28
ԱՆԱՀԻՏ
1 ՚ " ֊
թ ի ֊ ն
ունի, որ ոՏսւնց
կուաայ
խորհրդաւոր
ղեր–
՜
ճարէ
վայրկեանն
կ այղ...։»
Լանճարը,
իր կու–
ղդայնոլթիւնը
կարենալ
աղդուելու
ՏիԳավայրի
ղեււ
թեան Տկչ տեսակ Տը նոսլտյ կ, որ ուէւր իր կան–,
լոււլ
սլաՀանչուՅներկն
եւ ենթագիտակցական
լա– իւասլաարասաական
շրջանը եւ որուն կ ն
ցայտուն
.
փէ֊րէնթոսներու
Տկչ թաքնուած
կարոդութիւններու
ղիհն կ ներշն<ուՏը,
անբացատրելի,
անհասկանալի
անհշՏար
ՏդուՏկն։
Հոդեղանցութեան՝
բաղՏաթիւ
յանկտ րծտկիութետՏ
բ ո՛ր ՀաՏակուտծ
։
Ս ուլար թ
վարձերով
երեւան
դրած,
բայց
իր Էութեան
ՏԷչ կըսկր.
((
Երբ Հանգիստ
եՏ եւ լււ ւ
տրամադրութեան
ղեււ անծանօթ,
վեցերորդ
ղդայարանլյն
կ աչդ Հա– Տկ$, ։.տահու.տ՝ւերշ
ղիս կ՛ողողեն.
ոլրկկ
կա ղ ա՛հ 1լ
սնարար,
որ Տարգկային
իմացականութեան
ներ–
ի՞նչսլկս,
չեՏ դիտեր, ես Հոն ոչ Տկկ դեր
չուէւիՏ։»
քին
ծալքերուն
Տկչ, օրգանական
եւ բնախօսական
Կոնքուր
կ՛ արտայայաուկր
այսսլկս,
«
Առաջին
ղիպ
Տասնտ յատկութեանց
ՀաՏասլատասիւան
շլացուցիչ
ուածին
Տկչ որ իր դաղափարշ
կշ Հարկադրէ քեղ,
փայլատակուՏով
Տը, իր
ղոյութիւնր
կր չարանա–
կայ տեսակ Տը ճակատագրականութիւնէ,
յետոյ՝
ո.ն–
դործկ
Հանկարծ
ակի օրէն եւ Հազուագիւտ
Տարդոց
ծանօթ
ուէէ Տը, բարձրագոյն
կաՏք
Ա
՛
ր,
գ՛րելու
սւե.
քով։
սակ Տը անՀրամեշտութիւն
որ քնղ կր Հ՝"ր
Վօլթկր
կ՚շսկր
Տիտրրօի.
«
Ի ն չ որ
կ՛ընէ
կադրեն
գործր,
կր շտրւէեն
քու գրիչդ
ա՛յնքան
Հանճարը,
սլարղտսլկս
րնաղղի
դործ կ։
ԱշիւարՀի
լաւ որ երբեոՂւ քու ձեռըէդ
ելած
ղիրքր չի
թուիր
բոլոր
փիլիսոփաներն
ալ եթկ Հաւաքուին,
պիտի
քեզՏկ
եղած
ըԱ
ա
լ,
կը զարՏացնԷ
քեզ այս բանը
չկրնան
գրել ոչ ՚Բինօի
((
ԱրՏիտը)),ոչԼաֆօնթկնի(\՝յ
որսլկս թկ քու Տկչ իր գոյութիւնը
անծանօթ
Տկկը
«
Ժանտախտաւոր
կենդանիները»,
եւ ոչ ալ •ք-օր–
հղած
ըլլար...;,.
նկյլի
«
Լօրաս»ը,
զոր արտադրեց
առանց
գիտնալու
ԱՏկնքին
ծանօթ կ բանաստեղծներու
ներշրնչ֊
թկ
ի՛նչ
կ՚ընկ,
այնքան
դիւրութեաՏբ
որքան
*«* •
գարադան։
((
Գրելու
պկաքը,
կ՚ըսկր
՚՚
էտյրրն.
թռչուն
Տը կը շինկ իր բոյնը. . . ,)) Հաքկն
կըղրկր.
կ՚եռայ
իՏ Տկչ չարչարանքի
Տլ սլկս,
որՏկ
պար֊
յձնրբ
Հանճարեղ
Տարդը
կը յաճախուի–
գաղափարկ
՝"1՝
Տ
տղաաուիլ։»
Տանթկն
ա յ լ պ է ս
կ՚ը-՚Կր.
"
Ես
Տը, ճիտքը
անկարող
կ՚ըլլայ
ցրուելու
ուրիշ տեղ,
տյնսլկս
Տլլ ծնտծ ես՝ որ սկրր
կարենայ
ղիս ներ.
իր գործունկութիւնը
կը թուի
ըլլալ
կաՏեցողական,
չշ
%
է
ե
1,
1
1
Ա նօթաղրեՏ
եւ
ՀաՏաձայն
թելադրու­
ին չ որ չկ բնաւ։
Հանճարը
կը ստեդծկ
ոչ թկ
թեան
կ՛ արտա յա յտուիՏ
.»
