82
ԱՆԱՀԻՏ
Ա՜Հ, Փ՚սրիգցխ՚ե՝
ր, երբ Մ այ եան ի ր ա՛ո աս–
" ՚
^ ե չ ի
ՀնչուՖ
յա՚եդ
մը զոր
կ՚"
լ
զէ
վա%ել.;\
էեղհր
ձեր մոա եկաւ
ՓարիղՆ
իր Միրէյօի՚ն
Միսթրալ
թէեւ
փրովանսեր
է՛սով
կը գրէ,
իր
ոտանաւորներուն
վրայ
երկար
բարակ
կը
խաղայ
որպէս
թէ վստաՀ
Րէէ
ա
յ
"
Ր
ամենքը
զանոնք
իր լեզուի՛ս
մ ԷԼ
պիաի
կարդա՛ս
եւ
իր լաւ
գործաւորի
ճիգեր/։
նկատողութեան
պիաի
առնեն... Օ՚Հ, արի՝ բանաստեղծը,
եւ
ճիշտ
այս
Միսթրալն
է
որուն
Համար
1/
օն.
թեներ
կրնայ
րսահ
րլլալ.
«
Յէշեցէք
այն
որ,
երբ
կը
Հարցնէին
թէ
ինչո՛՛ւ
այդքան
նեղութիւն
կր քաշէր
արուեստի
ւ1՚ը մ էէ
որ
շատ
քիչերու
ծանօթ
պիաի
զառնաբ,
՚՚.
բիՀր
ինձի բաւական
է, պատասխանեց,
մէկ
Հողին
ալ բաւական
է, մէկ
Հողի
։1՚
բն ալ
չզանուի՝
նոր էն բաւական
է»։
Քալէնտալ/ք
աեարակր
ձեոքերուս
մէէ
բռնած
էի, յուզմունքով
կր թզթաաէի
զայն...
յանկարծ
զլակներու
եւ թ մբկիկնե
բու
նուա­
գածութիւն
մբ պայթեցաւ
ւիողոցին
։1*
էէ՝
պա–
ւքւ ա ՝» անին
ասէ եւ, եւ աՀա
1/
իւ/թրալս
որ
ս/ա–
Հարան
կր վազէ,
անկից
գաւաթներ,
Հ Է ^ ՚ Ր
կը Հանէ, սեղանը
սալոնին
մ էէս։ եզր
կբ վ՛շէ,
եւ դուսը
կը բանայ
նուազած
ունե բուն,
Մի՝
խնղաբ,
ըսելով
ինձի,
եկած
են
ինծի այգերգ
մը
երգելու,քաղաքապետական
խոր
Հր դա կան
եմ ես։
Փոքրիկ
սենեակը
բազմութեամբ
կբ
լեց­
ուի։
((
հմբկիկները
աթոռներուն
վրայ
կր
գնեն,
Հին
նշանադրռշը՝
անկիւն
։1՚
ը, ու եվւած
զինին
ամենքին
կը բաշխուի։
Յետոյ,
երբ .բանի մը
շիշ պարպած
են Պ. Ֆրետերիքին
կենաց/։
եւ
օրուան
Հանդէսին
վրայ հանրախոՀաբար
խօ­
սած
են՝ թէ
ֆառանտօլբ
անցեալ
տարուան
չավ։
աղուոր
պիտի
ըլլա՞յ,
թէ
ցուլերր
լաւ
վերաբերմունք
պիաի
ունենա՞ն,
նու ա զ ահ ու­
ներ ր կը մեկնին
ու
զ երթան
իրենց
այգերգով
միւս խորՀրգականներբ
մեծարելու։
Այո
մի–
ցոյց տալու
եւ
երբ
գուք
ձեր
սալոններուն
մէէ
զայն տեսաք,
այղ Շաքթասբ՝
այցելու­
թեան
Հագուստով,
շիտակ
օձիքով
եւ
մեծ
գլխարկով
մը որ
զինքն
այնքան
կբ
նեզէր
որքան
իր վւառքր,
կարծեցիք
թէ
ատ
էր
Մ իսթրալբ... Ո՛չ,
ան
չէր՛
ԱշխարՀիս
վրայ
մէկ
Սիսթրալ
մր կայ,
այն զոր
յանկարծակի
գտայ
անցեալ
Կիրակի
իր
գիւղին
մէէ,
թա­
ղիքէ փակեղը
գլուխը
դրած քովԱտի,
ասանց
բաճկոնի,
ժաքէթով,
իր քաթալան
կարմիր
գօտին
մէէքր
փաթթած,
աչքը Հրավառ,
ներ–
շընչման
կրակն
այտերուն
վրայ,
շքեղ՝
բարի
ժպիտով
մբ, վայելչագեղ
ինչպէս
յոյն
Հօտաղ
մը եւ որ՝ ձեռքերբ
գրպաններուն
մէէ՝
մեծա­
քայլ
կը քալէր
ոտանաւոբներ
շինելով...
