ԱՆԱՀԻՏ
1 3
Ձ֊եւեր՝
ապրող
ճարղերէ՚ե
ալ իրական
ք
Ղ՝իեցի1լ1ւե՚՛
ր անճաՀութեան...
։
Ասոն ո ճ Է ճինղիս արթ նց ո ւց ,
Եւ փութացի
քեղ օդնել
։
Ի ՕՆ կ
Կլլ շողա
չին
ճութին
ճէՀ։
Թափառեցայ
ճինչեւ որ՝
ղո
է
.11/,
ո ւէ արքաչ
տրաճութեան.
^ " ^ " ( / " " " ՚ / ւ ՚ ՚ ք
ւսեսաւ սւ* ւյ ղրւարթա
թե ան
փոիւեցիր
աճե*1ւէ*1ւ դէշ աեււահս
իսկ։
ՎԵՑԵՐՈՐԴ
ՈԳԻ
Ջե՞ս
տեսներ
գուն
երկու,
ձեւեր
որոնք կուգան,
ա–
Ա.երուՏր
փափուկ
րան Տ՚Է, ո ՚ Հ քո՛ւր
իՏ.
րեւելքէն,
արեւՏուաքԷն,
Ա% չի քալեր
երկրին
վրրայ, ոչ ալ օղին ՏԷ^ հրփար,
հնչսփս
երկու տատրակներ
դէսլ ի րոյնր
սիրական,
Այլ րսպանիչ
սազերով
կո կոխոտէ, եւ
անձայն
ԱՏԷն տեղ կեանք
սփռող
օղին
դիեցիկներ
երկուոր֊
կր ՀովաՀրԷ
թեւովն իր՝
եակ,
՝
է՝նքոյշ
յոյսերն
աչն րոլոր,
գ
ո
ր ադնու ադոյն Էակ,
Որոնք
արաղ,
անաղՏուկ
թեւերով
վար կր սաՀին
ներն
սիրաերնուն
ՏԷշ կր կրլ Լն,
Մթնոլորտէն։
Ու լր"է, Ք
ա
ՂՏ1
1
ո ւ
տ
1 ՚
տ
"
ւ ս
երդն
կլ
րսփոփուահ՝
Հանգիստով
Տր
խաբուսիկ,
անոնդ.
ՀովաՀարիչ
փետուրներէ
երկնային,
՚
ԼրՀատութի
ւնն է, սիրո՛յ Հետ խառնրլահ,
եւ յե–
ի
անոր փափուկ
ու Տշտադրաղ
ոտքերուն
նրւագա–
տոյ, տարրալուծուած՝
ձայնի
ՏԷշ ։
սաեղհ
շարմուՏէն,
Եթերային
Հրճուանքի
տեսիլքներէ
կր
տարուին,
ՊԱՆԹԷԱ.—
Կրնա՞ս
խօսիլ
ղուն,
քո՛յր
իՏ. թառերս
Եւ Հրէ՚շր
Ս է ՛ ր
կշ
կոչեն,
աՏրողչ
կր խեղղուին։
Ու կ՚արթննան,
եւ ցաւի
րսաուերն
է որ կր գտնեն,
ԻՕ՚հէ.
Անոնց
դեղն
ինձ ձայն
կուտայ։
Տե՛ս թէ
Ինչսլէս
ան որ՝ Տենք
ներկայիս
կ՛ողչուէւենք
։
ինչսլէս
կր
հրփան,
Իրենց
նեցուկ
թեւերով
որ երկինքի
գոյնն
ունին,
նարնչագոյն
ևկասլոյա,
ու Տութ
ոսկի կր
դառնան։
Անոնց
փափուկ
մշսլիտներն՝
նշՏան
աստղի Տր
Հու­
րին՝
օղր
կ՚լձւեն
լուսաւոր։
ՊԱՐ
ՊԱՐ
Ո Գ Ի Ն Ե Ր Ո Ի
11
իր ոչ
ձեւը տեսա
՞
հ ես։
Հ Ի Ն Գ Ե Ր Ո Ր Դ ՈԳԻ
11
ինչ
ր)ւ դարձա կ եր էլի րներու
վըր ու չ Էն
Թէեւ
աւերն
աչօ^լլճ լլսաուե՛րն
է
$էր
ո
ի
Եւ քանդելով
անոր
Հետքէն
կ՝ ընթանա
չ.
ՄաՀ ուան
՜
ճ եր ճակ
նլլմոչդին
ւ^րաչ
թեւաւոր^
Որճէ
կարող
չէ
ի՛՛՛ր՛
տալ ա ճենէն
շուտ
վա­
զողն
ի՚՚կէ
Որ
էսճէն ինչ կլլ կոիւոտէ
9
հաղիկ. իատ,
II արղ, տնասուն.
տըղեղն*
աղուորն.
Աճսլրոպի
ճր պէս օդասլաց
9
Պիտի
կեցնե ս դուն
ձիաւորն
աչդ
ճըռաչլ,
Կը սուրաչի
տճպի Տշ պէս փութաճեճ.
որ կըճաիւ–
Զըխոցու
ելով անդասներէդ
կաճ սիրտէդ
:
րէ աճաչութեանց
ճէչ օղին,
ՊՐՈՄ.
Ինչպէ՞ս
դիտէք,
Ոգինե՛ր, թէ աչդ
պիտի
Մոլորակ
ճը իրրեւ կատար
ունեցող
ա
յ՚
(
ձեւն ան–
պատաՀի
:
ցաւ
սուրալով.
կաչհաէլնաՀիւս
թեւերով.
Իր
աճրրոսեաչ
հաճերէն
կեանքի
վրձ իա
Հըրճ֊
Պ Ա Ո
ուանքն
իր շա րՀ
սփււելով,
Անոր
քաքերն՝
աշխարՀ
լոր՛ով
կ՚սալարկէին.
Մթնոլորտին
ճէչ կո
շէւչենք
Աակաչն
ճ
ք
նչ ես կ՚անցնէի,
ա՛լ ճարելու
վրրաչ էր
$
Բողբոջներու
պէս որոնք՝
երր
ձիւն ու ռուք
Հե֊
Եւ աւեր ուսն անչաաակ,
ետեւէն
կլա՛փն էր րացահ.
ռանան
իճաստուններ
ճեհաՏեհ.
չիճտրութեան
՛
ճէչ կապ–
Կշ կարճըրի՜ն
վարո
աճող
Գարունէն,
ուահ,
Որուն
ճեղճիկ
զեփիւռներն,
կլլ^ շարժեն
պտե՛րն
Աղդասէրներ
դլիւատուահ,
ու պար ճաններ
դա լկէս֊
Հինաւուրց,
Հար որ կ՚ճեոնէին
անտրտունջ.
Ու էլը դիանան
թափառի
կ Հովիւներն
ալ թէ ճօա է
Fonds A.R.A.M