ԱՆԱՀԻՏ
ճ>
Ել ԷՏ պաշտ օնս է զանոնք
աչս տեղ
լւհլւել,
ինչ–
Իր էհս ղին վրա՜՛ Ու հորե՛ք ես
ք ՛ » / "
պէտէ
պէս եւ
չրյւս-ու^ւեՏ
։
Ուրիշ ղեւեր ալ էւարդաէւ, խորամանկ ու կատաղի,
Թող ուրիշներ
շողոՏե՚ն
Ոճէրն, երրան ղւսՀակտլ
Որ անղունղէն Տէչ կ՚ապրին, ել թոյլ տալ որ քեզ Մ՛է կարճատեւ
զօբո։ թեաՏր
I
ԱպաՀով ալ են ա֊
տանթեն :
նււնք,
Սակայն այդպէս
թող չրլլա՛ չ ։ Գաղտնիք
Տ ր կայ ՈրովՀետեւ
երր յաղթէ
Արդարութիւնն,
իր ղորձաձ
քեղ
ձսոՀւօթ,
Զարիքներոլն
վրրայ
զո՜ւթ,
Մէա՚յն
քեղի
ր՚՚լ՚՚լ՛
ապրող էակներէն,
IVչ թէ պաս,ի,է, պէտէ թտվւէ
արւլսւնքով.
Որ կտրող է փոխանկե՜լ Տ ականն
ւսնՀուն Երկինքէն,
ՄեղանչուրՆերն՝ էր ւէրրէ՚ժ՚ն
արդէն
լուձաձ պէտ՚րլլան
։
Եւ Պ՚երւսղո \\ւ\։ ատոր Հախով շոփոթահ
է
՚-
ւերկայիս
ւ
Լ աւՏ^երութե ա Հր կ-չ^ աւրաւք, ւ) վա րձաՀաա
ոյ ղ
ա
$՚
ք*աււեր Հաղթու ր գաղտնիքիւի եւ թոյլ սա ւր ոլւ էր
մաճին
ք
պա Հուն
Որ աւելի Տօա Լ
Հ
ա յ</ււ՛՝
•:
ան երր իւօսիլ րսկրոանք
է
Փարի
իրրեւ քհզ միջնորդ.
իւոնարՀեէլո՛ւր
ղուն
^
ա
յ #
՚
էւ\^
ո
է"ք1՛
շուներուն
Հանսւհ
մրիւ ո ՛Հ՛ր լլաէ՛,
Հոդիղ
մասլաղուՏկ
վաիււյի ր ղուն. աե ս հրկինր ր կր ւ^ահ–
Պւսղաաան քուԼ,
իրրեւ թկ ա էլերս ար կա
ս ՚ԸԱ՚՚՚ձիր
նա
յ
Հօրրղ
իւ ո մոռ երես լՀհ :
տ ա՜ճ՛ա րի ււր ս՚Է^ լԼլՀՔ^Ղ
»
ՀԵէ*Ս 1^(1.
Երանի՛՛ թէյ երէք
ու
ք ս
ւ։՚լ
Լ ս սլաա»
Ու քու
ււ
իր տի ղ
ււ*
է;^ դոէւող,
թ ո ղ քու կա ււք լլղ
օ*ելԷ
է
ղո ւէւ
ւյա լ կ
հրնրաղրկ,
՚
Խրնայուկի՛^ նք ։ 1\նղւա.
( ,
՚
ա
ք
սլւաաա՛ի։ան
սւուր
ՈրովՀե տեւ
շաՀերու եւ Հեղու թե ան շ\^
ո
՝
րՀ\՝
Լ
*
ղուն ինհէ ,
՚/
րեաանենան
ւաւենէ ն կատաղիներն,
Հրղօրներն,,
.:
Արա ս՝ աւր լ ի սլեւոոլթեան վա իւ՜ձ ա^ւ ր ե՛րր կ,
սւե ս :
ՊՈՈ\1
.
11
ա ո1ւէ։։1–ւ)
«/
ւ
աէէո
ր
Է ո ա
ւ :
ՊՐՈՄ.— Զար Տիտքերր՝
րարիքն
իւ,կ Էրեն,, րնու–
Ղ1
՚
1
փ
՚
յ
թե ան կր փսխեն.