—
Ի՛նչ,
դո՞ւն
ես, պոռաց
Միսթրա
լ–. վիզս
ցատկելով,
ինչ լաւ մտածեր
ես
Հոս գալու...
ճիշտ
այսօր՝
Ս այեանի
տօնն
է։
Ավինեօնի
նուագախումբր
ունինք,
ցլամարտր,
թավւօբր,
ւք
Հիառանտօլ»ր.
Հոյակապ
բան
պիտի
Րէէայ.
Ա այրիկս
՚
ԲԻՀ
յ ՚ ՚
ա ո
, 1
պատարագէն
պիտի
դառնայ,
կը նախաճաշենք,
ու
յետոյ,
<լււ Լ
ք
կ՚երթանք
աղուոր
աղջիկներուն
պարելը
դի­
ս՛ ել...
Ասոնք
ինծի
ըսած
միջոցին
կը
դիտէի
այգ
ւիոքբիկ
սալոնբ
բաց
գոյն
օթոցներով
զոր
այնքան
երկար ատենէ
ի վեր
չէի
տեսած
եւ ուր այնվյան
գեղեցիկ
ժամեր
անցուցած
եմ
արղէն։
Ոչինչ
փսխուած
էր։
Միշտ
նոյն
քա–
նափէն՝
զեղին
քառակուսիներով,
յարգէ
եր­
կու թիկնաթոռները,
անբազուկ
Վէնիւսը
եւ
Արէի
Վէնիւսը՝
շրմինէին
վրայ,
բանաստեղծին
կէ.նդանագիրբ
էպէռի
ձեռքով
նկարուած,
իր
լուսանկար/։
զոր Հանած
է էթիէն
՚/
Հաոքա,
եւ
անկիւն
մբ, պատուՀանին
մօտ,
գրասեղանը,
աւրքերու
արձանագրութեան
պաշտօնեայի
էոցին
Միսթրալի
մայրբ
ներս
կբ մտնէ։
Շուտ
խեզճ
պզաիկ
զրասեղան
մբ,
Հին
գիրքերով
ու բառարաններով
ծ ան բա բե՜ոնու ած
։
Ղ՚րասէ.֊
ղանին
մէէ աեղր,
խոշոր
բաց
տետրակ
մը
նշմարեցի...
–
թսւլէնտալ^/
էր, Ֆրետէ՚րիք
1/'
իս–
թրալի
նոր քեբթուածր,
որ
այս
տարուան
վերէր,
Ծնունդի
օրր, լոյս պիտի
տեսնէ։
//՛
ի։։֊
թրալ
այղ .բերթուածին
կ աշխատի
եօթբ
տա–
րիէ ի վէ՛՜ր, "
Լ
մօտ
վեց
ամիս
կայ
որ
անոր
վերէին
աոզբ գրած
Է. եւ սակայն
չի
Համար­
ձակիր
դեո
անկից
զատուիլ։
Կբ
Հասկնամ,
մբ սեղանը
կբ շսւկուի, ագո։ որ ճեբմաէլ
/
աթ
մբ ու երկու
սպաս։
Տանր
սովոր։։։
թ
իւննեբն
ինծի
ծանօթ
են. գիտեմ
որ
երբ
Ա՚իսթ/""/
Հի֊Ր
կունենայ,
մայր/։
սեղան/։
չի նստիր;.,
խեղճ պառաւն
իր վ։ բովանսե
բկն ր միայն
գի­
տէ
եւ պիտի
նեղ։։։ էր եթկ
ստիպուէր
Ֆրան­
սացիներու
Հետ խօսակցիլ... արղէն,
իաՀանո–
ցին
մէէ
իրեն պէտք
կայ։
Ի՛նչ
սիրուն
ճաշ
մրն էր
որ բրի այղ ա՛՛­
տոլ,
֊
կտոր
,
կ, խորոված
"՚/
իկ,
/
երան
ո/՛՛՛­
միշտ
կայ տուն
մը զոր մարդ
կ՛ուղէ
յղկեէ,
նիր, մռմոուկի
անուշեղէն,
թ,,, զ ,,,
մշկա/""՛֊
Fonds A.R.A.M