ԱՆԱՀԻՏ
93
մ՚անակ չէր ունեցան՜
Հաշուի
անցընելու՝
իր Հետ կր տանէր եւ գլխտկորոյս
վիճա­
կին
ւՐԷՀ հնացեր էր ձեււքր։
Այգ
աւելով
Հարուած
ւ/՝ր տուաւ եւ պոռաց։
Զ,ա յնր
թաւալ
եկող
աչքերսւյն
ժէշՊքն գոլրս
ելաւ.
—
ՍրրՒձ" "1է"՚Ք է "Ր ՚ Ր է ի ՚ ւ ե ղ ել լէ՛
է՛։
—
Լա՛ւ, շաա լա՝ւ,
գնել
կուտաւՐ ես
Հիժա... Արդ՜եօք, առանց իմ՝
գիտնալուս,
ուրիշ բան ալ կր սլար տի" ժ՝ ձեզի...
Գիժացի
տունէՊւ գորտի
աչքերով
տա­
րիքոտ կին ւ1՝ր որ նաեւ Հոտ
իհւաժուած
էր, իր սսլասուՀին,
գռՊւասլանր՝
կՊւո^Պւ ու
աղշՊլանը Հետ, րոլորր
Հաւաքուեցան
կոչ­
նականի
իւն գուժ՝
երեսով։
Ս՛ին չ սանդու
իւի
վերի եզերքէն՝
գլուիւի
ողկոյզներ։
—
Պէտք է որ որլւիչս
ւ/՚ԷՀաեզ
Հան էք,
կր կրկնէր
սւնրՂւգՀատ,
շնչաՀատ,
առանց
ո եւ է ուրիշ
լ՛ ՛Ան մ՝աիկ րնելու,
րժբոնւելու։
Շրթունքին
երկու
անկիւններր
նորէն
՜
ճեր­
մ՛ակ վւրվտւր Հաւաքուեր
էր։
- ֊
ԱՀա նորէն
փնտռեցին
եւ
՚՚
րբիձ
ԺԷՀաեղ
չելաւ։
Յետոյ... եթ՜է... ր
ա
յց ես
պատրաստ
ես՛՝...։
—
^Րէ
լ
է1
ս
Հ՛՛՛՛ո է՛ ւքէՀտեզ
Հանե–
•
յէ՚է՚է՚ք.–.
գեռ
երէկ
կէսօրին
սուրճս
խմ՛ե­
ցի ու գաւաթս
անով սրբեցի, ես... ես սրր...
սրբիչս
կ՛ուզեմ՝. .. :
Գորտի աչքերով
գրացնուՀին,
գսՀ ա–
ռաքինռւթեան
ցուցագրու
մ՛ի այս առիթէն
արտորանքով
սրբիչ
՛
է՛ր ներկայացսւց,
Հաշ­
տարար ու ւիափկազգած
կնոՀ
շարժումնե­
րով։ Ա տալկն
աւելի
մ՛էկ Հարուածով
սրր–
Ր֊էձՐ Հեռուն
թռցուգ։
—•
Ես իժ՝ սրբիչս
1
լսւղե՚ե՚ե՜ժ.
.
ես...
ես այնքան... եւ ինծի...
Ինչպէս
բոլոր
անխուսավւելի
եւ ուժ–
Գ֊թւ
գրութ՜իւններր
արտայայտուելուն՝
կ՛ ո՜ճաւո լաւին՝
Աաալէն
որպէս
արտառոց
նոխազ. օտարոտի
շարժուններով
վՀուկ,
՚
քէկ
ձեռքով
գւժւակտլէն
կախուած,
մ՛իւ­
սով Հսկա
յ աւելր
1
>0ճեցնելով,
կր գա­
լարուէր, կր քաժւրտուէր,
կր նստէր
կ՚ել–
էէր> ՚1՝էկ ձայնի
վրայ
պոս ալով.