ՀԵՐ էդԱ - Աւա՜ղ, կարող չե՞ւ.
Հաշուել
Ինչ որ ունէ, ե՛ս տրւէ. եւ փոխարէն՝
զիս կապե՜ս,
Տարիներլ քու ապագայ
տականքիդ
Տարիներով, գարերով, սերեկ, գիշեր,
ւէոյթ չէ թէ ՊՐՈՄ. Պէտէ տեւեն Արա Տ տղղէն
է շէ ան ու թե ան
II որթրս
կ՚այրէ
արեւէն,
կաւ) լու սնւսվւայլ գէշերով
^
Հաւասար.
Զէւէւր Տաղէս կր կւււռչէ՝ էր րէւրեղեւոյ
Է1ելերով,
Ո՛չ աւելէն, ո՛չ պակւսսր կր վւափւսվւէՏ. չե՛ Տ
Մինչ ԷՏ ւյեղրս սէրական կոխան կ րԱտյ ոտքերոլ
վւսէւնար :
Իր էւորՀրրդուլ
դորհւսգէր
պաշտօնէէդ
Տէչհիաւ։
ՀԵՐՍ ԷՍ.
Կանգ ա՛ռ սակա^ւ ու սուզուէ
է^րււնակտլին
ւորլաձ վարձու
աՀ^ա
աչս է, Արդար է
Յաւերժ՝ութե ան խորն, ուրտեղ
օ*աՏանս>կր ա
լ՝ ր
Ան որ չար է, Ր
ա
րէքէ
ձ
ս
՚
Ր°Ր. անշուշտ չէ ղէտեր.
Տեղ ձւււնօթ է էր պատՏութետՏր,
Եթէ
աշէւարՀ
Տ՚էսկ
էրեն
նրւէրուէ կաՏ րսրեկա՚Տ
Ինչպէս
նաեւ ա ն զոր Տե՚1ւք Տիաքէ
թո
/՚
<ք"՛/
Տ՚ուէւենայ
զոր կորւ՚նլյնէ,
կ
՚
րՏրրււնենք,
Ատելութիւն ու երկիւ՛ղ
կրնա չ
լ"/Գ
ա
/.
կաՏ աՏօթ,
Գ՜ար դալալ վրա չ, կէ՜ս։
Տ՚են սոսկ, եւ ուր Տիտքր
րայւլ ոչ երրե՚ք
ելււսէււոէք ։
ւսնյօժ՝ար՝
Իր էսկ ղորձաձ՝ չարէ քէ՛ն
Հասար ան ղէս կր Հեւոեւելէ կր յողնէ անոր վազքին
անվտխ՜ճսն,
պատօ՚է.
Ս էնչեւ կ իյնւսյ
ւլրՂւորաձ,
կսղւ,
կորսլ լ ահ, ան֊
Բարութիւնը, էր աչքին, Տեղադրանք ս՛է սայրասուր,
պաշտպան։
Որ փուշերով
կ՚րնդՏէջէ
թեթեւ
քունր
վրրէծէն>
Թերեւս ան դեււ չէ ՀւսՏրսւձ աարէներր
ծանրաքայլ,
Հր սլաս, ակի՛ լ. րայց ղէտե՚ս թէ փորձել էսկ չեՏ Որոնք
պէսւք է անցընես
լուսն ջ ան րի
ՏԷՀ. ան­
կարող,
ներեալ։
՛
Քանի որ ՏԷ՚կ րան Տր կայ, զոր ան ինձՏԷ կր ՊՐՈՄ.
Թերեւս ոչ Տէկ Տիտք
կրնայ
զանոնք
""(«•••
է»
Հաշուել,
րայր կ՛անոնի՛ն
է
Եւ ես կրնաՏ
Էրեն տալ
այն զտղտնիքր
կենսական
ՀԵՐՄԷՍ.
Ր՚ույւլ եթէ դուն
կրնայիր
աստուահնե–
Որ Տարղկտյին
գերութեան
դատակնի՛քն է ՏաՀացու,
նհրուե Հետ՝
րնդՏիշա
Եւ Սիկիլեան
սուրին պէս, Տ աղէ կաէւ ուահ, կր դողայ
Բրնակէլ
Հեշտ
ձուլէն ՏէՀր
Հրճուանքէ։
Fonds A.R.A.M