ԱՆԱՀԻՏ
Հոգիս ի մ՚արւ/նոյս
ելաւ, ՛նա նստայ
առՀեւ1ւ
ու լացի,
«
Ա՛ժ հ
ո1
էԻ՛
Գ"
լ
"
լ
Ր կ՚երթաս,
երբ քե՛նով եւՐ ես կենգանի.
Հոգիս ի ւ1արս՛նոյս ասաց (9)
«
ծ «
րզքեզ /սիսա կարգ֊ու
գիտի,
Երք սաւնՊւ ի քակել
աոՊւու, տէրրՊ։ Պւերէհւ այլ ի ՛է՛չ ^ " ^ ՚
ուէփ։
Հոգիս ՏարՏինէս
ելաւ, նստաչ
առնելն
ու լացի,
«
Ա՛յ Հոգի, գուն
ո՞ւր կ՚երթաս,
երր ես քեզՏով
Տիայն կենդանի
եՏ»։
Հոգիս ՏարՏինիս
րսալ. «Ես քեղ աՏրաշէն
կր կարհէի.
Երբ տունր կր սկսի քակուիլ. տէրն
ա յ յ
եւս Հոն ինչ րան
ուսի»։
7
է
Զաշխարհս
ես ի ժուռ
եկի, քան
զսէրն
սՈւուշ
ի՜նչ
ուտելու,
Հրաքար ու Պւասլաթ կ՛ասեն՝ մօտ ի սէրլ՚հ դասն
ու
թ՜րթու.
Ով (10) սիրու տէր
չէ եղեր, ԷՒոզ ուտէ
րզՀամ՚լհւ
առ՛նու,
Եկեր
ւրււրի
ԱՀ
ւՐր առեր
Հոզթաւտլ
թ՜աւալ
կու տաէւիէ
ԱշիէարՀս աՏրսգը
Ջան եկաչ, սէրէն
անուշ ուտելիք չգտալ,
Շաքարն
ու վանաՏիրգր
սիրոչ քով դառն
են ու թթու.
Ով որ սիրոլ տէր չէ եգեր, թալ ուտէ ու Հա՚ւՈւ աււնէ.
՚
Լարիսլ
Տր եկեր ՜ճաշակեր է ու Հոգուն վրաք թալալ
թաւալ
կոլգալ։
* • •
Հեա Հոգուս
ի վեր թրռայ
քււնելու
եւ
արգիլելու.
Զերգոււ/՚գ
ի քերաՊւգ առիր՝ «Երթալու
եմ՝ չեմ՝ կենալու՝».
Երթ՜ա՛ս
ի ղարիսլ աշխարհ
ի յօաար
երկիր ի
Հեռու,
Լա՛յ սրւոիկգ
ու զիս ուղէ, չի կտրի՛ աչերգ
ի
լալու։
Հոգեա կս, վէ՛ր է1
ս1ւո
Հ1
ո
1
ւ1՛
րո֊նելու
որ չերթաս.
ԵրգուՏր րերանգ առիր՛ էձՊիտի երթա
ււ,
չպիտի
1
լհնսւ,՝)».
9"1
ւա
ուրեւա գարիսլ աշիւարՀ, գնա
Հեռու օտար
հրկիր,
Թոդ
յ ա յ
Հոն սրտիկգ ու գիս ուղէ, թող արցունքն
աչքերէդ
չկտրի։
Գիշերս ես ի գոլրս
ելայ, գալն
ի ձեււն
երթ՜այի
գի՛նու,
իմ՛ եալհւ է լ ի գէմ՝ ելաւ, զիո ի յիր տունըՂւ կու
տա՛նի։
•
Բու
սէր՛ն իմ՝ սրտիս
մ՚ԷՀլլն
կու այրի զէտ
Հում՝
՜
ճքրագու,
Արտասուս
յերեսս
ի վար
կու թավւի
զքքէւչ գետ
ու
առու։
Այս
գիշեր ես դուրս ելաչ, ձեռքս
գինիի
կում Տր րռնահ
կ՚երթայի.
Ս՛իրականս ալ գէՏս
ելաւ ու գիս իր տոլնր կր տանի
։
՛
Հու սէրգ
լ>՚5
սրտիս
"՚
էըււ
Ղ՚՚՚՚ՏԲէ
Ի՚^ձ՚Ղ^"
Հ
ոլս
՝
ճարսլ,
Ար^ունքր
երեսս ի վար կր թավւի զերգ գետ
ու
առու։
Fonds A.R.A.M