ԱՆԱՀԻ
Տ
91
նագրութիւններու
նոպայ, այս էւոլորշ որ
իր անյեւոաձգելի,
ամ՛էն րոպէի
պայքարն
էր, երկուն.րՊւ էր, փաթթան՜ էր զ ինքը Հի–
լանգի
կն՜ու աՀոա քրտինքով
թաց
վերմ՚ա–
կին
մ՝ ԷՀ։
՚
Լաւ–կաբեկոսք|ւ.
իր ներկային
ե–
աեւի ու աոՀեւի
բոլոր
ոե՚1ւ1ւ ակն/, րան բո֊
ցւ՚վր Հրկիղուան՜,
իր լեզուին
կարմ՛իր
շեղ֊
՚1՚1՛
Ղ11 "՛անէր ու կր բերէր
որաին
վրայ,
"
ճօճանակի
Հում՚բերաաար
կանոնաւորու֊
թեամ՝բ։
կաոկան՜ը
թնղ ագուց
Հ ղ ի
քանո
նին վրա
յ աղաղակ
ր թէ աւ/՚բււղ Հ իր բռնած
՜
ճամբան
|փւ.ւ՚իլքացա յփւ (ւ
եղան է
56՛
աա–
րիէ
ի վեր " ւ ւէրւսւ անււր սւկանՀ ին
Հեռա
ձայնի
ան&անօթ
եղՀերավաղր.
«՛
ԿI, ա ա/լան
՛
Իրում՝ տտունը
"
նանկութիւն
Հռ \ակահ է.
անոր Հսււտացան
5 6
ասւրիէ ի վեր
ժողվան՜
Հարստուէ1իւ1ւգ
ղէռոյի կր
վերան՜ռւի))։
ԱնոաՀւ/՚ան
գարշանք մբ մ՛արգոց Հեա
յարաբերսւելու
պարսւագրսւթհնէն՝
կար
կամ՛եց իր գէմ՚քր։
կտրել
բոլոր
կասլերր,
իւղել
բոլոր
կամ՚ուրՀներր։
(/
լալէս
ւ/՚իակ
վւրկութիւ1ւ,
որսլէս մ՛իակ իաւժելք
այո բո
լորէն, ճարսլաոլռրա
կրօնաւոր
մ՛բ իսկ կամ՝
իանաւ
մ՛ոլ ուի/իւններով
վանական
մ՛ր իսկ
գաոնալոլ
նրագիրբ
—
իւաղաւլ
վերջալոյս
ներու
մ՚ԷՀ,
կաղամ՚ա/սիներււվ
եզերուած
կանաններէն—
գարձաւ
սիրելի
երազ այլ
սա/լա յն
անՀնարին,
երազներուն
անՀնա–
րինութ եամ՚բր
:
՛
Իրան
ձայն
չլսուեցաւ։
Ա՚աւււլէն որ
պէ՚ոք է մ՛եկնած
ր լ լար՝ չէ ւ/՝եկնան~։
ի՛նչ
կայ։
կրկին
"
ր՛՛՛ի
թփռտուք։
՚/
ուռր
կբ
բացուի աոանց արաօնութ
եան։
—
Ե" ոլիաի աւլէի
գի ան ալ...ոչ
թէ...
չկարգէք թէ
կլ, ցաւիմ՛ այսպիսի աեղ մ՛բ
կորսնցնելու
ս, րնգՀա/լասա/լն
,
այո՝, է1՚գ–
Հակասակն
...
