ԱՆԱՀԻՏ
123
թ՛լկա ա ի՛ն ց ինեբու
եւ
քՀա րդար ե ասս երու
իրա­
պաշտ, մերօրեայ
ու միշա
բարձրօրէն
բանաս­
տեղծական
դրականութեան
Հետ.
ինքբ յ
ա
~
բա ծ էր ֆրանսական
ու մանաւանդ
անդլիա–
կան
մեծ ռոմանթիկ
քերթողներուն
դպրոցին–
մասնաւոբապէս
Պ այրբնին,
եւ անոնդ
Հետե­
ւորդ
Հայ վարպեսւ
բանաստեղծն
եր ուն,
եւ
ա–
մէն
ինչ որ արտադրած
է
սկիզբէն
մինչեւ
վերԼբ֊
մտա
յնութեա
մ՛բ ^ դգայնութեամբ
ու
ձեւուի
այդ
նոյն
ռոմանթիկ
կնիքը
կր
կրէ
։
Իր սկզբնաւորութիւնն
բրաւ
Պ ս լիս՝
181
Ւ2ի ա֊
ա եններր,
բ ան աստ
եղծ
ու թե անց
Հատոր
իկ ո վ
մր
ուր. շարք
մր տժգոյն
ու
թ ո յ լ
էջերու
Հ ե սւ, ք անի մր զգայուն
տաղեր
կր նկ ատ­
ուէին
եւ ի յայտ
կր
բերէին
իրեն
յատուկ
շեշտ
մ ուն եց ո ղ
մ ել ա մա ղձիկ
ու կ աթ
ողին
քնարերգակ
մր։ Տարիներ
յետոյ,
՜
ճիպութիի
մէԼ
ուր երկար
ատենէ
ի վեր
արդէն
Հաս­
տատուած
էր իբր առեւտրական,
Հրատարա­
կեց
Ալիքեան
ստանունով՝
\)՝
փ ան րն հ ր
Հատորը^
որ
աոա
Լին
մասն
էր րնդարձակ
գործի
մր
ուր
բանաստեղծը
ծ բա դրա ծ էբ,
Պ այբ
բնի
Ջ ա
յլ տ
Հա բոլ տ ն իր ե ն ր ն կ եր ա ո ն ել ով՝ ճանա–
պ ար Հորդութ
ի ւնր շար ո ւն ա կ ել Ար եւ ել ք ի
եր֊
կիրնեբուն
մէԼ,
մի նչ ե ւ Հա
յ ա ս սւ ան
է
ու
ն ո յ ն
իսկ
մինչեւ
՚
Ծայրաղոյն
Աբեւելվ*.
մինչեւ
«
նորածագ
Ար ե դա կան
ե բկի
ր ր » , ճավւոն,
ինչ­
պէս կ՝րսէ
իր
յ առա
Լաբանին
մէջ։
Այգ աոա­
ջին
դրուագը
նուիրռւած
է «Մովսէսի
եւ Յի­
սուսի
Հայրենիքին»
դ
այդ տարօրինակ
Հրէաս­
տանին,
որ, ինչպէս
կր դբէի
ա
յ դ
Հատորին
երեւման
ատեն՝
նախկին
շրջանի
ին
մէԼ,
իր մտ ածու
մը տարա
ծ եց ե ւ աիր ա պ ե տ
ել
տուաւ
մարդկութեան
մեծագոյն
մասին
մէջ,
եւ
որուն
Ս՚եծ
*
հիրքր
այնքան
անգաւտեր
եւ
այնքան
Հզօրապէս
ներշնչեց
ն ո յ ն իսկ
նոր
ժամանակներու
ամենէն
խիգախ
բանաստեղծ­
ներ
ր ՝ Պա յրրնէն
սկսե ալ։
Ալիք եան
լՈրբեր–
եան՝ իր կարդին
կաղայ
երգել
մեծ ու
մռայլ
ճակատագիրբ
Հոգեշունչ
ցեղին
ու իր
երդը
անարժան
չէ նիւթին,
այդ
ռ
րդր
մերթ,
յղաց­
մամբ
ու
նոյն
իսկ
ձեւով,
կլւ բարձրանա
յ
պարդ
ու խոր
ագնուա
թ եան
մր...
Հրէական
յիշաաակնեբուն
մէջ
թավլա
ռումբ
մերթ
կը
բանաստեղծին
կը
ներ շնչէ տեսիլներ
ամբողջ
մարդկային
ճակատաղիրն
բնդղբկող,
տեսիլ­
ներ
լա
յն
ու գեղեցիկ,,.
