ԱՆԱՀԻՏ
ԵՍ ՋԵՄ Կ֊ԱխՆԱՐ ԴԺՈԻՔԷՆ
Ես չեմվախնար
դըժոխքէն,
Կեանքրս
դըժոիւք է արդէն.
Զինուորի պէս կըոուելով,
ՄւսՀէն օրերս կր
խըլեմ։
Սատաններէն չեմ սոսկար.
Կիներն՝ անոնց
նենգութեան,
Այրերն՝
անոնց
դաւերուն
Զիս կըպա Հեն միշտ
տեղեակ
Չեմ սարսափիր
սլակասէն
Եղբայրութեան
ու սիրոյ.
՛
Բարեկամներ,
սիրուՀի
Զիս շատ անգամ լըքեր են։
Սէրերուս մէջ կըրակին
Ըզգացած եմ
այրուցքներն,
Գիտցայ թէ ի՛նչ է ծարաւն
Անաւղատին մէջ կեանքիս։
Երազներուն
սըտութեան
ԶըՀ աւատ ալս է տանջանք,
ժամերէն
թո՛յն
իւըմել է
Առանց
յոյսի
րսպասհլս։
Կայ
աւելի մեծ պատիժ
՛
Բան թէ ըզգալ,
մըտածել
Որ ըսպառումս է րստոյգ
Եւ ընգվրզումս
անօգուտ։
Ձանձրոյթիս
մէջ ո՜ր չարիքն
Ինծի մընաց անծանօթ.
Տառապելէ
վերջ
այսքան
Տառապելէ դեռ վախնա"մ։
Հ
*
*
Լ Ո Ւ Ս Ն Ի Ն
Սիրւսկարօտ
գիշերներուս, ո՛վ լուսին,
Մենութենէ
խելայե՛ղ
Հոգիս
քեզի կ՝ապաւինի, կը Հանգչի
Լուսափըթիթ
ծոցիդ մէջ,
Ու կըսիրէ քանի մը մամ
խօլօրէն
Հոգին կընոջ մ ՛անծանօթ
Որ ինծի պէս, մենութենէ
խելայեղ,
Ապաստանած է
քեզի։
Fonds A.R.A.M