ԱՆԱՀԻՏ
33
Զի աւլէւիւ
՛
ւ
իէէաստուն, արդ ուէէկընդրէ՛
11՚
^
ոլ
՜
Զ
Ո
Հ հ՛ 11ԼԼ
ա
-՝
եւ
՜
ծառերն
ու րորւերն ալ սեւ.
թե ա ե՛ր
ւ
ախտին :
ՊՐՈՄ.
Ուղեղիս Տկչ, աղօսէօրէն,
ըստուերնհրոլ
Ցորեններու,
Տարդերու,
այգիներու ՏԷչ այնքան
պէս տար տա,՝).
Անքան,,ե,ի,
թունաւոր, վա
Ա
վ, խոտեր
աճեցան,
Զարհուրելի
ՏըտահուՈէ,եր, արագ ու Հոհ, թեւ
Ո
Ր Կ
ա
»
հ
ա
>֊
՚"
ճ՝ուՅնին,
զի ցաձքահ հր իՏ արկար
կ՛առնեն •
Կուրծքս իր վիշտէն
I Եւ
նօսր օղն ալ, ,,ր շունչս է,
Կր նլւաղիՏ,
ինչպէս
Տէկր
..
իրոյ զիրկր Հեշտարար,
Աաականահ էր ախտովն ատելութեան
Տօր կ որ
Սակաւն
Հաճոյք չեՏ ֊զզար
•
Զա
Ր՛
փրճ ՛ " * է
իր գաւկին
կործանչին
վրայ,
Լրսեցի
Անէծքդ, աչո . աչն զոր դուն՝ եթէ երրեր չես ^իշեր
է
Ե(*Կ1 (Լ.
I– չ
գ
է(
էս
1՚
ո
Դ չ ֊ ս Դ"
1
–"
ԼԼ\
ս
^*Լ*
ո
ր
ո
վՀնտեւ
իձ ձ,ւվերլլս անՀաՏար ու դետերրս
րիւ րաւոր,
՝֊֊֊
ե
ք*նչսլէս
լեռներս ու էսչրհրս, եւ Հովերն
ու օդն
Եւ աբւ լեզուն
ձիս՚ի
սւ՚յ1ւ
հ՝ածկանաս ուա ս հանօթ
Է ւ
անբուն
^1*1119՝. Նսկ դո՚ւնք
ո
՞
վ ^""»
Եւ րազՏութիւնն
ՀաւէօրԼ^ն ւ.եռեալներուն
անրարրառ
ք
2
ա՚Ր» Հեչս/նուշ։
Կը
պաՀեն դեռ խրԴւաձով
ք
որսլէս
լռութք
ճրթան*
սագոն
։
ԵՐԿԻՐԸ.–
Երկիրն եՏ ես, Տայրրզ
որուն
Ա
/ /
ք
,
1
*
ձԴ ա կաւ.որ րա ուեր ուս վրր
ա
յ
դա դա եր ՛կր ձուանքով
Երակներուն
ՏԷչ քարուտ,
II
ինչեւ
յետին
ծիղյէ
ծառիս
երկնաբերձ,
րելոլ
։
Որուն րարակ տերեւներր սառ
օղին ՏԷչ զողացին
Հրճուանքն
էր որ Հոսեցաւ,՛
արիւնի պէս
ՏարՅնի
ՊՐՈՄ. ~ Յարգեչի
Մտ՛յր.
աՏէն ինչ որ՝
ինձՏԷ
Տշ ՏԷչ կենզանի,
Ղ"""
Երր
ղուն ելար իր կուրծքէն,
աՏպի Տր պէս փա.
Կենդանի է ու կ՚տառապի,
քեզՏԷ սփոփանք
Տըկը
•1111111
^11(11 1
աո աս աւ >
ռւսշողէ
ւՀլ
պ լ
> ւ ՛ Հ
Ծաղիկներն ու աոաուդներն.
ինչսլէս
ձաչներն
Հեչ.
Ոգի Տո խոս գնհութեան. Եւ զաւակներն
իր Հիւձ֊
Ա Ղ I
"1
Լ
I I > I <1֊1
՚
1
լ 1
լ
օ
ւ
էոալուր.
Ի լուր ձայնիդ
վերցուցին
ճակաաներնին
ղետնա֊
»*
|* ալ ֊թէեւ
փախր.,տեայ֊
արգիլո.ած են ինձ
Հաս՛ար
քարշ
1
»
Պիղծ փոշիէն, եւ աՀե՚ղ
րրռն...կա,ր, սոսկուՏով,
Բ ա
Ա
4 ՚ " " 1
ա
ճ
Ա
՛
Գ՚-թ խօսքերս՝
ինծի
դուն Տի՛
Տժգունեցաւ
Տինչեւ
որ իր շանթն
Հ։ս։ քեզ
զշլանալ։ .
շղթայեց։
ԵՐԿԻՐԸ.–
Պիտի
ըսուին,
Մինչ
Րաբելոն
դեռ
Տե՛ս Տեր շուրջի լուսավառ
րիւր աշխարՀներն
թա–
քարուքանդ
չէր եդահ,
լալուն.
Զըրադաշտ
Տողն՝ իՏ զաւակրս
վախ՜ճանեալ,
(•
բնակիչներն
անոնց տեսան թէ ի՛ նչսլէս
Հանդիպեցաւ
պարտէզի՛ն
ՏԷչ իր շրչ,,ղ
պատկերին:
Լոյսն իՏ դունովս, նըւաղեցաւ
անսաՀՏան
Միայն
ինքն էր Տ արգոց
ՏԷչ՝ որ այդ տեսիլքն ու
Երկինքին ՏԷչ, ու հողն ալ՝ անօրինակ
Տրրիկով՝
նեցաւ.
Վեր կանդնեցաւ. եւ ձիւնափայլ
լեռներէ,
Վասն ղի պէ՚աք է դիանաս
ղուն՝ թէ կեանքի ել
Երկրաշարժէ պատառուն,
ՏաՀուան
Նոր Հուր
Տ՛իր րաշն
Հրէշային
Երկո՛ւ աշխարՀ կայ, Տին այն՝ որ կյլ տեսնես, իսկ
Անցեց երկնից ՏԷչ բարկաճայթ,
եւ կայծակ ու ո–
Տիւոն ալ,
՚
հուՏրաններուն
ներքեւ ուր կ՚ապրին
սաուերնե՛րը
ղող,
սն
ոնց
Աւերեցին
արս, ու դաշս,. կապոյտ
վսււշեր
հաղ–
կեցան
Որ չեն Տհռած տակաւին, ու կը սպասեն
Տինչեւ
որ
•
ք-ադաքներու
ՏԷչ, յեաոյ,
րիւր դօդօշներ
անսըւադ,
ՄաՀուաՏր
իրար Տիանան
՛
ւ ալ չըղատուին
իրար
Հ
է,
Սողոսկացին
Հեւտլով
ղաՀլիճներու
Տէ9 շըքեզ,
Հոն են Տարդոց երաղներն ու քըՏահին
անս,
րչնհրն,
Մինչ ժանտախտին ու սովին՝ Տարդ, անասուն, ճը– ԱՏէն
ինչ որ Հաւատքի՛ն
րոտեղհ,,, ՏՈ, է, աՏէն ինչ
ճիներ,
Որուէ, Սէրը կը ցանկայ,
ձեւեր աՀեղ,
տարօրէն,
Fonds A.R.A.M