—
Արբի՜չււ––
՚՚
րբիչ՛՛
֊
ՐԷՀաեզ պէտք է
որ
ելլէ,
Ներս էն կարասիի
աղժ՚ուկ։
ՓսՈասեան
արագ յառաջացաւ,
լուռ՝
սրբիչ
մ՛ր ներ­
կա յացուց։
Ա՝տալէն
ուժգնօրէն
ւիւՊւեց ու
բոլ որ ուժովր
քաշեց
զայն
անոր
ձեռքէն։
Վիշտը քառասլտէոկուեցաւ,
յուսաՀասւական
գրութիւէւ
ստացաւ։
կարկամ՛ած
շրթ՜ունը,
պարի ելած
այտեր,
արցունքով
յղ ի
ձայն
որ չի կրնար
ծնիլ։
—
Ես––՛ Ե"
ձեզի
սլիտի Հաււկցնեմ՛...
խաբեբա՛յ...
ես... ես քաղաքավար
եժ
բայց... ես ձեզի... խաբեբա՝յ...
Փանոսեսւ1ւ՝ ւսոաՀ եկսւ
զ ւ լոր
գււցէց։
Լռութիւն։
Անգ.աւ/՝ մ՛ր եւս
«
Տէթէլէ»ի
փոսիկէն
յաջորդ,
բարձրութեան
կատարր։
Ազատագրում՛։
Հազիւ
Հինգ
րոպէ՝
նորէն
զանգակ։
ԺաւՐր տասնրժէկր
չկա
յ, ժաժ՝
ադրութեսհւ
Հիւանգր չի կրնար բլէ ալ։ Մէկ
սենեակէն
թ՚ագւորեան,
մ՚իլսէն
Փանոսեան
ակ՚նաոլի -
կր
սպասեն։
Նորէն
ան։
Այո՛... բոլորովին
ժ ոռցած է տեղափո­
խել
ժ արմ՚ար
երեսով
սեղսքէւը եւ իւղա­
ներկ, մ՛եծ ոսկեզօծ
շրջանակով
նկարը
զոր
նախորգ
աօքթէօրր
իր վեց Հաոիւր
ֆրանք
պարտքին
փոխարէն
իրեն ձգած
է ։ Աս ալ
ւինէոռելիք
բա1ւ չէ, աս ալ աՊւ շուշտ
չպիտի
ուրացուի։
Գռնապսւնն ալ գիտէ,
նախորգ
ՏօքԹօրն ալ չէ ժեռած։
Աս ալ ուրանա–
լիք բան չէ...։
Փանոսեան, ա՛լ ըմ՚բւճւելու
կարողու֊
թ՜իւնր կասած, Ս՚ատլէնի
կրկին
յայանւու–
ժր զինքր
ժ գելով
բն ազգական
ժէկ շար–
ժուժ՚ի՝
վ՜ճռակաէւ
յառաջացաւ
եւ
գուռը
չարվւեց
անոր երեսին։
Լսուեցաւ
անարգա­
կան,
աղմ՛կալից
քանի
մ՛ը խօսք,
յետս
յ
անՀ ասկն ալի
ժրթմ՚րթոլք։
Յետոյ
լռու­
թիւն։
քԻագւորեան
չժ՚իՀ^աժ՚աեց,
մնաց արգե­
լափակ
իր Հակամ՛արտ
ղգսւցսւս՚ներուն
,
ժտւՐտուքներուն
ԺԷՀյ կր սսլասէր։
թ՛ուաբանական
ւլորհ ոզութ
հ ան մ՛ը ար֊
գիւնքր
մ՛տքին
անւ/՚իՀական
պաՀանՀը
դարձաւ : վ^սանըՀինգ
սանթիւ/՚ը
քանի՝ ան­
գամ՛ կը պարսւնակուի
վեց Հարիւր
ֆրան–
Fonds A.R.A.M