքասլէ ս Էն չ ո բ (հ բնան կբ գրէ
կանանց
Հ ետ էւնգՀ ան բապէս եւ Ա
ագգագենացէ
//* ///
բ ի ամին Հետ մ ասն աւո բ ա պ էս Տ է ս " ՚ " է
յ "՛՜­
բաբե րութեանզ
մասին :
«
Կինեբբ
,
աբգաբել
,
դէնքր
փութկոաու–
թե ամբ կ՛ րնգունէ
ին : Անոնց Հեա ունէ բ վար­
ուելու ա յն վ ե րապաՀ
ձեւեր
ր
ո բ եբկու
սեռե­
րուն
միք եւ գագափաբնեբու
շա ա քագցբ
միա­
ցում
մբ կարելի կբ գարձրնեն : Այբեբու
եւ
կանանց
ան քաւոս ւմ բ , ո բ Արեւելցւոց
մ էք ամ էն
էիաւիոլկ գաբգացմ
ան աբգե լք Է եդած
,
ա յն ա–
աեն
ինչպէս եւ այմմ
անշուշա
շա ա
նուաղ
իւ ի ։ւ ա էբ գիւղերուն
մէք քան մեծ քաղաք
նե–
բուն՛,
(
էրեք չորս
անձնուէր
գալիլիսՀցի
կիներ
միշա կ ընկերանային
երիաասարւէ
վարգապե–
ա ին եւ անոր
սւնկնգրեէոլ
ել դա քն
խնամելու
Հաճոյքր
ձեոքկ
ձեոք կր քաշէին
:
\
թոր
աղանդին
մէք)
անոնք խանգավ՛աո
ութեան ել
Հրաշալիի
տարր մր կր բերէին
որուն
կա րեւո բութիւն
ր
գի՛՜րի" է րմբոնեէ : Աաոնցմէ
մին , Ա*ա դդ ա դե­
նս/ւյ ի Ա ա բ ի ամ էէ
,
որ իր խեղճ գիւդաւան
ին ա–
նուն ր ա՛ յնքան
նշանաւոր
դա րւէոլցած
Է , շ ա ա
ղդայաբորբոք
կին մբ եդած
ՐԷԷ"՛
Լ կր թուի ՚ Իր
մամ ա՛հա կ ի ասացու ածքնե լաւ
Համ
եմ աւո , ան
եօթ գել ունեցած
Էր իրմէք)
այսինքն
իմէ
ք
՚
ԷԱ՛
յէ"
" ՛ ֊
րս՚ո
երեւութին
ան բ ա ցաւս ր ե լի
Հ ի–
լան գաթ
իւննե րով աաո ասլած
էր Հ
II իսա ս իր
մաքուր
ոլ քաղցր դ եղ եց կոլթե ամբ , ՛Աքդ ՚//՚/՚~~
գով ե ա լ կաղմուածքր
խաղաղեցոլց ; Ա՝ ագդաղե–
նացին
անոր •Հաւատարիմ
մնաց
մինչեւ
Ղ՛ողդ ո–
թան ե աեո ր ւ\ աՀ ո ւ րնկն
1.
ր կա. օր յետոյ
առաք–
սակարկ գեր մ ր կաաարեց
^որովՀեաեւ
ինք ե–
ղաւ
գլխաւս
ր
գւ ՚Լ՛ծ՜ի քր
որու
մ էք"""՛/
յարու­
թեան
^աււսաքէւ Հաստատուեցաւ
• . . :
(
քււվՀան–
ն ա
,
1
Լն ա ի սլա ս ի
սլ ալ ա ա ին
վ ե րա Լլ աց ո ւն եր է ն
մ՚իոյն
՝
լ–ուզա
յի կիեր , քուշան եէ ու րիշնե ր
/
ւ–
ր ււ ուլ անունը
անծանօթ
մնացած
Է , միշա անս ր
Լլր
Հ ե աելէ ին ե ւ 1լր ծա ո ա յէ ին : Աաոն/լմէ ո–
մանք
Հարու սա էին) եւ իրենց սաաց
ուածքնե–
րր անոր տրամադրութեան
աա/լ Լլր դնէին որ–
պէս
ղի ան չսաիսլուէր
իր արՀեսաը(1)
գոր­
ծադրել
ապրելու
Համար»
:
ինչպէս կր տեսնուի
,
նոյն իսկ
Մարէամ
Ասպղաղենացիին
«
մեդաւոր
անցեալ
մ ր» չի
վերագրեր
Ռրնան
)
այլ քղային
Հի՛ անդ ա
թիւն–
ներ
)
զոր 3/՛ո՛՛ւս
«
իր մ աքար
՛՛
ւ վ
*""
Լ"Լ՛
գեդեց–
կա թեամբ» կը բումէ • իսկ բումում
էն
յետոյ
ան
Հլու աշակերտուՀի
մր) Հետեւորդ
մը.