Ըստ Ա. տը
Միւոկի,
5
/»
Հ
ւ ՛ ւ
5
անծանօթ
Տոն կր որ եր եւօսկր եր ս>1ււս\։Հ\>ն ։ I
սէէէոր կասէսր որ դ ուդգ,
աղ այս սլաւոօառաւ
որ
լ I *ւ I II. ւ
՚ / (
I 1 Հ1
՝
կը էդաբտի,»
/.՛
սա
Րիիէթկրի,
Հանճարի
Տարդը
Տարթին
ցոյց կուաար
ինչ որ կայ կբո հոր
ա/
(
ան ՝
քնտշբչիկ
Տըն կ եւ իր քունին
ՏԷչ կը աեսնկ
ի. նհրշնչՏան
Տկչ, «Ես բնաւ
չեՏ Տաածեր,
կ՚ըսկր,
գաղափարներն
են որ կր Տաահեն
իՏ տեղս
։)
>
րտկանէն
շատ աւելէ
Հեէւուէւ–
(
Լ Տա ղան գր,
կ՚րսէր
ժիւրկըն֊Մկյկր,
դիակ
թկ
ինչու
եւ ինչսլկս կը
,
.,
.
ո / 1
սահաստեոՇհերր
կր գրես
սհաոոասար
/
ւ / ՚ < ա է
յանգի
տեսութեան
Տը, իսկ Հանճարը
ոչինչ դիակ,
- *
\
™
՚ ֊
™
Հ
Լ , Լ Դ
Հնագոյն
իյորՀ^ալ֊-երէն
\1
ոկրատ
նշւՏա
լ։ ահ էր
որով՛հետեւ
՚՚
չէնչ
աչն քան ակաւՏաչ է որքան
Հ.ան–
ւղատղաս՝աէւօսներլլ.
աււանւյ
ղէտնալու
թէ
/ ՚ ՜
^ ՚ Հ
^1 Լ\"
սևն...:»
Պղատոն կ ոսէր.
(
ՀԲանասաեղհո
թեթեւ ,
՜
ճարեղ գաղաւէա
լ. սո
... :)) */
ը
թուէ
ուրեսն որ
Է
՛
ա -
ւ
Լ.
ւ ւ
1 1 1 1 1 1
ւ ՚ ; ւտ
Տ^՚Ղ^Ղ
ո
^է
^
լ
նուէոական
սանի ւՏս նՏան
է. ան
ս ա ս աեղօլ։,
փիլի սոփ աս
է ՜ լ
ղ ի սէունլչ չես որ կր շա–
երրեք
չ՛արդեր
աո անղ
աստուահաչէն
վԼրաու
Հ
ա՛հ
րաղրեն
է
կր արասարասես
եւ կր ղան են, աչլ րար<\–
*
^
* *
. • ՚
ձէջնորղութեան
։
երր կ ու զէ անսալ
սան ակ ան
ու֊
րաղորւ եւ օակատաղրական
ՈԼԾ
"
Ր^՛ է
ո
ր իո
՝;
թեան
^ ււյ
Հեին
ք
րան ա ս տ եղհ ու էէիւն եւ սլ ա տ ղ ա ս՝ կ ր
կաՏքը
կը Հարկադրէ
անոնց եւ Տարդլ
Հլու
ղոր.
էսուսաէրրհ
րրոկ։
Արսա1ւ ատեն որ աս Հ֊աԱզԷսա
գ
հա լոր Տրն է ւՏեա
(1;
>
ՊհւՖօն,
րսեւե
ւեաո
ւ ԱԼ
, ՚ ՚–
՚
յ
՚
^
Լ
՚–
5
՚
Ր
եւ կր գտնուի
բանականութեան
սաՀՏանին
Տկչ,
Հանճարը
երկար
ՀաՏբերաաարու
թիւն Տլն կ, կ՛ա.
ասղարող
կ արտադրելու
Հրաշալիէ,
եւ
վսեւ՚ը։
ւելցնկ.
((
Պկաք կ Տտածել
երկար
ատեն
իր նիւ–
՛
ւ Լ
է
ո,
լ լ
՛՛՛՛՛
յ,"
երբ ներդաշնակութեան
եւ կշռոյթի
ղհղեց–
էԴ
ն
Վր
ա
Տ< Կ"՝֊Ղ
ա
.
վ–>ւրկան
.)
լ որ «եր ո. դեղն ու
.
կութենէն
գինովցած
կ եւ բորբոքած,
երբ կ
անցնի
սիրտը կը ցնցոլին
ելեկտրական
Հոստն֊կ
,)
ը։Լան.
ւրւորքր
սակսա
հ ր
է
ա չս ատեհ
սրարւ
կ արտ աղ րէ;
(1)
Ս տ ու գ ուա ծ ե
Ո Ր
1,
ա,1>օնթեն
քն ա շր ջ ի կ
ՀիտցուՏ
առթող
գործեր...
եր ե ւ
ի ր
լ ա ւ ա գ ո յ ն գ ո ր ծ ե ւ ՚ ր արտ ա դրա ծ ե ան–
Որքան
որ ալ,
ինչսլկս կը տեսնուի
յիշուած
գիտակցաբար, ե նթա գ ի տ ա կ ց ա կ ա նի ո ւ ժ ո վ ։
օրինակներկն,
Հանճարի
րնոզթր
անծանօթ
կ Հեղ,
Fonds A.R.A.M