Մարգարէներու
աշ­
խարհ
ին մոխիրները
քրքրած
ա ա են,
բանաս­
տեղծ
ր յաճախ
կը յիշէ
Հեռաւոր
աշխարՀՆ
իր
Հայրերուն,
կ՛ողէ իր ցեղր
՝
բաղդատելով
զայն
Հրէականին*..»
։
Ծփանքներ^՜*/
զատ,
Որբերեան
զանազան
Հանդէսն
հր ու
մէջ Հրատարակած
է
բան
աս­
տեղ ծութ
ի ւնն եր,
որ ոնց
մ է ոմանք,
*
|.իււլիս
Հա մրան, | Ուսին,
եւլն,
շնորՀալի
էջեր
են,
՛
ք՛իշ տ
նոյն
եր աղուն
,
մ ել ա մա ղձիկ
ու կ ա րո­
տա բա
ղձ շեշտով
գրուած
^ եւ որ
ծաղկաքաղ֊
ներու
մէջ արդէն
անցած, ծանօթ
են
ամենուն։
՝
ք*անի մր տարի առաջ,
Փարիզի
մէԼ Հրա­
տարակեց
((
1
1
11
յ ս
1
11
յ
անունով
ստ ուա ր
Հատոր
ւք՚ր, ուր ամվւուիած
էր իր
բանաստեղծութեանց
Հետ– արձակ
էջեր
եւս,
ու նաեւ
նամակներ,
գբութիւններ^
աւելի Հրապարակագրական
կամ
անձնական,
եւ որ քիչ կա պ ունէին
ճշ մա ր ի տ
գրա կանո
ւթ եան
Հետ
եւ Հատորին
կուաա
յին
աններդաշնակ
եւ
խառնաշվւոթ
կերպա­
րան վ» մր։
Իր լաւաղ ոյն զոր
ծ ր պիտի
ւ/եայ՝ ր սսւ իս՝
Ծփանքներ/՛»
որուն
մէԼ մտածող
ու
զգայուն
բ անա
ս տ եղծ ի աղուոր
էջ եր կ ան,
թ է եւ
ձ եւ ո վ
անՀաւ֊ասաբ,
//
ցաւալի
է որ այդքան
ինքնա­
տիպ
ու ղեղեցիկ
դաղավւարով
մր
ծրադրուած
ա յ դ մեծ վէերթ ուածին
առա
ջին
գբու ագին
յա­
ջորդ
դր ուաղնե
րր չգբ եց
Որբ. եր ե ան
։
Իր մաՀԷն
յետոյ,
լոյս տեսած
են
(
4"
^"
նակ/՛
Վերջին
երկու
թ ի է .երան մէջ, իր
երկու
վ եր ջ ին բ ա ն ա ս ա եղծ ո ւ թիւնն
եր բ ,
աւսլւեդաբձ–
ն եր ո
Լ
ա ո թի
ւ. իր կնոջ
ուղղուած
.
դողար
ու
խանդակաթ
էջեր
են,
ուր իՒէրգե աններ
ու ^
Ա եթե աններ ու շունչ էն բան
մր կը
վերապրի
եւ որ, անկեդ ծ յու զ մունք ով
լ ի, աւել
ի
յուղ
ի չ
կր դառնան
բնթեբցողին
գալ ով բ երնէ մր որ
այլ եւս բնգ միշտ
լռած
է։
Նշան
Տէստէկիւլ
զարգացած
միտք
մր եւ
Հ ւ/՛ուտ գրող
մլւն էր, լաւ ծ անօթ
իր մա յր են ի
լ ե զուին,
ինչպէս
եւ
ֆ ր ան ս եր էն ի ՛ու. մ՛անա­
ւանդ
անգլիերէնի
զոր ամ երիկեան
Պբաուն
Հ ա մա լսարանին
էէ՛է ջ լրԼոբ
էն սորված
էբ , ա ն
իրագեկ
էր ժամ՛անակակից
գրական
մեծ
դէմ֊
Ք ո բուն
ա
շ արժ ոււաերուն։
Կր թողու
բաւա­
կան ստուար
ու այլազան
գրակ ա ն գործ
մր,
մա սա մբ Հ ատ
որն ե րով
երեւց ած
(
մեծ մա սա մբ
թ եր թ եր ու
մ՛էԼ ցրուած,
զբական
ք նն ազատու­
թեան
ու կեանվէի
վրայ
խոր Հրդա ծ ու թ եան
բագ
մ՛աթիլ
Էջ եր ունի արտագրած
փի ւն ի 1|
ամ­
սաթերթ
ին եւ
Հայրենիք/՛
մ ԷԼ, որոնցմէ
մաս–
նաւորապէս
ուշագրաւ
էր
^ ինչքան
ալ
իր
Fonds A.R.A.M