ւ«–
դախին
մր ) վաղար մր կը դաոնա
յ
3/''՚
ա՚'ին
)
եւ ոչ երբեք
սիրուՀի
մը* ոչ ի"կ թաքան տար­
փանքով
մր անոր
քայլերուն
կապուած
կին մր%
ինծի կր էմուի որ եթէ կ՚՚՚րէվէ չէ , ինչպէս
րսի
արդէն
)
Ա էմ ոն բորոտէ սա ւնր ե կ՚՚դ
մեղաւոր
կէնր եւ Ս՚արթայէ
քոյրբ
նոյնացնել)
^Լ
Ա
Ր
ռ
էէ
է (եւ շատ սիրուն
սլէւոէ
Լ՚ԼՐ
Ս
Լ՛)
նոյնացնել այգ
մեղաւոր
կէնր եւ
Մ արէամ Ա աղդաղենաց
ին ,
որմէ Օ իսուս
եօթ
ր դե ւ է ղ ուրո Հաներ * մ եղա­
ւս ր կին ր Տ է " ՛՛ւ՛՛ է
ո աքեր ր նարդ ո սով օ ծ ան
ելէ
ե լ ան ո ր բերն էն
«
*
ք*ոլ մեդքե րդ նե բա ած են ,
դնա խադադութեամր»
խօսքերր
լսելէ
յետոյ
,
երբ կր մեկնի
)
էնք՚/էնքը
թեթեւցած
)
ԷՈ
լաց­
ուած կր
՚
Լ՚Լ
ա
յ
ԷԼ
՛
անցեալի
աղբէ ն ա
զ աոնու–
թեն
էն ) իր եօթր
գեւերէն
•
ասիկա շատ
աւելի
Հարազատ
մ ե Լլնութ իլն մր կր թուի
ինծի
քան
Ա՛րն ան ի «քգ
ա
յէն
Հ է ւան
ղո ւթ ե ան ց» վարկած ր ,
եւ ա յ դ
Լ,
օթ բ զ ե ւ ե լաւ ն 3 իսա
ս ի
ւլ ե զ ե զ կա
թե
ան
աղդ ե ցու թեամ
բ
միայն վատ բա
մ ին
\)՝
րնանեան
բացատ
բութ
իւն ր քիշ մը ք՚ձճշ ՛՛ւ թ ո յ լ կբ դ ք՛՛՛՛­
նեմ . մե գաւ որ կրՆր րր սրյձ֊ու թե աս
ողրսերէ՚ե
աւրսա ի ւ ր ել գէս/ ի վեՀ , աաւհ՜աո ու խաղաղ
ս աքրոլթիլհ
մր վերանալ–
1
լր զգայ՝
իր Հրա­
շազորս֊
Համբալով–
Հմա քիչ, ամ բոզք
անձին
մոգոլթեամրր
տիրական
,
իր գորօ֊երոլն
,
խօս–
քերան
խորՀրգաւոր
ուժովը
ներգործող
ա
յ ղ
գերգմարգկային
կտկէն
արտաշնչուած
Հոգե­
կան
Հոսանուտին
ալիքներուն
տակ
կերսլարա–
նափոխուելով
:
Անճիշզ կ Օրմանետն
որ բազան
ի այն նկա­
տողութիւնը
թկ Սիմոնի ատն մեղաւոր
կինր *(•
կրնար
Սարիում
Ա՝տզզազենաւլ
ին
րլրսլ,
քանի
որ այս վերՀինր
Յիսուսին
մինշե,
վեր9ր
Հետե­
ւող
կիներկն
մին եղա, , ո, Յիսուս
մեղաւոր
անցեալ
ունեցող
կնո9
մր պիտի
թ ո յ լ շտաբ որ
իրեն
Հետեւող
սուրբ
կանանց
խո, մրին մկք
մտնէր։
Յիսուս
ներումն
իսկ է , անկեալներուն
•
տառապողներուն
բարեկամն
կ , մեզըերր
/
ք՛՜
ւալա
Համար աշիսարՀ եկած
ողին, կ ,
զզքա""՚1~
սերուն,
շտրկն
ազատիլ
,,,
մայ,ր,,,իլ
ցանկա­
ցողն ե ր,,, ն Համար
գութ
,,, ,
լ ո, րզ,,, րս,ն,/> ունի՛
(1)
Հի;սնարիւն :
Fonds A.R.A.M