մ՛իայն թէ պիաի աղէի
զ իա֊
նալ... այսինքն
ի՛նչ պւաււ ճառով... ի՞նչ
մ՚ե -
ղագրանք կայ
գէմ՚ս։
Մ տալէն
մ՛ինչեւ
այղ այն
Համ՚ուլսւմ՚բ
ունեցան՜ էր որ իր մ՛եկնում՛ի
լ ՈԱրԱ պիաի
ցնցէ իր աէրր եւ աոաՀ
բերէ
ամսականի
յաւելում՛։
Ա՛էկ քանի
զ իա ակ ան
Է, ասերով
խաււնսւան՜
իր սլաաասխաններր
Տ<>քի1 օռին,
"
աւան
աե՚լհկսւթ
իւննե
րր այ" կամ՛ այն
Հիւանգի
ա իւ ա ա լ, անա/լան ու
գրամ՚ական
վի՜ճակաւ վրայ,
լուրՀ
կարեւորութիւ1ւ
մ՛ր
ւոռւան՜ էին իր անձին ու կատարելիք
գե
րի՛–" Ա,)՛/֊ անվնաս ւիառասիրռւթետն
սիրոյն
գիտնալով
Հտնգերձ
որ գուբս բ շատ
՚
էի֊֊–
րալ
աւելի
ոլիաի կրնայ
շաՀիլ ետ
կեցած
էր. ՛Բէկէ աւելի
անգամ՝,
յաւելում՛
ռլտ–
ՀանՀել ու իր գիաաւորութենէն,
Հաստատ
Հա մ՝ ո զո լան՜ որ վերՀ ին
|ււլոիւքաթօւ(/ւ
ռում՚բբ
մ՛իշտ իր գրպանը
սլաարաստ
է ։ իւ տՀսւ
անսպաս ելիօրէն,
գաւագիրօրէն
ռում՛բը
կ՚անցնէր
գիւ/՚տցինին
զրսլտնր
եւ
առանց
այլ եւայլ ի կը սլայթէր
իր 7.ակտին։
Սիրել ի այլ քսաոնշակուան՜
գիտուննե
րու
զսպուան
տյլ անզօր
կատաղութիւնը
կոկորգին
՛՛
ԷՀ ցատքռտուն՝
Ա՚ատլէն
կը
Հարցնէր.
—
Պ/իտի ուզէի գիտնալ...
֊ ֊ -
Ոչի՛նչ,
ո չի՛ն \ մ՛սանա լոր...
—
ինչսլէս,
ոչինչ
մ՛ասնաւոր,
ոչի՛նչ
մ՚տոնտւււ՛ո՛ո՛ր
...
էս որ ամ՚բողՀ
տուՊւր
լեզսւով
լզուածի
պէս մ՛աքուր եմ՝ պաՀեր,
ես որ քառսուն
կտոր եմ՝ եզեր
Հիւանգ
մր
իոկ
չվւսվսցնելսւ
Հաւ/՚ար, ես որ Հարազատ
եզլւօր
մ՛ր տյււքան
զոՀռզութ
իւէւ տսլիտի լի
նէի, ե" որ բերանս ի"կ
Հբ՚՚՚ցի
յաւելում՛
պտՀանՀելու,
Հայ/առակ որ ձեր
նովսորգը՝
ձեզի
ււ
/1
,
ււ
խտրգաիւ՝
իր իաստա
մ՛ր չկատա
րեց,
չտւելցսւց
ու ձեր գիմ՚տց
Հաստատեց
որ իր մ՚ե/լնելէն
յետոյ
գոլք
պիտի
աւել
ցնէիք
՝
ե՜րբ կ ՚րսէր
մ՚իեւնոյն
մ ամ՚սւնակ որ
իր վեց Հարիւր
ֆրանք
ւզտրտքին
վւսխարէն
ինծի այո ոեզտնր ու այո իւղաներկը
կը
ձւ/էր, եւ գաք
լռութեամ՛բ
Հաւ անութ
իւն
տուիք, եւ գւււք՝ աՀա վեց ամ՛իս է անոր
մ՚եկնիլ ր վրանիգ իսկ չէք աււներ, իբր թէ
այգսլիոի բան տեղի չէ ունւեցան. ես այղ -
քան
ղսՀարււթ
իւն ը1ւեւ1՛, ես
Հարազատ
եւլբ... եւ Հիմ՛ա
ոչի՛նչ.
սչի՚՚Ոչ
մ՚տոնտւսր...
ինչպէ՞ս թէ ոչի%չ, բ"էք>
Հ/լ • ինչւզէ՚ռ թէ
ոչինչ...
իԻազ ւսրեան տեսաւ որ վւրվւրոա
շլ՚ր֊
թու1։ք1ւերով
գէմ՚քին
մ՛իակ վւափաքր
"՛
յն
էր որ մ՚եզագրանք
մ՛ը ըլք " ՛ յ իր
՚/
է՚՚\
"՚֊
լել ի՝ ւլրսլարաու թիւ1ւ
մ՛ը՝ ն տնր
զրսլտլւ–
Fonds A.R.A.M