ԱՆԱՀԻՏ
13
Ը֊ԼԼ
ա
Լյ
ս
"
^է
ս
պարագայի
մէ^՝ Սելճուքեանց
ար֊
շաւանքէն
յեաոյ
9
որովՀետեւ՝
ինչպէս
րսած եժ
«
Հատրնտիր
է^եր ՚Բուէա կեան ա ա գա շա ր
քէն))
Հատորիս
յառաջաբանին
մէԼ^ թուրքերէն
բա­
ռեր եւ թուրքերէնի
միջոցով
մեր մէ^ տա­
րատուած
պարսկերէն
ու ար ա բեր էն
բառեր
բաւական
բագմաթիւ
են ատոնք մէ^ մինչ Ժ՝,
գարուն
եւ անկիս
առաԼ մեր նախնեաց
գրա՛­
բար
ո տան աւոր ու արձակ
արտադրութեանց
մէ^ արաբ ու պարսիկ
բառեր
Լբաց ի Արշա­
կունեաց
շրջանին
Հայերէնի
մէջ մտած ու
Հայացած
պաՀլաւիկ
բառերէն)
չեն
տեսնուիր։
ինծի կր թուի որ այղ Քու) ա կեան
տաղեր
ր
առածին
ան գա մ ձեւակերպուած
են Ակն այ
շրջանին
մէջ, Անիէն ու Վա սպուր ա կան էն Հոն
գաղթող
Հայերու
մէ^էն ծագած
մեծատաղանդ
գուսանի
մր Հանճարով,
ա՝յ՝ դ ա ա դա չա փ ո լ–
թիւն Ա,
ա
յ Դ եր աժ շտութ
իւն ր, այղ տ
աղերուն
բաղկացուցիչ
Հիմն ա կ ան տա բրեր էն
ոմանք՝
անոնք
բերած
են ապաՀովապէս
Անիէն ու
Վասպուրականէն,
բայց
՛
է*ո ւ Հ ա կ ե ան տ ա ղի
կին
ներքին
ինքնայատուկ
դեղեց կա ղի տա
թ իւնր.
ա՛յնքան
տարբեր
Նա ր եկաց
իի Հ Մ աղիստրոսի.
Վարդան
Անեցիի,
Շ ա ր ա կանն ե ր ո ւ
9
նոյն իսկ
Ֆրիկի–
Կ ոս տ ան դին Երղնկացիի
բանաստեղ­
ծութեանց
գեղ եց կա գի տ ութ են Էն
ք
պէտք
է
վերջնական
կա զմութ
ի ւնն ստացած
ր/չայ ա -
րեւմտեան
Հայաստանին
մէ^ որ բիւ ղան դա կան
տիրապետութեան
տակ
էր - ու թ էաէ տ
յ ոյ ն
Ալեղուի)) ո և է ագդեցութիւն
Հոն չի
տեսնուիր
դ
կր գգացուի
յոյն
ճաշակր֊
նրբութեան
ու Հա­
կի րճութեան
ա տ տ ի կեան
ձգտումր
ք
ժողովրդա­
կան ու գուտ
Հ այ կա կան
մտ այնութե ան մր
ք
զգայնութեան
մր եւ ա ր տ ա ք այ տ ութ ե ան ձեւե–
բուն
աւելի
փափուկդ
աւելի կատարեալ
կնիք
մը տուող։
Հոն կան նաեւ
պարսիկ
ու
թուրք
բանաստեղծ
ո ւթեն էն
փոխառիկ
տարրեր
ք
իքՒրքաց տիրապետու
թ ե ան տակ
գտնուող
ա–
րեւելեան
Հայաստանէն
բերուած,
բայց կր
բաւէ բաղդատել
ալդ տաղիկն
երր պարսի կ ու
թուրք դա ս ա կան կամ ժողովրդական
Հին բա­
նաստեղծներէն
ո եւ է
մէկուն
արտադրու­
թեանց
Հետ՝
ղռալու
Համար խոր
տարրերու՛
թիւ֊՚՚ւր
այղ Հայ բանա ս տ ե ղ ծ ո ւթ ե ան
ք
որ ն ի ւ–
թական
դարդեր
ք
պատկերներ^
ասութիւններ
առած է միայն
դրացի
Հեթանոս
կամ
մաՀմե–
տ ա կան ցեղերէն^
բայց
խորքին
մէջ
մեացած
է Հայ, քրիստոնեայ,
ու նոյն իսկ
ռ
ՐԲ
Հեթա­
նոսական
Հին աշխ ար Հէն
Հոն
արձագանգներ
կր
լսենք՝
այղ արձագանղներր
«
Հայ))
Հեթա­
նոսութեան
ոլորտէն
է որ կուգան
Հոն ու կր
ներ դա շնա
կուին
քրիստոնեայ
Հայ ութ ե
ան
մտ
այն
ո ւթ ե ան
Հետ։
Հայրէններու
եւ անտունիներու
բանաս֊
աե ղծ ական
գանձին
վրա/ անսպառ
ուսումնա­
սիրութիւն
կայ Ընելիք*
Անոնք
քննութեան
նիւթ կր Հ այ թայ
թ են մէկէ
աւելի
տեսակէտ­
ներով։
Աբեղեան
իր վեր Փին րնդարձակ
յօդ­
ուածներուն
մէջ արդէն իսկ շատ կարեւոր ու
Հետաքրքրական
դիտողութիւնն
եր րրած է
9
մասնաւորապէս
այդ տաղիկներու
դարէ դար
ո Լ գաւառէ
գաւառ
բեր ան ա ց ի փ ո խ ա
դրուելով
կրած
լեղուական
ու նոյն իսկ
շարադրական
վւ ո փ ո խ ո ւթ ե ան
ց մա ս ին
։
Ես Հոս, Հ ա կիրճ
րնդ–
Հ ան ո ւր տ եսութիւն
մր միայն
աղեցի
տալ
այդ մեծ ու բարդ
նիւթին
վրս/յ՝
՚
ք՚աչակեան
քանի մր ան տ ի պ տաղերու
Հրատարակման
աոթիւ։
Ան ա ()ի
Ա.ի րնթերցողներր
Հրճուանքով
պիտի
Հոտոտեն
ան շուշտ
այս նոր
գտնուած
ծ աղիկն երր
Հ այրէններո
ւ
ք՝ ո
լ
ր ա ս տ ան
ին ^ որ
մեր
Հին բան ա ս տ ե ղ ծութ եան
րնդՀանրապէս
մռայլ կամ ծ ան
ր ա խ ո Հ ա մբող ջութ եան մէջ
կր
ներկայացնէ
գարնանագեղ
կենսալից
Հ մայի
չ դրախտ
մր Հ այ սրտին ու Հայ Հան­
ճարին
ամեն էն ներքին
ա լքեր էն
բղխած։
Ա.
ՋՕՊԱնԵԱն
Fonds A.R.A.M